Populāri Bībeles panti no Evangeliið eftir Lukas 8

Dalīties

Men tað í teirri góðu jørðini, tað eru tey, sum tá ið tey hava hoyrt orðið, goyma tað í einum vøkrum og góðum hjarta og bera frukt í tolni.

Men tað, sum fell millum tornirnar, tað eru tey, sum hoyra og síðan verða køvd av lívsins sorgum og ríkidømi og njótingum og ikki bera búna frukt.

Men tey á hellubotninum eru tey, sum taka við orðinum við gleði, tá ið tey hoyra tað; men hesi hava onga rót; tey trúgva eitt skifti; og á royndarstund falla tey frá.

Og hann segði við teir: «Hvar er trúgv tykkara?» Men teir óttaðust og undraðust og søgdu hvør við annan: «Hvør man tó hesin vera, at hann býður yvir bæði vindunum og vatninum, og tey akta hann?»

Og tey fram við veginum eru tey, sum hoyra á; síðan kemur djevulin og tekur orðið úr hjarta teirra, til tess at tey ikki skulu trúgva og verða frelst.

Tí at einki er fjalt, sum ikki skal koma upp, og einki er loynt, sum ikki skal verða kunnigt og koma í ljósmála.

Men tá ið konan sá, at hon ikki var duld, kom hon piprandi og fell niður fyri hann og segði frá, so alt fólkið hoyrdi, av hvørji grund hon hevði nomið við hann, og hvussu hon í somu stund var vorðin frísk. Men hann segði við hana: «Dóttir mín, trúgv tín hevur frelst teg. Far tú í friði!»

Teir fóru tá og vaktu hann og søgdu: «Meistari, meistari, vit ganga burtur!» Men hann reistist og hótti at vindinum og aldubrotunum; og tað slætnaði og varð blikalogn.