Біблія про закарпатцько романо чіб

Ісус заавля андро Єріхон і преджялас пріґ о фоврос. Одя есас мануш про нав Закхей. Ов есас пгуредер про одала, саве іскіденас налогі, і есас барвало. Ов іґєн камелас те дикгєн ле Ісус, ко Ов айсо, та прекал ода, со оде есас бут мануша, на бійрінелас, важ ода бо ов есас цікно мануш. Акор ов денашля анґлал, гой те вазденпес про тутовакєро дубос, гой одарік те дикгєн ле Ісус, кана Ов одарік преджяла. Кана Ісус подавля пашедер ко ода тган, Ов дикгля опре про Закхей і пгендя лескє:
— Закхей, ав сіґєредер тейле. Дадіве Ме маїнав те авен андро тийро кгєр!
Ов єкгваресте авля тейле і ле радишаґога преіля ле Ісус. Саворе, ко дикгля ода, хунде те дудрінен:
— Ов ґейля андро гості ко бійношно мануш!
Акор Закхей ушіля і пгендя ле Раєскє:
— Раєя! Єпаш мійро барваліпе ме роздава чоренґє, а те варекастар ме ільом опрал, ме вісарава лескє штарвал бутередер!
Акор Ісус лескє пгендя:
— Дадіве авля ратипе андре када кгєр, бо те ов гіно о ча ле Авраамоскєро! О Ча ле Манушенґєро авля те аракгєн і те ратинен ода, со есас нашадо.

Одаленґє, ко ода шунелас, Ісус розвакєрдя єкг вакєрібе. Оне есас надур ле Єрусалімостар, і мануша думіненас, гой сіґ маїнел те пгутеренпес о Краліпе ле Девлескєро.
Важ ода Ов ленґє пгендя:
— Єкг раїкано мануш джялас дур пре авер пгув, гой те прелен краліпе, а паліш те вісальон пале. Ов вічіндя пескєре дешен совґен, диня ленґє по шел драхмі і пгендя ленґє: «Кєрен лендар хасна, адик ме авава пале». Но мануша лескєра пгуватар мержіненас лес і бічаде анґлал ле манушен, гой мі пгенен: «Амен на камас, гой ада мануш те ачел амаро краліс».
Кана ов преіля пескєро краліпе, то диня аврі те вічінен кє лесте совґен, савенґє ов допатяндя серебро, гой те пгучен лендар, ко кєці зарондя. Першо сікадяпес і пгендя: «Хулай, тийре шел драхмі андя манґє езерос драхмі». О хулай лескє пгендя: «Міште, ту сал лачо совґас. Ту салас патівало андро цікно, важ ода ту ейга баредер про деш фовра». Авля дуйто совґас і пгендя: «Хулай! Тийре шел драхмі анде манґє панчшел драхмі». О хулай те лескє пгендя: «Те ту ейга баредер про панч фовра». Паліш авля те тріто совґас і пгендя: «Хулай! Акєс тийре шел драхмі, ме ґарудьом ла андро запатярдо кгосноро. Ме дарандільом тутар, авка сар ту жестоко мануш. Ту лес одя, кай ту на тгодял, і іскідес одя, кай на шіїндял». Акор о хулай лескє пгендя: «Тийра чібага тут судзінава, налачо совґас! Ту джянлял, со ме жестоко мануш, со ме лав одя, кай на тгодьом, іскідав одя, кай ме на шіїндьом. Соскє ту на муклял мійро серебро андро дєлос, гой, кана ме вісалювава, те вісарес манґє бутередер?» І ов пгендя одаленґє, ко одя тердьолас: «Лен лестар лескєре шел драхмі і ден одалескє, кє касте гін езерос». Лескє пгенде: «Хулай! Кє лесте те авка гін іма езерос драхмі». О хулай отпгендя: «Пгенав туменґє: саконескє, кас гін, доделапес минґ, а кє касте нане, одлелапес минґ те ода, со лес гін. А мійре враген, саве на каменас, гой ме те ачав краліс пре ленде, анен лен аде і анґлал манде мурдарен».

Сар Ісус розвакєрдя када, Ов ґейля дуредер ко Єрусалім. Кана авелас пашедер ко Віффагія і Віфанія, пажо Олівково партос, Ов бічадя анґлал дує сікаден, вакєрібнага:
— Джян андро баро ґав, саво анґлал туменде, і сар заавена андре лесте, тумен аракгєна препганле терне сомаріс, про саво минґ ніко на бешелас. Розпганден лес і анен лес аде. А те вареко тумендар пгучела: «Соске тумен лес отпганден?» — пгенен лескє авка: «Ов кампел ле Раєскє».
Сікаде, савен Ов бічадя, ґейле і аракгле саворо авка, сар Ісус ленґє пгендя. Кана оне розпганле терне сомаріс, акор лескєре хулая пгучле лендар:
— Соске тумен розпганден ле сомаріс?
Оне отпгенде:
— Ов кампел ле Раєскє.
Оне анде ле сомаріс ко Ісус і хунде те ракінен пре лесте пескєре голмі, а паліш тгоде те бешен пре лесте ле Ісус. Кана Ов джялас, о мануша лачаренас пескєре голмі про дром. Кана Ов авля пашедер ко тган, про дром, саво мукєлпес тейле пало Олівково партос, акор іґєн бут сікаде кєздинде ле радишаґога баре ганґога те ашарен ле Девлес важ саворе чудєса, саве оне дикгле. Оне вакєренас:
— Ашаріпе ле Краліскє, саво авел андро Раєскєро нав! Мірос про нєбос і слава опре андро увчібе!
Варесаве фарісєї машкар о нийпос пгенде Лескє:
— Танітов, пген пескєре сікаденґє, мієн ціхо!
Ов ленґє отпгендя:
— Пгенав туменґє, те оне ейна ціхо, акор о бара кєздинена те вріскінен.

Кана Ов авля пашедер і дикгля про фоврос, Ов кєздиндя те ровен пал лесте і пгендя:
— О, те ту прінджярдялас андре када тийро дівес, со шай анел тукє мірос! Та дадіве када ґарудо тийре якгендар. Авена дівеса, кана тийре врагі окружінена тут барікаденца і пал сако єкг сийра кікідена тут. Оне унічтожена тут і саворен, ко андре туте джівел, і на мукєна бар про бар, важ ода кай ту на прінджярдял оди овра, кана о Дейл авля кє туте.

Паліш Ісус заґейля андро храмос і кєздиндя те траден аврі ле торгашен і вакєрелас ленґє:
— Пісіме: «Мійро кгєр ейла молітвено кгєр», а тумен кєрдян лестар о кгєр прекал о жівана.
Ісус сако дівес сікавелас андро храмос. А єкг баредер рашая, танітова Законоскєре і пгуредера нийпоскєре роденас овра, гой Лес те мурдарен. Та оне на джяненас, сар ода те кєрен, бо саворе мануша шуненас ле Ісус і на каменас те премукєн ані єкг лав.

Klausīties Лукастар 19