Javanese, Caribbean - 1999 Edition (NT) Drama

<div class="version vid250 iso6393jvn" data-vid="250" data-iso6393="jvn">
 <div class="book bkMRK">
 <div class="chapter ch10" data-usfm="MRK.10">
 <div class="label">10</div><div class="s1">Bab pegatan</div><div class="p"> 1Gusti Y&#233;sus lunga sangka panggonan kono terus budal nang Yud&#233;a, terus ngabrah laut Yordan. Wong pirang-pirang pada nglumpuk ngrubung D&#232;kn&#233;, mulan&#233; kaya lumrah&#233;, wong-wong terus diwulangi bab Gusti Allah.</div><div class="p"> 2Terus &#232;n&#232;ng wong Farisi pada teka arep ngen&#232;ng Gusti Y&#233;sus nganggo pitakonan. Wong Farisi mau takon ng&#233;n&#233;: &#8220;Apa wong lanang &#233;ntuk megat bojon&#233;?&#8221;</div><div class="p"> 3Gusti Y&#233;sus semaur: &#8220;Lah w&#232;t&#233; nabi Moses mulangi kepriy&#233;?&#8221;</div><div class="p"> 4&#8220;Entuk, janji wong lanang&#233; gelem nulis layang pegat terus dik&#232;kk&#233; sing w&#233;dok.&#8221;</div><div class="p"> 5Gusti Y&#233;sus terus ngomong: &#8220;Nabi Moses nggaw&#233; pernatan ngono kuwi jalaran sangka wangkot&#233; atimu. 6Nanging kawit mbiy&#232;n&#233; Gusti Allah nggaw&#233; wong lanang lan wong w&#233;dok. 7Mulan&#233; wong lanang kuwi bakal ninggal bapa-biyung&#233; lan dadi siji karo bojon&#233;. 8Ora wong loro men&#232;h, nanging wong loro kuwi wis dadi siji. 9Dadin&#233;, apa sing wis digatukk&#233; karo Gusti Allah, manungsa ora ken&#232;ng misah.&#8221;</div><div class="p"> 10Dong&#233; wis nang omah men&#232;h, murid-murid&#233; terus takon marang Gusti Y&#233;sus bab pegatan mau. 11Gusti Y&#233;sus mulangi ng&#233;n&#233;: &#8220;N&#232;k wong lanang megat sing w&#233;dok terus ngep&#232;k wong w&#233;dok liyan&#233;, wong lanang kuwi laku b&#233;dang. 12Uga n&#232;k wong w&#233;dok megat sing lanang terus ngep&#232;k wong lanang liyan&#233;, wong w&#233;dok kuwi ya pada wa&#233; laku b&#233;dang.&#8221;</div><div class="s1">Gusti Y&#233;sus mberkahi botyah-botyah</div><div class="p"> 13Wong-wong pada nggawa anak&#233; nang nggon&#233; Gusti Y&#233;sus supaya didongakk&#233; lan diberkahi. Nanging murid-murid&#233; pada nyen&#232;ni wong-wong kuwi dipenging ngrusui Gusti Y&#233;sus. 14Kadung Gusti Y&#233;sus weruh, d&#232;kn&#233; terus j&#232;ngk&#232;l. Mulan&#233; D&#232;kn&#233; nyen&#232;ni murid-murid&#233; ng&#233;n&#233;: &#8220;Mbok b&#232;n! Botyah-botyah aja dialang-alangi. B&#232;n pada mbr&#233;n&#233; nang nggonku. Awit Kraton&#233; Gusti Allah namung kanggo wong sing atin&#233; kaya botyah-botyah iki. 15Panty&#232;n tenan, sapa sing ora nampa Kraton&#233; Gusti Allah kaya botyah-botyah iki ora bakal bisa ngleboni kraton iki.&#8221; 16Botyah-botyah terus dirangkuli, terus ditumpangi tangan lan diberkahi siji-siji.</div><div class="s1">Wong enom sing sugih</div><div class="p"> 17Dong&#233; Gusti Y&#233;sus arep budal men&#232;h terus &#232;n&#232;ng wong mblayu marani D&#232;kn&#233;. Wong&#233; sujut nang ngarep&#233; Gusti Y&#233;sus terus takon: &#8220;Guru, panty&#232;n Kow&#233; betyik tenan. Bisan&#233; &#233;ntuk urip langgeng aku kudu nglakoni apa?&#8221;</div><div class="p"> 18Gusti Y&#233;sus semaur: &#8220;Kow&#233; kok ngarani Aku betyik? Gusti Allah d&#233;w&#233; sing betyik, ora &#232;n&#232;ng liyan&#233;! 19Kow&#233; wis ngerti w&#232;t-w&#232;t&#233; ta? Aja mat&#232;ni wong, aja ngrusui bojon&#233; liyan&#233;, aja nyolong, aja goroh, aja ngapusi wong lan ngaj&#232;nana marang bapa-biyungmu.&#8221;</div><div class="p"> 20Wong&#233; semaur: &#8220;Guru, kawit tyilik aku wis nurut w&#232;t-w&#232;t kab&#232;h kuwi.&#8221;</div><div class="p"> 21Gusti Y&#233;sus nyawang wong&#233; terus krasa tr&#233;sna marang d&#232;kn&#233;, mulan&#233; terus ngomong: &#8220;Barang siji sing durung mbok lakoni: kana mulih, apa nduw&#233;mu diedol kab&#232;h. Sepira payun&#233; dik&#232;kk&#233; marang wong sing ora nduw&#233; supaya kow&#233; bisa nduw&#233; banda nang swarga. N&#232;k kuwi wis mbok lakoni kow&#233; terus mbr&#233;n&#233;a m&#232;lu Aku!&#8221; 22Wong&#233; krungu Gusti Y&#233;sus ngomong ngono kuwi terus amleng. D&#232;kn&#233; lunga karo sedi, awit d&#232;kn&#233; sugih tenan.</div><div class="p"> 23Gusti Y&#233;sus terus nyawang murid-murid&#233; ngomong: &#8220;Panty&#232;n ang&#232;l tenan kanggo wong sugih mlebu Kraton&#233; Gusti Allah.&#8221;</div><div class="p"> 24Murid-murid&#233; kag&#232;t krungu tembung kuwi. Mulan&#233; Gusti Y&#233;sus terus ngomong: &#8220;Anak-anak, panty&#232;n ang&#232;l banget mlebu Kraton&#233; Gusti Allah. 25Luwih gampang unta mlebu bolongan dom, tenimbang wong sugih mlebu Kraton&#233; Gusti Allah.&#8221;</div><div class="p"> 26Murid-murid&#233; saiki ora dunung blas, mulan&#233; takon: &#8220;Gusti, lah sapa sing bisa slamet?&#8221;</div><div class="p"> 27Gusti Y&#233;sus ndelokk&#233; murid-murid&#233; terus semaur: &#8220;Panty&#232;n, ang&#232;l banget kanggo manungsa, nanging ora ang&#232;l kanggo Gusti Allah. Kanggo Gusti Allah sembarang bisa klakon.&#8221;</div><div class="s1">Upah&#233; wong sing nurut Gusti Y&#233;sus</div><div class="p"> 28Rasul P&#233;trus terus ngomong: &#8220;Gusti, awak&#233; d&#233;w&#233; wis ninggal sembarang terus m&#232;lu Kow&#233;!&#8221;</div><div class="p"> 29Gusti Y&#233;sus semaur: &#8220;Dirungokk&#233; sing apik omongku iki. Sapa sing ninggal omah lan kebon&#233;, ninggal wong tuwa, sedulur lan anak&#233; jalaran nglabuhi Aku lan nglabuhi kabar kabungahan&#233; Gusti Allah, wong kuwi saiki mesti nampa sembarang ngungkul-ungkuli maun&#233;. 30Bakal nampa ping satus, ya omah, sedulur, wong tuwa, anak lan kebon, senajana karo ngalami kasangsaran. Lan ing temb&#233; bakal nampa urip langgeng. 31Nanging ok&#232;h sing nang ngarep bakal&#233; k&#232;ri, malah sing teka k&#232;ri bakal&#233; nang ngarep.&#8221;</div><div class="s1">Gusti Y&#233;sus mlambangi men&#232;h n&#232;k d&#232;kn&#233; bakal sangsara</div><div class="p"> 32Saiki Gusti Y&#233;sus karo murid-murid&#233; pada mlaku budal nang Y&#233;rusal&#232;m. Gusti Y&#233;sus mlaku nang ngarep d&#233;w&#233;. Murid-murid&#233; durung mari kag&#232;t&#233; lan wong-wong liyan&#233; sing m&#232;lu uga pada wedi. Murid rolas mau terus dityeluk did&#232;w&#232;kk&#233; karo Gusti Y&#233;sus terus diomongi bab sing bakal dialami karo D&#232;kn&#233;. 33Gusti Y&#233;sus ngomong ng&#233;n&#233;: &#8220;Ditit&#232;ni d&#233;w&#233;! Saiki awak&#233; d&#233;w&#233; arep nang Y&#233;rusal&#232;m. Nang kono para pengarep&#233; imam lan para guru Kitab bakal nyekel Anak&#233; Manungsa. Bakal pada nyalahk&#233; D&#232;kn&#233; lan masrahk&#233; D&#232;kn&#233; marang bangsa liya sing ora kenal marang Gusti Allah kongkon mat&#232;ni. 34Wong-wong kuwi bakal pada moyoki, ngidoni lan metyuti D&#232;kn&#233; lan ent&#232;k-ent&#232;k&#233; bakal pada mat&#232;ni D&#232;kn&#233;. Nanging ing telung dinan&#233; D&#232;kn&#233; bakal tangi sangka pati.&#8221;</div><div class="s1">Bab nglad&#232;ni</div><div class="p"> 35Rasul Yakobus lan Yohanes, kab&#232;h loro anak&#233; S&#233;b&#233;d&#233;us, terus maju lan ngomong marang Gusti Y&#233;sus: &#8220;Guru, awak&#233; d&#233;w&#233; nduw&#233; pitakonan.&#8221; 36&#8220;Arep takon apa?&#8221; Gusti Y&#233;sus semaur.</div><div class="p"> 37&#8220;Gusti, n&#232;k Kow&#233; wis dadi ratu, awak&#233; d&#233;w&#233; kep&#233;ngin m&#232;lu njagong kaya ratu nang sebelahmu, siji nang tengen lan siji nang kiwa.&#8221;</div><div class="p"> 38Gusti Y&#233;sus ngomong: &#8220;Kow&#233; ora ngerti apa sing mbok jaluk! Apa kow&#233; gelem nglakoni kasangsaran sing bakal tak alami?&#8221;</div><div class="p"> 39&#8220;Gelem Gusti!&#8221;</div><div class="p">Gusti Y&#233;sus terus ngomong: &#8220;Panty&#232;n, kasangsaran sing bakal tak alami kow&#233; uga bakal m&#232;lu ngalami. 40Nanging bab njagong nang tengen apa kiwaku aku ora nduw&#232;ni kwasa ngarani. Iku wis dityawisk&#233; karo Gusti Allah kanggo sing dipilih karo D&#232;kn&#233; d&#233;w&#233;.&#8221;</div><div class="p"> 41Krungu kuwi murid sing sepuluh terus j&#232;ngk&#232;l karo rasul Yakobus lan Yohanes. 42Mulan&#233; kab&#232;h terus dityeluk karo Gusti Y&#233;sus, diomongi ng&#233;n&#233;: &#8220;Kow&#233; ngerti d&#233;w&#233; tyaran&#233; wong sing ora pretyaya marang Gusti Allah. Para pengged&#233; sing kudu nata bangsan&#233; malah pada ngwasani lan nger&#232;h. 43-44Nanging kow&#233; ora ken&#232;ng kaya ngono. Sapa sing kep&#233;ngin dadi pengarep kudu nglad&#232;ni liyan&#233; lan sapa sing kep&#233;ngin dianggep ged&#233; d&#233;w&#233; kudu dadi pelad&#232;n&#233; liya-liyan&#233;. 45Awit Anak&#233; Manungsa tekan&#233; ya ora njaluk dilad&#232;ni, nanging supaya nglad&#232;ni lan masrahk&#233; urip&#233; kanggo nebus urip&#233; wong ok&#232;h.&#8221;</div><div class="s1">Wong lamur bisa weruh men&#232;h</div><div class="p"> 46Gusti Y&#233;sus lan murid-murid&#233; teka nang kuta Y&#233;riko. Kadung bareng karo wong pirang-pirang lunga men&#232;h sangka Y&#233;riko, &#232;n&#232;ng wong lamur ngemis nang pinggir dalan. Wong iki jeneng&#233; Bartim&#233;us, anak&#233; Tim&#233;us. 47Bartim&#233;us krungu n&#232;k sing liwat nang dalan kono kuwi Gusti Y&#233;sus sangka kuta Nasar&#232;t, mulan&#233; d&#232;kn&#233; terus tyeluk-tyeluk: &#8220;Y&#233;sus, Turunan&#233; ratu Daved, mbok melas marang aku.&#8221;</div><div class="p"> 48Wong-wong terus nyen&#232;ni Bartim&#233;us kongkon meneng. Nanging wong&#233; malah tambah seru sing tyeluk-tyeluk: &#8220;Turunan&#233; Daved, mbok melas marang aku!&#8221;</div><div class="p"> 49Gusti Y&#233;sus terus mandek lan ngomong: &#8220;Wong kuwi dikongkon mbr&#233;n&#233;!&#8221;</div><div class="p">Wong lamur mau terus dityeluk karo wong-wong: &#8220;Wis aja wedi, ndang ngadeka. Gusti nyeluk kow&#233;.&#8221;</div><div class="p"> 50Bartim&#233;us terus mbuwang salin&#233; njaba sing nyrimpet-nyrimpeti terus gelis-gelis marani Gusti Y&#233;sus.</div><div class="p"> 51Gusti Y&#233;sus terus takon: &#8220;Aku mbok kongkon ngapa?&#8221;</div><div class="p">&#8220;Aku kep&#233;ngin weruh, Gusti!&#8221;</div><div class="p"> 52Gusti Y&#233;sus semaur: &#8220;Ya wis, kana! Pengandelmu sing nylametk&#233; kow&#233;.&#8221;</div><div class="p">Sakwat Bartim&#233;us bisa weruh terus m&#232;lu Gusti Y&#233;sus.</div>
 </div>
 </div>
</div>

Gusti Yésus lunga sangka panggonan kono terus budal nang Yudéa, terus ngabrah laut Yordan. Wong pirang-pirang pada nglumpuk ngrubung Dèkné, mulané kaya lumrahé, wong-wong terus diwulangi bab Gusti Allah.
Terus ènèng wong Farisi pada teka arep ngenèng Gusti Yésus nganggo pitakonan. Wong Farisi mau takon ngéné: “Apa wong lanang éntuk megat bojoné?”
Gusti Yésus semaur: “Lah wèté nabi Moses mulangi kepriyé?”
“Entuk, janji wong lanangé gelem nulis layang pegat terus dikèkké sing wédok.”
Gusti Yésus terus ngomong: “Nabi Moses nggawé pernatan ngono kuwi jalaran sangka wangkoté atimu. Nanging kawit mbiyèné Gusti Allah nggawé wong lanang lan wong wédok. Mulané wong lanang kuwi bakal ninggal bapa-biyungé lan dadi siji karo bojoné. Ora wong loro menèh, nanging wong loro kuwi wis dadi siji. Dadiné, apa sing wis digatukké karo Gusti Allah, manungsa ora kenèng misah.”
Dongé wis nang omah menèh, murid-muridé terus takon marang Gusti Yésus bab pegatan mau. Gusti Yésus mulangi ngéné: “Nèk wong lanang megat sing wédok terus ngepèk wong wédok liyané, wong lanang kuwi laku bédang. Uga nèk wong wédok megat sing lanang terus ngepèk wong lanang liyané, wong wédok kuwi ya pada waé laku bédang.”

Wong-wong pada nggawa anaké nang nggoné Gusti Yésus supaya didongakké lan diberkahi. Nanging murid-muridé pada nyenèni wong-wong kuwi dipenging ngrusui Gusti Yésus. Kadung Gusti Yésus weruh, dèkné terus jèngkèl. Mulané Dèkné nyenèni murid-muridé ngéné: “Mbok bèn! Botyah-botyah aja dialang-alangi. Bèn pada mbréné nang nggonku. Awit Kratoné Gusti Allah namung kanggo wong sing atiné kaya botyah-botyah iki. Pantyèn tenan, sapa sing ora nampa Kratoné Gusti Allah kaya botyah-botyah iki ora bakal bisa ngleboni kraton iki.” Botyah-botyah terus dirangkuli, terus ditumpangi tangan lan diberkahi siji-siji.

Dongé Gusti Yésus arep budal menèh terus ènèng wong mblayu marani Dèkné. Wongé sujut nang ngarepé Gusti Yésus terus takon: “Guru, pantyèn Kowé betyik tenan. Bisané éntuk urip langgeng aku kudu nglakoni apa?”
Gusti Yésus semaur: “Kowé kok ngarani Aku betyik? Gusti Allah déwé sing betyik, ora ènèng liyané! Kowé wis ngerti wèt-wèté ta? Aja matèni wong, aja ngrusui bojoné liyané, aja nyolong, aja goroh, aja ngapusi wong lan ngajènana marang bapa-biyungmu.”
Wongé semaur: “Guru, kawit tyilik aku wis nurut wèt-wèt kabèh kuwi.”
Gusti Yésus nyawang wongé terus krasa trésna marang dèkné, mulané terus ngomong: “Barang siji sing durung mbok lakoni: kana mulih, apa nduwému diedol kabèh. Sepira payuné dikèkké marang wong sing ora nduwé supaya kowé bisa nduwé banda nang swarga. Nèk kuwi wis mbok lakoni kowé terus mbrénéa mèlu Aku!” Wongé krungu Gusti Yésus ngomong ngono kuwi terus amleng. Dèkné lunga karo sedi, awit dèkné sugih tenan.
Gusti Yésus terus nyawang murid-muridé ngomong: “Pantyèn angèl tenan kanggo wong sugih mlebu Kratoné Gusti Allah.”
Murid-muridé kagèt krungu tembung kuwi. Mulané Gusti Yésus terus ngomong: “Anak-anak, pantyèn angèl banget mlebu Kratoné Gusti Allah. Luwih gampang unta mlebu bolongan dom, tenimbang wong sugih mlebu Kratoné Gusti Allah.”
Murid-muridé saiki ora dunung blas, mulané takon: “Gusti, lah sapa sing bisa slamet?”
Gusti Yésus ndelokké murid-muridé terus semaur: “Pantyèn, angèl banget kanggo manungsa, nanging ora angèl kanggo Gusti Allah. Kanggo Gusti Allah sembarang bisa klakon.”

Rasul Pétrus terus ngomong: “Gusti, awaké déwé wis ninggal sembarang terus mèlu Kowé!”
Gusti Yésus semaur: “Dirungokké sing apik omongku iki. Sapa sing ninggal omah lan keboné, ninggal wong tuwa, sedulur lan anaké jalaran nglabuhi Aku lan nglabuhi kabar kabungahané Gusti Allah, wong kuwi saiki mesti nampa sembarang ngungkul-ungkuli mauné. Bakal nampa ping satus, ya omah, sedulur, wong tuwa, anak lan kebon, senajana karo ngalami kasangsaran. Lan ing tembé bakal nampa urip langgeng. Nanging okèh sing nang ngarep bakalé kèri, malah sing teka kèri bakalé nang ngarep.”

Saiki Gusti Yésus karo murid-muridé pada mlaku budal nang Yérusalèm. Gusti Yésus mlaku nang ngarep déwé. Murid-muridé durung mari kagèté lan wong-wong liyané sing mèlu uga pada wedi. Murid rolas mau terus dityeluk didèwèkké karo Gusti Yésus terus diomongi bab sing bakal dialami karo Dèkné. Gusti Yésus ngomong ngéné: “Dititèni déwé! Saiki awaké déwé arep nang Yérusalèm. Nang kono para pengarepé imam lan para guru Kitab bakal nyekel Anaké Manungsa. Bakal pada nyalahké Dèkné lan masrahké Dèkné marang bangsa liya sing ora kenal marang Gusti Allah kongkon matèni. Wong-wong kuwi bakal pada moyoki, ngidoni lan metyuti Dèkné lan entèk-entèké bakal pada matèni Dèkné. Nanging ing telung dinané Dèkné bakal tangi sangka pati.”

Rasul Yakobus lan Yohanes, kabèh loro anaké Sébédéus, terus maju lan ngomong marang Gusti Yésus: “Guru, awaké déwé nduwé pitakonan.” “Arep takon apa?” Gusti Yésus semaur.
“Gusti, nèk Kowé wis dadi ratu, awaké déwé kepéngin mèlu njagong kaya ratu nang sebelahmu, siji nang tengen lan siji nang kiwa.”
Gusti Yésus ngomong: “Kowé ora ngerti apa sing mbok jaluk! Apa kowé gelem nglakoni kasangsaran sing bakal tak alami?”
“Gelem Gusti!”
Gusti Yésus terus ngomong: “Pantyèn, kasangsaran sing bakal tak alami kowé uga bakal mèlu ngalami. Nanging bab njagong nang tengen apa kiwaku aku ora nduwèni kwasa ngarani. Iku wis dityawiské karo Gusti Allah kanggo sing dipilih karo Dèkné déwé.”
Krungu kuwi murid sing sepuluh terus jèngkèl karo rasul Yakobus lan Yohanes. Mulané kabèh terus dityeluk karo Gusti Yésus, diomongi ngéné: “Kowé ngerti déwé tyarané wong sing ora pretyaya marang Gusti Allah. Para penggedé sing kudu nata bangsané malah pada ngwasani lan ngerèh. Nanging kowé ora kenèng kaya ngono. Sapa sing kepéngin dadi pengarep kudu ngladèni liyané lan sapa sing kepéngin dianggep gedé déwé kudu dadi peladèné liya-liyané. Awit Anaké Manungsa tekané ya ora njaluk diladèni, nanging supaya ngladèni lan masrahké uripé kanggo nebus uripé wong okèh.”

Gusti Yésus lan murid-muridé teka nang kuta Yériko. Kadung bareng karo wong pirang-pirang lunga menèh sangka Yériko, ènèng wong lamur ngemis nang pinggir dalan. Wong iki jenengé Bartiméus, anaké Timéus. Bartiméus krungu nèk sing liwat nang dalan kono kuwi Gusti Yésus sangka kuta Nasarèt, mulané dèkné terus tyeluk-tyeluk: “Yésus, Turunané ratu Daved, mbok melas marang aku.”
Wong-wong terus nyenèni Bartiméus kongkon meneng. Nanging wongé malah tambah seru sing tyeluk-tyeluk: “Turunané Daved, mbok melas marang aku!”
Gusti Yésus terus mandek lan ngomong: “Wong kuwi dikongkon mbréné!”
Wong lamur mau terus dityeluk karo wong-wong: “Wis aja wedi, ndang ngadeka. Gusti nyeluk kowé.”
Bartiméus terus mbuwang saliné njaba sing nyrimpet-nyrimpeti terus gelis-gelis marani Gusti Yésus.
Gusti Yésus terus takon: “Aku mbok kongkon ngapa?”
“Aku kepéngin weruh, Gusti!”
Gusti Yésus semaur: “Ya wis, kana! Pengandelmu sing nylametké kowé.”
Sakwat Bartiméus bisa weruh terus mèlu Gusti Yésus.

Klausīties Markus 10