1
Марқӯс* 7:21-22-23
Китоби Муқаддас Оммафаҳм
Чунки маҳз аз дарун, аз дили инсон хаёлоти бад, гуноҳи ҷинсӣ, дуздӣ, қатл, зино, бахилӣ, фиребу найранг, бадкориву бадахлоқӣ, ҳасаду туҳмат, мағрурӣ ва бефаросатӣ пайдо мешавад. Ҳамаи ин бадиҳо аз даруни инсон берун баромада, ӯро ҳаром мекунанд».
Palyginti
Naršyti Марқӯс* 7:21-22-23
2
Марқӯс* 7:15-16
ҳар чи аз берун ба даруни одам медарояд, ӯро ҳаром карда наметавонад, аммо он чизе, ки аз даруни одам берун мебарояд, ӯро ҳаром мекунад».
Naršyti Марқӯс* 7:15-16
3
Марқӯс* 7:6
Исо дар ҷавоби онҳо гуфт: «Ишаъё пайғамбар дар бораи шумо, дурӯяҳо дуруст пешгӯйӣ кардааст: „Худо мегӯяд, ки ин одамон фақат бо забон Маро ҳурмат мекунанд, вале дилашон аз Ман дур аст.
Naršyti Марқӯс* 7:6
4
Марқӯс* 7:7
Онҳо Маро беҳуда парастиш мекунанд, чунки қоидаҳои инсониро ҳамчун қонуни Худо таълим медиҳанд!“
Naršyti Марқӯс* 7:7
5
Марқӯс* 7:8
Шумо фармудаҳои Худоро як тараф гузошта, ба урфу одатҳои инсонӣ пайравӣ мекунед.
Naršyti Марқӯс* 7:8
Pradžia
Biblija
Planai
Vaizdo įrašai