Southern Balochi: Hodáay Pákén Ketáb Portions

Hodáay Pákén Ketáb

هُداوندا گۆن اِبراما گوَشت:
”وتی مُلک، وتی سیاد و وارس و وتی پتئے لۆگا یله دئے و
چه اِدا هما مُلکا برئو که من ترا پێشیَ داران.
من ترا مزنێن کئومے جۆڑَ کنان، ترا برکتَ دئیان و
تئیی ناما بُرزَ کنان و تئو برکتے بئے.
هما مردم که ترا برکتَ دئینت، من آیان برکتَ دئیان و
هما مردم که ترا نالتَ کننت، من آیان نالتَ کنان و
زمینئے سجّهێن کئوم تئیی سئوبا برکتَ گرنت.“
گڑا هما پئیما که هُداوندا گۆن اِبراما گوَشتگ‌اَت، اِبرام شت و لوت هم آییئے همراه بوت. اِبرام که چه هارانا در آتک، اُمری هپتاد و پنچ سال اَت. اِبراما وتی لۆگی سارایی و برازاتک لوت همراه کرتنت و دێم په کَنهانا راه گپت. هما سجّهێن مال که آیان مُچّ کرتگ‌اَتنت و هما مردم که هارانا آیانی دستا کپتگ‌اَتنت، آییا گۆن وت بُرتنت گۆن. کَنهانئے سرڈگارا آتک و رستنت.
اِبرام آ مُلکا ترّ و تاب کنان تان مورِهئے مزنێن درچکئے جاگها، شِکێما شت. آ وهدا، اے مُلکا کَنهانی نندۆک اَتنت، بله هُداوند، اِبرامئے دێما زاهر بوت و گوَشتی: ”چه منی نێمگا اے سرڈگار تئیی نَسل و پَدرێچئیگ اِنت.“ گڑا اِبراما اۆدا په هُداوندا، که آییئے دێما زاهر بوتگ‌اَت، کُربانجاهے اَڈّ کرت. چه اۆدا آ، دێم په کۆهستگا، بئیت‌اێلئے رۆدراتکی نێمگا شت و وتی گِدانی اَنچێن جاگهے مِکّ کرت که بئیت‌اێلئے شهر آییئے رۆنِندی نێمگا و اَیائے شهر، رۆدراتکی نێمگا اَت. اۆدا په هُداوندا کُربانجاهے اَڈّی کرت و هُداوندئے نامی تئوار کرت. گڑا اِبرام چه اۆدا در آتک و دێم په نِگێبا رئوان بوت.

بله کَنهانا ڈُکّال اَت و اِبرام، دێم په مِسرا جَهلاد راه گِپت تانکه په وهدێا همۆدا، دَرامدێئے پئیما بداریت، چێا که سکّێن ڈُکّالے اَت. وهدے مِسرئے نزّیکّا آتک و رست، گۆن وتی لۆگی ساراییا گوَشتی: ”منَ زانان که تئو زێباێن جنێنے ائے. مِسری ترا بگندنت، گوَشنت: ’اے، اِشیئے لۆگی اِنت،‘ گڑا منا کُشنت بله ترا زندگا کِلّنت. بگوَش که من اِشیئے گهار آن، تانکه په تئییگی گۆن من شَرّ ببنت و تئیی سئوَبا منی ساه برَکّیت.“
اِبرام که مِسرا آتک، مِسریان دیست که سارایی سکّێن زێباێن جنێنے. پِرئونئے اَپسَران که سارایی دیست، پِرئونئے کِرّا آییئے ساڑایگا لگّتنت و سارایی پِرئونئے کَلاتا برَگ بوت. پِرئون، ساراییئے هاترا گۆن اِبراما مهربان بوت و اِبرام پَس و گۆک و لاگ و مادیان و گُلام و مۆلد و اُشترانی واهند بوت.
بله هُداوندا اِبرامئے لۆگی، ساراییئے سئوَبا پِرئون و آییئے لۆگئے سرا مزنێن وَبا و وڑ وڑێن نادْراهی دئور دات. پِرئونا اِبرام لۆٹاێنت و گوَشت: ”اے چِه کارے اَت که تئو گۆن من کرت؟ تئو چێا منا هال ندات که اے تئیی لۆگی اِنت؟ چێا گوَشتِت: ’اے منی گهار اِنت،‘ که من په جَنی زرت؟ بچار، اے تئیی جَن اِنت. زوری و برئو.“ پِرئونا اِبرامئے بارئوا وتی اَپسَر هُکم داتنت و آیان اِبرام گۆن لۆگی و سجّهێن مال و هستیا رهادگ کرت.

Klausytis پێدایش 12