عِدَنْ نَثٜىٰوَ طَيَ دَغَ ثِكِنْ یَنْ مَاتَنَّنْ، ‹إِنَ ضُواْڧُوانْكِ كِسَوْكَرْ دَ تُلُنْ ضُوَنْكِ كِبَانِ ضُوَ إِنْشَا؞› عِدَنْ كُمَ تَا أَمْسَ تَثٜىٰ، ‹ذَاكَ عِيَشَا، ذَنْ كُمَبَا رَاڧُمَنْكَ ضُوَ سُشَا،› تُواْ، بَرِ تَذَمَ وَدَّ كَذَاٻَا وَبَاوَنْكَ إِسْحَٰڧَ؞ تَهَكَنٜىٰ ذَنْسَنِ ثٜىٰوَ كَنُونَ وَمَيْغِدَانَ إِبْرَٰهِيمْ ڧَوْنَ مَرَرْ ثَنْجَاوَا؞»