БІБЛІЯ Кнігі Святога Пісання Біблейскае таварыства прапануе вам, шаноўныя чытачы, новае выданне Бібліі ў перакладзе на сучасную беларускую мову. Асаблівае значэнне выпуск гэтай Бібліі набывае ў юбілейны год беларускага кнігадрукавання, якое ўрачыста будзе адзначаць сваё 500-годдзе! З моманту выхаду першага выдання прайшло ўжо больш за пяць гадоў. Пры падрыхтоўцы да новага выдання рэдакцыйным аддзелам Біблейскага таварыства была зроблена вялікая праца па выпраўленню і ўдакладненню перакладу з улікам найбольш каштоўных з тысяч заўваг і прапаноў, якія паступілі ў наш адрас за мінулы час. Большасць з іх датычіліся Навага Запавету

Біблія — пераклад Чарняўскага (выданне 2017 года)

І пасля таго Ісус хадзіў па Галілеі, бо Ён не хацеў хадзіць па Юдэі, бо юдэі імкнуліся забіць Яго.
І быў паблізу юдэйскі святочны дзень палатак.
Сказалі затым Яму браты Яго: «Адыдзіся адгэтуль і ідзі ў Юдэю, каб і вучні Твае бачылі справы Твае, якія робіш.
Бо ніхто не робіць чаго-колечы тайна, а і сам хоча паказацца на людзях. Калі такія рэчы чыніш, пакажы Сябе свету».
Бо і браты Яго не верылі ў Яго.
Кажа ім тады Ісус: «Яшчэ не надышоў Мой час, а ваш час заўсёды ёсць гатовы.
Вас свет не можа ненавідзець, а Мяне ненавідзіць, бо Я сведчу аб ім, што яго ўчынкі ліхія.
Вы ідзіце на свята, а Я яшчэ не пайду на гэтае свята, бо час Мой яшчэ не споўніўся».
І, калі сказаў гэта ім, Сам застаўся ў Галілеі.
Але калі браты Яго адправіліся на свята, то і Ён пайшоў на свята, не яўна, але быццам употай.
А ў час свята шукалі Яго юдэі і казалі: «Дзе Ён?»
І шмат спрэчак пра Яго было ў натоўпе. Адны казалі: «Ён добры!»; а другія казалі: «Не, але зводзіць людзей».
Але ніхто не гаварыў пра Яго яўна дзеля страху перад юдэямі.
І ўжо а палове святочнага дня Ісус увайшоў у святыню і стаў навучаць.
А юдэі дзівіліся, кажучы: «Адкуль Ён ведае Пісанне, хаця не вучыўся?»
Дык адказаў ім Ісус і казаў: «Мая навука не Мая, але Таго, Хто Мяне паслаў.
Калі хто хоча выконваць волю Яго, той з навукі пазнае, ці яна ад Бога, ці Я Сам ад Сябе гавару.
Хто з сябе самога гаворыць, той сваёй славы шукае, але Хто шукае славы Таго, Хто Яго паслаў, Той праўдамоўны ды няма ў ім беззаконня.
Ці не Майсей даў вам закон? Але ніхто з вас не робіць па законе. Чаму імкнецеся Мяне забіць?»
Адказалі людзі, кажучы: «Дэмана маеш! Хто імкнецца Цябе забіць?»
Адказаў Ісус і сказаў ім: «Я зрабіў адну справу, а ўсе дзівіцеся.
Вось, Майсей перадаў вам абразанне, хоць яно не ад Майсея, але ад вашых продкаў, і вы абразаеце ў суботу чалавека.
Калі чалавек прымае абразанне ў суботу і не парушаецца закон Майсея, дык чаму злуецеся на Мяне, калі Я ўсяго чалавека аздаравіў у суботу?
Ды не судзіце па знешнасці, але судзіце справядлівым судом».
Дык некаторыя з ерузалімцаў казалі: «Ці гэта Той, Якога імкнуцца забіць?
Бо вось яўна прамаўляе, і нічога Яму не кажуць. Ці, можа, пераканаліся кіраўнікі, што Ён – сапраўды Хрыстос?
Але мы ведаем Яго, адкуль Ён родам, а калі прыйдзе Хрыстос, ніхто не ведае, адкуль Ён прыйдзе».
А Ісус, навучаючы ў святыні, усклікнуў, кажучы: «І Мяне ведаеце, і ведаеце, адкуль Я есць. І Я Сам ад Сябе не прыйшоў, але праўдзівы Той, Хто Мяне паслаў, а Якога вы не ведаеце.
А Я ведаю Яго, бо Я ад Яго есць, і Ён Мяне паслаў».
Дык імкнуліся Яго ўзяць, але ніхто не падняў на Яго рукі, бо яшчэ не прыйшла Яго гадзіна.
І многія з грамады паверылі ў Яго, і яны казалі: «Ці ж, калі Хрыстос прыйдзе, болей знакаў учыніць, чым Ён учыніў?»
А калі фарысеі пачулі, што людзі так пра Яго гавораць, дык паслалі фарысеі і першасвятары паслугачоў, каб Яго ўзяць.
Сказаў тады Ісус ім: «Кароткі толькі час буду з вамі і пайду да Таго, Хто Мяне паслаў.
Будзеце Мяне шукаць і не знойдзеце, і, дзе Я ёсць, вы туды не можаце прыйсці».
Дык сказалі юдэі адзін аднаму: «Куды ж Ён пойдзе, што мы Яго не знойдзем? Няўжо Ён пойдзе ў расцярушанне да грэкаў ды будзе грэкаў навучаць?
Што ж гэта за слова, якое сказаў: “Шукаць Мяне будзеце і не знойдзеце”, ды: “Туды, дзе Я, вы не можаце прыйсці”?»
А ў апошні вялікі дзень свята стаў Ісус і ўсклікнуў, кажучы: «Калі хто смагне, хай прыходзіць да Мяне і п’е;
хто верыць у Мяне. Як кажа Пісанне, рэкі жывой вады пацякуць з нутра яго».
А так казаў аб Духу, Якога мелі атрымаць тыя, што вераць у Яго. Бо не было яшчэ на іх Духа Святога, бо Ісус не быў яшчэ ўслаўлены.
І многія з тых людзей, калі пачулі гэтыя словы, казалі: «Гэта сапраўды прарок»;
іншыя ж казалі: «Гэта Хрыстос»; а яшчэ іншыя гаварылі: «Ці ж Хрыстос прыходзіць з Галілеі?
Ці ж Пісанне не сказала: “З роду Давіда , з селішча Бэтлехэм , адкуль быў Давід, прыходзіць Хрыстос”»?
І ўзнікла спрэчка наконт Яго ў натоўпе.
Дык некаторыя з іх хацелі Яго ўзяць, але ніхто не падняў на Яго рукі.
Прыйшлі затым паслугачы да першасвятароў і фарысеяў, і тыя сказалі ім: «Чаму вы Яго не прывялі?»
Паслугачы адказалі: «Ніколі чалавек так не гаварыў, як гэты Чалавек».
Дык адказалі ім фарысеі: «Ці і вы Ім зведзены?
Ці ўверыў у Яго хоць хто з начальнікаў або фарысеяў?
А гэты натоўп, які не ведае закону, пракляты».
Кажа ім Нікадэм, той, што прыйшоў да Яго ўначы і што быў адным з іх:
«Ці ж закон наш асуджае чалавека, перш чым яго не паслухае і не спазнае, што ён робіць?»
Адказалі яму і сказалі: «Ці і ты не з Галілеі? Даследуй і пабач, што прарок не паўстае з Галілеі».
Ды вярнуліся кожны ў свой дом.

Listen to Евангелле паводле Яна Раздзел 7