Garrad Holy Bible © Bible Society of Myanmar, 1928.

မိုး မြေ နှင့် တ ကွ ရှိ ရှိ သ မျှ သည် ပြီး စီး လျက် ရှိ ကြ ကုန် ၏။  သ တ္တ မ နေ့ ရက် ရောက် လျှင် ဘု ရား သ ခင် သည် ယ မန် ဖန် ဆင်း ခဲ့ သော အ မှု ကို လက် စ သတ် တော် မူ၍ အ မှု အ ရာ ရှိ သ မျှ ကို ဖန် ဆင်း ပြီး မှ ထို သ တ္တ မ နေ့ ၌ ငြိမ် ဝပ် စွာ နေ တော် မူ ၏။ ဘု ရား သ ခင် သည် အ မှု အ ရာ ရှိ သ မျှ ကို ဖန် ဆင်း ပြု ပြင် ပြီး မှ သ တ္တ မ နေ့ ရက် ၌ ငြိမ် ၀ပ် စွာ နေ တော် မူ သော ကြောင့် ထို နေ့ ရက် ကို ကောင်း ကြီး ပေး ၍ သီး သန့် ထား တော် မူ ၏။
ဤ အ ကြောင်း အ ရာ ကား ထာ ဝ ရ ဘု ရား သ ခင် သည် မိုး မြေ ကို ဖန် ဆင်း တော် မူ သော နေ့၊ ဖန် ဆင်း ရာ ကာ လ တွင် မိုး မြေ ၏ မူ လ အ တ္ထု ပ္ပ တ္တိ ပေ တည်း။ ထာ၀ ရ ဘု ရား သ ခင် သည် မြေ ပေါ်၌ မိုး ကို ရွာ စေ တော် မ မူ။ မြေ၌ လုပ် သော သူ လည်း မ ရှိ သေး သည် ဖြစ်၍ မြေ ပေါ် တွင် ကွင်း ပြင် မှာ အ ပင် အညှောက် မ ပေါ်။ ကောက် ပဲ လည်း မ ပေါက် သေး။ သို့ ရာ တွင် မြေ မှ ထွက် သော အ ခိုး အ ငွေ့ သည် မြေ တစ် ပြင် လုံး ကို စို​ စေ လေ ၏။ ထို နောက်၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သ ခင် သည် မြေ မှုန့် ဖြင့် လူ ကို ဖန် ဆင်း ၍ သူ့ နှာ ခေါင်း ထဲ သို့ ဇီ ဝ အ သက် ကို မှုတ် သွင်း တော် မူ ရာ လူ သည် အ သက် ရှင် သော သ တ္တ ဝါ ဖြစ် လေ ၏။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သ ခင် လည်း အ ရှေ့ မျက် နှာ၊ ဧ ဒင် အ ရပ် ၌ ဥ ယျာဉ် ကို စိုက် ပျိုး ပြီး လျှင် ဖန် ဆင်း တော် မူ သော လူ ကို ထို ဥ ယျာဉ် ၌ နေ ရာ ချ ထား တော် မူ ၏။ ထာ၀ ရ ဘု ရား သ ခင် သည် ထို မြေ ထဲ မှ ရှု ဖွယ် စား ဖွယ် ကောင်း သော အ ပင် အ မျိုး မျိုး ကို လည်း ကောင်း၊ ဥယျာဉ် အ လယ် ၌ အ သက် ပင် ကို လည်း ကောင်း၊ အ ကောင်း အ ဆိုး သိ ကျွမ်း ရာ အ ပင် ကို လည်း ကောင်း ပေါက် စေ တော် မူ ၏။ ထို ဥ ယျာဉ် ကို စို စွတ် စေ ရန် မြစ် တစ် မြစ် သည် ဧ ဒင် အ ရပ် ထဲ က စီး ထွက် သ ဖြင့် ဥ ယျာဉ့် ပြင် မှ ကွဲ၍ မြစ် ကြီး လေး သွယ် ဖြစ် လေ ၏။ ပ ဌ မ မြစ် ကား ဖိ ရှုန် အ မည် ရှိ၏။ ထို မြစ် သည် ရွှေ ရှိ သော ဟ ဝိ လ ပြည် တစ် လျှောက် လုံး ကို လှည့် ၍ စီး သွား လေ ၏။ ထို ပြည် မှ ထွက် သော ရွှေ သည် ကောင်း လှ ၏။ ပ ယင်း နှင့် မ ဟူ ရာ ကျောက် လည်း ရှိ ၏။ ဒု တိ ယ မြစ် ကား ဂိ ဟုန် အ မည် ရှိ၏။ ထို မြစ် သည် ကု ရှ ပြည် တစ် လျှောက် လုံး ကို လှည့် ၍ စီး သွား လေ ၏။ တ တိ ယ မြစ် ကား တိ ဂ ရစ် အ မည် ရှိ၏။ ထို မြစ် သည် အာ ရှု ရိ တိုင်း အ ရှေ့ သို့ စီး သွား လေ၏။ စ တု တ္ထ မြစ် ကား ဥ ဖ ရတ် အ မည် ရှိ ၏။
ထို အ ခါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သ ခင် သည် လူ ကို ခေါ် ဆောင် ၍ ဧ ဒင် ဥ ယျာဉ် ကို ပြု စု စောင့် ထိန်း စေ ခြင်း ငှါ ထား တော် မူ ၏။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သ ခင် က လည်း ထို ဥ ယျာဉ် ၌ ရှိ သ မျှ သော အ ပင်၏ အ သီး ကို သင် စား ခွင့် ရှိ ၏။ အ ကောင်း အ ဆိုး သိ ကျွမ်း ရာ အ ပင် ၏ အ သီး ကို ကား မ စား ရ။ စား သော နေ့ တွင် မု ချ သေ ရ မည် ဟု လူ ကို ပ ညတ် ထား တော် မူ ၏။
ထာ ဝ ရ ဘု ရား သ ခင် က လည်း လူ သည် တစ်​ယောက် တည်း မ နေ စ ကောင်း။ သူ့ အ ဖို့ တော် သော အ ထောက် အ မ ကို ငါ ဖန် ဆင်း ဦး မည် ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ထာ၀ ရ ဘု ရား သ ခင် သည် မြေ သ တ္တ ဝါ နှင့် လေ သ တ္တ ဝါ အ ပေါင်း တို့ ကို မြေ ဖြင့် ဖန် ဆင်း တော် မူ ပြီး လျှင် လူ သည် မည် သို့ ခေါ်​ဝေါ် သည် ကို သိ ခြင်း ငှါ ဆောင် ခဲ့ တော် မူ၍ လူ မှည့် ခေါ် သည့် အ တိုင်း သက် ရှိ သ တ္တ ဝါ အ ပေါင်း တို့ အ မည် အ သီး အ သီး ရှိ ကြ ၏။ ထို သို့ လူ သည် သား ယဉ် သား ရဲ နှင့် လေ သ တ္တ ဝါ အ ပေါင်း တို့ ကို အ မည် မှည့် လေ ၏။ သို့ သော် လည်း လူ့ အ ဖို့ တော် သော အ ထောက် အ မ မ ရ မ ရှိ သေး။ ထို အ ခါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သ ခင် သည် လူ ကို အိပ် မော ကျ စေ တော် မူ ၍ အိပ် ပျော် စဉ်၊ နံ ရိုး တစ် ချောင်း ကို ထုတ် ပြီး လျှင် ထို အ ရိုး အ စား အ သား ကို စေ့ စပ် စေ တော် မူ ၏။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သ ခင် သည် လူ ထဲ မှ ထုတ် သော နံ ရိုး ဖြင့် လူ မိန်း မ ကို ဖန် ဆင်း ၍ လူ ရှိ ရာ သို့ ဆောင် ခဲ့ တော် မူ ၏။ လူ က လည်း ယ ခု မှ ဤ သူ သည် ငါ့ အ ရိုး ၏ အ ရိုး၊ ငါ့ အ သား ၏ အ သား ဖြစ် ၏။ လူ ယောက်ျား ထဲ မှ ထုတ် သော ကြောင့် လူ မိန်း မ ဟူ ၍ ခေါ်​ဝေါ် အပ် သည် ဟု ဆို လေ ၏။ ထို အ ကြောင်း ကြောင့် ယောက်ျား သည် မိ ဘ ထံ မှ ထွက် ခွာ ၍ မ ယား နှင့် စုံ ဖက် သ ဖြင့် ထို သူ တို့ သည် တစ် သား တည်း ဖြစ် ရ လိမ့် မည်။ ထို သူ လင် မ ယား နှစ် ဦး တို့ သည် အ ဝတ် အ ချည်း စည်း နေ ရ သော် လည်း ရှက် ကြောက် ခြင်း နှင့် ကင်း လွတ် ကြ ၏။

Listen to က~မ္ဘာ~ဦး~ကျမ်း။ 2