ទំនុកតម្កើង 78

78
ព្រះ‌ហឫ‌ទ័យ​សប្បុរស​របស់​ព្រះ និង​អំពើ​អកតញ្ញូ​របស់​អ៊ីស្រា‌អែល
សេចក្ដី​បង្រៀន​របស់​អេសាភ។
1ឱប្រជាជន​របស់​ខ្ញុំ​អើយ
ចូរ​ប្រុង​ត្រចៀក​ស្តាប់​សេចក្ដី​បង្រៀន​របស់​ខ្ញុំ
ហើយ​ផ្ទៀង​ត្រចៀក​ស្តាប់​អស់​ទាំង​ពាក្យ
ដែល​ចេញ​ពី​មាត់​ខ្ញុំ​ចុះ!
2ខ្ញុំ​នឹង​បើក​មាត់​បញ្ចេញ​ជា​សេចក្ដី​ប្រៀប‌ធៀប
ខ្ញុំ​នឹងបរិយាយ​ប្រាប់​អំពី​សេចក្ដី​លាក់‌កំបាំង
ពី​ចាស់​បុរាណ
3ជា​សេចក្ដី​ដែល​យើង​ធ្លាប់​បាន​ឮ
និង​ធ្លាប់​បាន​ដឹង
ជា​សេចក្ដី​ដែល​ដូនតា​យើង​បាន​ប្រាប់។
4យើង​នឹង​មិន​លាក់​សេចក្ដី​ទាំង​នោះ​ចំពោះ​កូន​ចៅ
របស់​គាត់​ឡើយ
យើង​នឹងប្រាប់​មនុស្សជំជាន់​ក្រោយ
អំពី​អស់​ទាំង​ស្នាព្រហស្ត​ដ៏​អស្ចារ្យ
របស់​ព្រះ‌យេហូវ៉ា
អំពី​ឫទ្ធា‌នុភាព និង​ការ​អស្ចារ្យ
ដែល​ព្រះ‌អង្គ​បាន​ធ្វើ។
5៙ ព្រះ‌អង្គ​បាន​តាំង​ឲ្យ​មាន​ទី​បន្ទាល់
នៅ​ក្នុង​ពួក​យ៉ាកុប
ក៏​បាន​តម្រូវ​ឲ្យ​មាន​ក្រឹត្យ‌វិន័យ
នៅ​ក្នុង​ពួក​អ៊ីស្រា‌អែល
ជា​ច្បាប់​ដែល​ព្រះ‌អង្គ​បាន​បង្គាប់
បុព្វ‌បុរស​របស់​យើង
ឲ្យ​បង្រៀន​ដល់​កូន​ចៅ​ត​រៀង​ទៅ
6ដើម្បី​ឲ្យ​មនុស្ស​ជំនាន់​ក្រោយ
គឺ​កូន​ចៅ​ដែល​នឹង​កើត​មក​ស្គាល់​សេចក្ដី​ទាំង​នោះ
គេ​នឹងបន្ត​វេន ហើយ​ប្រាប់​ដល់​កូន​ចៅ
របស់​គេ​តទៅ​ទៀត
7សម្រាប់​ឲ្យ​គេ​បាន​តាំង​ចិត្ត​សង្ឃឹម​ដល់​ព្រះ
ហើយ​មិន​ភ្លេច​ពី​កិច្ច​ការ​របស់​ព្រះ‌អង្គ​ឡើយ
គឺ​គោរព​តាម​បទ‌បញ្ជា​របស់​ព្រះ‌អង្គ​វិញ
8ដើម្បី​កុំ​ឲ្យ​គេ​បាន​ដូច​បុព្វ‌បុរស​រប​ស់​គេ
ជា​ជំនាន់​មនុស្ស​រឹង‌រូស ហើយ​បះ‌បោរ
ជា​ជំនាន់​មនុស្ស​ដែល​មិន​បាន​តាំង​ចិត្ត
ឲ្យ​ទៀង​ត្រង់
ហើយ​វិញ្ញាណ​របស់​គេ
មិន​ស្មោះ​ចំពោះ​ព្រះ​នោះ​ឡើយ។
9៙ ឯ​កូន​ចៅ​អេប្រាអិម​ដែល​មាន​គ្រឿង​ធ្នូ
ហើយ​ក៏​ប្រសប់​បាញ់
គេ​បាន​ដក​ថយ​នៅ​ថ្ងៃ​ធ្វើ​ចម្បាំង។
10គេ​មិន​បាន​កាន់​តាម​សេចក្ដី​សញ្ញា​របស់​ព្រះ​ទេ
គឺ​មិន​ព្រម​ប្រព្រឹត្ត​តាម​ក្រឹត្យ‌វិន័យ
របស់​ព្រះ‌អង្គ​ឡើយ។
11គេ​បាន​ភ្លេច​កិច្ច​ការ​របស់​ព្រះ‌អង្គ
ភ្លេច​ការ​អស្ចារ្យ​ទាំង​ឡាយ
ដែល​ព្រះ‌អង្គ​បាន​សម្ដែង​ឲ្យ​គេ​ឃើញ។
12ព្រះ‌អង្គ​បាន​ធ្វើ​ការ​ចម្លែក
នៅ​នឹង​ភ្នែក​បុព្វ‌បុរស​របស់​គេ
នៅ​ស្រុក​អេស៊ីព្ទ នៅ​វាល​សូអាន។
13ព្រះ‌អង្គ​បាន​ញែក​សមុទ្រ ហើយ​ឲ្យ​គេ​ដើរ​ឆ្លង
ក៏​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​ទឹក​ឈរ​ឡើង​ដូច​កំផែង។
14នៅ​ពេល​ថ្ងៃ ព្រះ‌អង្គ​បាន​នាំ​គេ​ដោយ​ពពក
ហើយ​រាល់​យប់ ព្រះ‌អង្គ​បាន​នាំ​គេ
ដោយ​ពន្លឺ​ភ្លើង។
15ព្រះ‌អង្គ​បាន​បំបែក​ថ្ម​នៅ​ទី​រហោ‌ស្ថាន
ហើយ​ប្រទាន​ឲ្យ​គេ​មាន​ផឹក​ទឹក​ជា​បរិបូរ
ដូច​ជា​ប្រភព​ទឹក​ផុស​ចេញ​មក។
16ព្រះ‌អង្គ​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​មាន​ទឹក​ចេញ​ពី​ថ្ម
ហូរ​ចុះ​មក​ដូច​ជា​ទន្លេ។
17៙ ទោះ​ជា​យ៉ាង​នេះ​ក្ដី គេ​នៅ​តែ​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​បាប
ទាស់​នឹង​ព្រះ‌អង្គ
ដោយ​បះ‌បោរ​ប្រឆាំង​នឹង​ព្រះ​ដ៏​ខ្ពស់​បំផុត
នៅ​ទី​រហោ‌ស្ថាន។
18គេ​បាន​ល្បង‌ល​ព្រះ​នៅ​ក្នុង​ចិត្ត​គេ
ដោយ​ទាម​ទារ​អាហារ​តាម​ទំនើង​ចិត្ត​របស់​គេ។
19គេ​ពោល​ពាក្យ​ទាស់​នឹង​ព្រះ​ថា
«តើ​ព្រះ​អាច​ផ្គត់​ផ្គង់​អាហារ​ឲ្យ​យើង​បរិ‌ភោគ
នៅ​ទី​រហោ‌ស្ថាន​នេះ​បាន​ឬ?
20ព្រះ‌អង្គ​បាន​វាយ​ថ្ម​ឲ្យ​មាន​ទឹក​ផុល​ចេញមក
ដូច​ជា​ទឹក​ជ្រោះ​ហូរ​ហៀរ​មែន
ក៏​ប៉ុន្ដែ តើ​ព្រះ‌អង្គ​អាច​ប្រទាន​នំបុ័ង
ឬ​ផ្គត់‌ផ្គង់​សាច់​ឲ្យ​ប្រជា‌រាស្ត្រ​ព្រះ‌អង្គ
បរិ‌ភោគ​បាន​ដែរ​ឬ?»។
21ហេតុនេះ កាល​ព្រះ‌យេហូវ៉ា​ឮ
ព្រះ‌អង្គ​ក្រេវ​ក្រោធ​ជា​ខ្លាំង
ក៏​មាន​ភ្លើង​ឆួល​ឡើង​ទាស់​នឹង​ពួក​យ៉ាកុប
សេចក្ដី​ក្រោធ​របស់​ព្រះ‌អង្គ
ទាស់​នឹង​ពួក​អ៊ីស្រា‌អែល
22ព្រោះ​គេ​មិន​បាន​ជឿ​ដល់​ព្រះ
ហើយ​មិន​បាន​ទុក​ចិត្ត​នឹង​ព្រះចេស្ដា​របស់​ព្រះ‌អង្គ
ដែល​អាច​សង្គ្រោះ​គេ​បាន​នោះ​ឡើយ។
23ទោះ​ជា​យ៉ាង​នេះ​ក្ដី
ព្រះ‌អង្គ​បាន​បង្គាប់​ផ្ទៃ​មេឃ​នៅ​ខាង​លើ
ព្រះ‌អង្គ​បាន​បើក​ទ្វារ​ស្ថាន‌សួគ៌
24ហើយ​បង្អុរ​នំ​ម៉ាណា​ឲ្យ​ធ្លាក់​មក​លើ​គេដូច​ភ្លៀង
ដើម្បី​ឲ្យ​គេ​បរិ‌ភោគ
ព្រះ‌អង្គ​ប្រទាន​ស្រូវ​ពី​ស្ថាន‌សួគ៌​ដល់​គេ ។
25គេ​បាន​បរិ‌ភោគ​នំ​ប៉័ង​របស់​ពួក​ទេវតា
ព្រះ‌អង្គ​ប្រទាន​ឲ្យ​គេ​មាន​អាហារ​ជា​បរិបូរ។
26ព្រះ‌អង្គ​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​ខ្យល់​ពី​ទិស​ខាង​កើត
បក់​នៅ​លើ​មេឃ
ហើយ​បាន​នាំ​ខ្យល់​ពី​ទិស​ខាង​ត្បូង
ដោយ​ព្រះ‌ចេស្តា​របស់​ព្រះ‌អង្គ។
27ព្រះ​អង្គ​ទម្លាក់​សាច់​មក​លើ​គេ
ដូច​ធូលី​ធ្លាក់​ពីលើ​មេឃ
គឺ​ជា​សត្វ​ស្លាប​ជា​ច្រើន
ដូចគ្រាប់​ខ្សាច់​នៅ​ឆ្នេរ​សមុទ្រ។
28ព្រះ‌អង្គ​ធ្វើ​ឲ្យ​សត្វ​ទាំង​នោះ
ធ្លាក់​ចំ​កណ្ដាល​ជំរំ​របស់​គេ
ជុំ‌វិញ​កន្លែង​ដែល​គេស្នាក់​នៅ។
29ហើយ​គេ​ក៏​បរិ‌ភោគ​ឆ្អែត​ស្កប់​ស្កល់
ដ្បិត​ព្រះ‌អង្គ​បាន​ប្រទាន​ឲ្យ
តាម​បំណង​ដែល​គេ​ចង់​បាន។
30ប៉ុន្ដែ ចិត្ត​របស់​គេ​មិន​ទាន់​ស្កប់​ស្កល់​ទេ
ហើយ​កាល​អាហារ​នោះ
នៅ​ក្នុង​មាត់​គេ​នៅ​ឡើយ
31សេចក្ដី​ក្រោធ​របស់​ព្រះក៏​ឆួល​ឡើង​ទាស់​នឹង​គេ
ហើយ​ប្រហារ​ពួក​អ្នក​ខ្លាំង​ពូកែ​ជាង​គេ
ព្រមទាំង​បំបាក់​យុវជន​ដែល​ពេញ​កម្លាំង
ក្នុង​ចំណោម​ពួក​អ៊ីស្រា‌អែល​ផង​ដែរ។
32៙ ទោះ​បើ​យ៉ាង​នេះ​ក៏​ដោយ
ក៏​គេ​នៅ​តែ​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​បាប​ដដែល
គេ​មិន​បាន​ជឿ​ការ​អស្ចារ្យ​របស់​ព្រះ‌អង្គ​ទេ។
33ដូច្នេះ ព្រះ‌អង្គ​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​ថ្ងៃ​របស់​គេ
កន្លង​បាត់ទៅ
បាន​ដូច​ជា​មួយ​ដង្ហើម
ហើយ​ឆ្នាំ​របស់​គេ​ពេញ​ដោយ​ការ​ភ័យ​ខ្លាច។
34កាល​ព្រះ‌អង្គ​ប្រហារ​ពួក‌គេ
ទើប​គេ​ស្វែង​រក​ព្រះ‌អង្គ
គេ​ប្រែ​ចិត្ត ហើយ​នាំគ្នា​ស្វែង​រក​ព្រះ
យ៉ាង​អស់​ពី​ចិត្ត។
35ពួកគេ​នឹក​ចាំ​ថា ព្រះ​ជា​ថ្ម​ដា​របស់​ពួក‌គេ
គឺ​ព្រះ​ដ៏​ខ្ពស់​បំផុត
ព្រះ‌អង្គ​ជា​អ្នក​ប្រោស​លោះ​របស់​គេ។
36ក៏​ប៉ុន្ដែ គេ​បាន​លើក​បញ្ចើច​ព្រះ‌អង្គ
ដោយ​មាត់​របស់​គេ
អណ្ដាត​របស់​គេបាន​កុហក​ព្រះ‌អង្គ។
37ចិត្តរបស់​គេ​មិន​ទៀង​ចំពោះ​ព្រះ‌អង្គ​ទេ
ហើយ​ក៏​មិន​ស្មោះត្រង់
ចំពោះ​សេចក្ដី​សញ្ញា​ព្រះ‌អង្គ​ដែរ។
38រីឯ​ព្រះ‌អង្គ​វិញ ព្រះ‌អង្គ​មានព្រះ‌ហឫ‌ទ័យ
អាណិត​អាសូរ
ព្រះ‌អង្គ​អត់​ទោស​អំពើ​ទុច្ចរិត​របស់​គេ
ហើយ​មិន​បាន​បំផ្លាញ​គេ​ទេ
ព្រះ‌អង្គ​ទប់​ព្រះ‌ហឫ‌ទ័យ​របស់​ព្រះ‌អង្គ
ជា​ច្រើន​លើក​ច្រើន​សា
មិន​ឲ្យ​សេចក្ដី​ក្រោធ​របស់​ព្រះ‌អង្គ
ឆួល​ឡើង​ទាំង​អស់​ឡើយ។
39ព្រះ‌អង្គ​បាន​នឹក​ចាំ​ថា
គេ​គ្រាន់​តែ​ជា​សាច់​ឈាម​ប៉ុណ្ណោះ
គឺ​ជា​ខ្យល់​ដែល​បក់​កន្លង​ហួស​ទៅ
ឥត​វិល​មក​វិញ​ឡើយ។
40ប៉ុន្មាន​ដង​ហើយ​ដែល​គេ​បះ‌បោរ​នឹង​ព្រះ‌អង្គ
នៅ​ក្នុង​ទី​រហោ‌ស្ថាន
ហើយ​ធ្វើ​ឲ្យ​ព្រះ‌អង្គ​ព្រួយ​ព្រះ‌ហឫ‌ទ័យ
នៅ​ទី​ហួត​ហែង!
41គេ​បាន​ល្បង​ល​ព្រះ ម្ដង​ហើយម្ដង​ទៀត
គេ​បាន​រក​រឿង​ព្រះ​ដ៏​បរិសុទ្ធ
នៃ​សាសន៍​អ៊ីស្រា‌អែល។
42គេ​មិន​បាន​នឹក​ចាំ​ពី​ព្រះ‌ចេស្ដា​របស់​ព្រះ‌អង្គ
ឬ​ពី​ថ្ងៃ​ដែល​ព្រះ‌អង្គ​បាន​រំដោះ​គេ​ពី​ខ្មាំង​សត្រូវ
43កាល​ព្រះ‌អង្គ​បាន​សម្ដែង​ទី​សម្គាល់
របស់​ព្រះ‌អង្គ​នៅ​ស្រុក​អេស៊ីព្ទ
និង​ការ​អស្ចារ្យ​នៅ​ទី​វាល​សូអាន​ឡើយ។
44ព្រះ‌អង្គ​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​ទន្លេ
និង​ព្រែក​របស់​គេ​ទៅ​ជា​ឈាម
ហើយ​គេ​មិន​អាច​ផឹក​ពី​ទឹក​នោះ​បាន​ឡើយ។
45ព្រះ‌អង្គ​បាន​ចាត់​ហ្វូង​រុយ​មក​បង្ហិន​គេ
ហើយ​កង្កែប​មក​បំផ្លាញ​គេ។
46ព្រះ‌អង្គ​បាន​ប្រគល់​ដំណាំ​របស់​គេ
ទៅ​ឲ្យ​ចង្រិត​កាត់
ហើយ​ភោគផល​របស់​គេ​ទៅ​ឲ្យ​កណ្តូបស៊ី។
47ព្រះ‌អង្គ​បាន​បំផ្លាញ​ដើម​ទំពាំង‌បាយ‌ជូរ
របស់​គេ​ដោយ​ព្រឹល
ហើយ​ដើម​ឧទុម្ពរ​របស់​គេ​ដោយ​សន្សើម​កក។
48ព្រះ‌អង្គ​បាន​ប្រគល់​ហ្វូង​គោ​របស់​គេ​ឲ្យ​ត្រូវ​ព្រឹល
ហើយ​ឲ្យ​ហ្វូង​ចៀម​របស់​គេ​ត្រូវ​រន្ទះ​បាញ់។
49ព្រះ‌អង្គ​បាន​ចាក់​សេចក្ដី​ក្រោធ
ដ៏​សហ័ស​របស់​ព្រះ‌អង្គ​ទៅ​លើ​គេ
ព្រម​ទាំង​សេចក្ដី​ក្រោធ សេចក្ដី​គ្នាន់‌ក្នាញ់
និង​សេចក្ដី​វេទនា
រួម​ទាំង​ពល​ទេវតា​មក​បំផ្លាញ​គេទៀត​ផង។
50ព្រះ‌អង្គ​បាន​ធ្វើ​ផ្លូវ​សម្រាប់​សេចក្ដី​ក្រោធ
របស់​ព្រះ‌អង្គ
ព្រះ‌អង្គ​មិន​បាន​ប្រណី​ព្រលឹង​គេ
ឲ្យ​រួច​ពី​ស្លាប់​ឡើយ
គឺ​បាន​ប្រគល់​ជីវិត​គេ​ទៅ​ឲ្យ​គ្រោះ​កាច។
51ព្រះ‌អង្គ​បាន​ប្រហារ​អស់​ទាំង​កូន​ច្បង
នៅ​ស្រុក​អេស៊ីព្ទ
គឺ​ជា​ដើម​កម្លាំង​របស់​ហាំ​នៅ​ក្នុង​ជំរំ​គេ។
52ក៏​ប៉ុន្ដែ ព្រះ‌អង្គ​បាន​នាំប្រជា‌រាស្ត្រ​ព្រះ‌អង្គ
ចេញ​ដូច​ជា​ចៀម
ហើយបាន​ដឹក‌នាំ​គេ​នៅ​ក្នុង​ទី​រហោ‌ស្ថាន
ដូច​ជា​ហ្វូង​សត្វ។
53ព្រះ‌អង្គ​បាន​នាំ​គេ​ដោយ​សុខ​សាន្ត
មិន​ឲ្យគេ​ភ័យ​ខ្លាច​ឡើយ
តែ​សមុទ្រ​បាន​គ្រប​លើ​ខ្មាំង​សត្រូវ​របស់​គេ​វិញ។
54ព្រះ‌អង្គ​បាន​នាំ​គេ​ទៅ​កាន់​ទឹក​ដី​បរិសុទ្ធ
របស់​ព្រះ‌អង្គ
គឺ​ទៅ​កាន់​ភ្នំ​ដែល​ព្រះ‌ហស្ត​ស្តាំ
របស់​ព្រះ‌អង្គ​បាន​ឈ្នះ។
55ព្រះ‌អង្គ​បាន​បណ្តេញ​សាសន៍​នានា
ចេញ​ពី​មុខ​គេ
ព្រះ‌អង្គ​បាន​ចែកទឹក​ដីទាំង​នោះ
ឲ្យគេទុក​ជា​មត៌ក
ក៏​ឲ្យ​កុល‌សម្ព័ន្ធនៃ​សាសន៍​អ៊ីស្រា‌អែល
រស់​នៅ​ក្នុង​លំនៅ​របស់​សាសន៍​ទាំង​នោះ។
56៙ ប៉ុន្តែ គេ​បាន​ល្បង‌ល​ព្រះ​ដ៏​ខ្ពស់​បំផុត
ហើយ​បះ‌បោរ​ទាស់​នឹង​ព្រះ‌អង្គ
មិន​បាន​កាន់​តាម​បញ្ញត្តិ​របស់​ព្រះ‌អង្គ​ឡើយ
57គឺ​បាន​ថយ​ចេញ ហើយ​ប្រព្រឹត្ត​ដោយ​ក្បត់
ដូច​បុព្វ‌បុរស​របស់​គេ
គេ​ក្រឡាច់​រមួល​ដូច​ជា​ធ្នូ​មិន​ត្រង់។
58គេ​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​ព្រះ‌អង្គ​ខ្ញាល់
ដោយ​ទី​ខ្ពស់​របស់​គេ
គេ​បណ្ដាល​ឲ្យ​ព្រះ‌អង្គ​ប្រចណ្ឌ
ដោយ​រូប​ព្រះ​របស់​គេ។
59កាល​ព្រះ​ជ្រាប
ព្រះ‌អង្គ​ក្រោធ​ជា​ខ្លាំង
ហើយ​ព្រះ‌អង្គ​មិន​រវីរវល់
នឹង​សាសន៍​អ៊ីស្រា‌អែល​សោះ។
60ព្រះ‌អង្គ​លះ​ចោល​ព្រះ​ដំណាក់​ព្រះ‌អង្គ​នៅស៊ីឡូរ
ជា​រោង​ឧបោ​សថ​ដែល​ព្រះ‌អង្គ​ធ្លាប់​គង់​នៅ
កណ្ដាល​មនុស្ស
61ហើយ​ប្រគល់​ព្រះ​ចេស្ដា​របស់​ព្រះ‌អង្គ
ឲ្យ​ទៅ​ជា​ឈ្លើយ
គឺ​សិរី‌ល្អ​របស់​ព្រះ‌អង្គ
ទៅ​ក្នុង​កណ្ដាប់​ដៃ​ខ្មាំង​សត្រូវ ។
62ព្រះ‌អង្គ​បាន​ប្រគល់​ប្រជា‌រាស្ត្រ​ព្រះ‌អង្គ
ទៅ​ឲ្យ​ដាវ
ហើយ​ព្រះ‌អង្គ​ក្រោធ​នឹង​មត៌ក
របស់​ព្រះ‌អង្គ។
63ភ្លើង​បាន​ឆេះ​បំផ្លាញ​ពួក​កំលោះ​របស់​គេ
ឯ​ស្ត្រី​ក្រមុំ​របស់​គេ គ្មាន​អ្នក​ណា​ដណ្តឹង​ឡើយ។
64ពួក​សង្ឃ​របស់​គេ​បាន​ដួល​ស្លាប់​ដោយ​ដាវ
តែ​ប្រពន្ធ​របស់​គេ​មិន​បាន​យំ​សោក​ឡើយ។
65ពេល​នោះ ព្រះ‌អម្ចាស់​តើន​ឡើង
ដូច​គេ​ភ្ញាក់​ពី​ដំណេក
ដូច​មនុស្ស​ខ្លាំង​ពូកែ​ដែល​ស្រែក​ឡើង
ដោយ​អំណាច​ស្រា​ទំពាំង‌បាយ‌ជូរ។
66ព្រះ‌អង្គ​វាយ​បច្ចា‌មិត្ត​របស់​ព្រះ‌អង្គ
ឲ្យ​រត់​ខ្ចាត់​ខ្ចាយ
ព្រះ‌អង្គ​ធ្វើ​ឲ្យ​គេ​អាម៉ាស់​អស់​កល្ប​ជានិច្ច។
67៙ ព្រះ‌អង្គ​មិន​រវី​រវល់​នឹង​រោង​ឧបោសថ
របស់​ពួក​យ៉ូសែប​ឡើយ
ក៏​មិន​បាន​ជ្រើស​រើស​កុល‌សម្ព័ន្ធ​អេប្រាអិម​ដែរ
68តែ​ព្រះ‌អង្គ​បាន​រើស​កុល‌សម្ព័ន្ធ​យូដា
និង​ភ្នំ​ស៊ីយ៉ូនដែល​ព្រះ‌អង្គ​ស្រឡាញ់។
69ព្រះ‌អង្គ​បានសង់​ទី​បរិសុទ្ធ​របស់​ព្រះ‌អង្គ
ដូច​ជា​ផ្ទៃ​មេឃ​ដ៏​ខ្ពស់
ដូច​ជា​ផែនដី ដែល​ព្រះ‌អង្គ​បាន​តាំង​ឲ្យ​នៅ​ជាប់
រហូត​តទៅ។
70ព្រះ‌អង្គ​បាន​ជ្រើស​រើស​ដាវីឌ
ជា​អ្នក​បម្រើ​ព្រះ‌អង្គ
ហើយ​បាន​យក​លោក​ចេញ​ពី​ក្រោល​ចៀម
71ព្រះ‌អង្គ​បាន​យក​លោក
ចេញ​ពី​ការ​ឃ្វាល​មេ​ចៀម​ដែល​មាន​កូន
ឲ្យ​ធ្វើ​ជា​គង្វាល​ដល់​ពួក​យ៉ាកុប
ជា​ប្រជា‌រាស្ត្រ​ព្រះ‌អង្គ
គឺ​ពួក​អ៊ីស្រា‌អែល​ដែល​ជា​មត៌ក​របស់​ព្រះ‌អង្គ។
72លោក​បាន​ឃ្វាល​ពួក‌គេ​ដោយ​ចិត្ត​ទៀង​ត្រង់
ហើយ​នាំ​ផ្លូវ​គេ​ដោយ​ដៃ​ដ៏​ប៉ិន​ប្រសប់។

ទើបបានជ្រើសរើសហើយ៖

ទំនុកតម្កើង 78: គកស១៦

គំនូស​ចំណាំ

ចែក​រំលែក

ចម្លង

None

ចង់ឱ្យគំនូសពណ៌ដែលបានរក្សាទុករបស់អ្នក មាននៅលើគ្រប់ឧបករណ៍ទាំងអស់មែនទេ? ចុះឈ្មោះប្រើ ឬចុះឈ្មោះចូល