យ៉ូប 4

4
ប្រសាសន៍​របស់​លោក​អេលី‌ផាស៖ លោក​យ៉ូប​បាន​ធ្វើ​បាប
1អេលី‌ផាស ជា​សាសន៍​ថេម៉ាន បាន​ឆ្លើយ​តប​ថា៖
2«ប្រសិន‌បើ​យើង​ឆ្លើយ​តប​នឹង​អ្នក
តើ​អ្នក​អន់​ចិត្ត​ឬ​ទេ?
ប៉ុន្តែ តើ​អ្នក​ណា​ទ្រាំ​មិន​និយាយ​បាន?
3មើល៍! អ្នក​បាន​ទូន្មាន​ប្រដៅ
ដល់​មនុស្ស​ជា​ច្រើន
ក៏​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​ដៃ​ខ្សោយ​មាន​កម្លាំង​ឡើង
4ពាក្យ​សម្ដី​របស់​អ្នក​បាន​ទប់‌ទល់​ពួក​អ្នក
ដែល​កំពុង​តែ​ដួល
ហើយ​អ្នក​បាន​ចម្រើន​កម្លាំង​ដល់​ជង្គង់​ខ្សោយ។
5តែ​ឥឡូវ​នេះ សេចក្ដី​នោះ​បាន​មក​ដល់​អ្នក​វិញ
ហើយ​អ្នក​ទ្រាំ​មិន​បាន
ក៏​ប៉ះ​នឹង​អ្នក ហើយ​អ្នក​មាន​បែរជា​ស្រយុត​ចុះ។
6អស់​អ្នក​ដែល​កោត​ខ្លាច​ព្រះ
នោះ​ហើយ​ជា​ទី​អាង​របស់​អ្នក
ហើយ​អ្នក​ដែលប្រព្រឹត្ត​ទៀង​ត្រង់
នោះ​ហើយ​ជា​ទី​សង្ឃឹមរបស់​អ្នក។
7ចូរ​អ្នកពិចារណា​ចុះ
តើ​អ្នក​ឥត​ទោស​ដែល​វិនាស​ឬ?
តើ​មាន​កន្លែង​ណា​ដែល​មនុស្ស​ទៀង​ត្រង់
ត្រូវ​កាត់​ចេញ​នោះ?
8តាម​ដែល​ខ្ញុំ​បាន​ឃើញ នោះ​គឺ​អស់​អ្នក
ដែល​ភ្ជួរ​បំផុល​អំពើ​ទុច្ចរិត​ឡើង
ហើយ​សាប‌ព្រោះ​សេចក្ដី​កំណាច
គេ​រមែង​ច្រូត​បាន​សេចក្ដី​នោះ​វិញ។
9គេ​ត្រូវ​វិនាស​ទៅ ដោយ​ខ្យល់​របស់​ព្រះ
ហើយ​ខ្យល់​ចំហួល​នៃ​សេចក្ដី​ក្រោធ​របស់​ព្រះ‌អង្គ
ក៏​បញ្ឆេះ​គេ​អស់។
10ឯ​សូរ​គ្រហឹម​របស់​សិង្ហ និង​សំឡេង
របស់​សិង្ហ​សាហាវ នោះ​ត្រូវ​បាត់
ហើយ​ចង្កូម​របស់​សិង្ហ​ស្ទាវ​ត្រូវ​បាក់។
11សិង្ហ​ចាស់ វា​ស្លាប់​ទៅ​ដោយ​អត់​រំពា
ហើយ​កូន​របស់​សិង្ហ​ត្រូវ​ខ្ចាត់‌ខ្ចាយ​ទៅ។
12រីឯ​មាន​សេចក្ដី​មួយ​បាន​ឮ​មក​ដល់​ខ្ញុំ
ដោយ​សម្ងាត់
ត្រចៀក​ខ្ញុំ​បាន​ទទួល​ពាក្យ​ខ្សឹប​ពី​ដំណើរ​នោះ។
13នៅ​វេលា​ដែល​ការ​ជាក់​ស្តែង
កំពុង​តែ​បណ្ដាល​ឲ្យ​គំនិត​កម្រើក​ឡើង
នៅ​ពេល​យប់ ក្នុង​កាល​ដែល​មនុស្ស
កំពុង​ដេក​លក់​ស៊ប់
14នោះ​សេចក្ដី​ភ័យ​ខ្លាច
ហើយ​ញ័រ​រន្ធត់​បាន​កើត​ដល់​ខ្ញុំ
ក៏​ធ្វើ​ឲ្យ​អស់​ទាំង​ឆ្អឹង​ខ្ញុំ​រញ្ជួយ​ផង។
15មាន​វិញ្ញាណ​មួយ​កាត់​មុខ​ខ្ញុំ​ទៅ
ខ្ញុំ​ក៏​ព្រឺ​រោម​ឡើង
16វិញ្ញាណ​នោះ​ក៏​ឈប់​នឹង​នៅ
តែ​ខ្ញុំ​រក​សម្គាល់​ថា
មាន​រូប‌ភាព​យ៉ាង​ណា​មិន​បាន
មាន​តែ​ភាព​ជា​រូប​នៅ​មុខ​ខ្ញុំ​ប៉ុណ្ណោះ
ខ្ញុំ​ក៏​ឮ​សំឡេង​ពោល​មក​ថា
17"តើ​មនុស្ស​ដែល​តែង‌តែ​ស្លាប់
នឹង​បាន​សុចរិត​នៅ​ចំពោះ ព្រះ​ឬ?
តើ​នឹង​បាន​បរិសុទ្ធ​នៅ​ចំពោះ ព្រះ
ដែល​បាន​បង្កើត​ខ្លួន​មក​ឬ?
18សូម្បី​តែ​អ្នក​បម្រើ​របស់​ព្រះ‌អង្គ
ព្រះ‌អង្គ​ទុក​ចិត្ត​មិន​បាន
ហើយ​ពួក​ទេវតា​របស់​ព្រះ‌អង្គ
ក៏​ព្រះ‌អង្គ​ប្រកាន់​ថា​មាន​កំហុស​ដែរ
19តើ​នឹង​ទៅ​ជា​យ៉ាង​ណា
ចំពោះ​មនុស្ស​ដែល​នៅ​ក្នុង​ភាជនៈ​ដី
ដែល​មាន​កំណើត​មក​ពី​ធូលី​ដី
ហើយ​ដែល​ត្រូវ​ឈ្លី​ទៅ​ដូច​ជា​ដង្កូវ។
20នៅ​រវាងពេល​ព្រឹក​នឹង​ល្ងាច
នោះ​វា​ត្រូវ​បំផ្លាញ​ទៅ
វា​សូន្យ​ទៅ​អស់​កល្ប
ឥត​មាន​អ្នក​ណា​សង្កេត​ឡើយ។
21ខ្សែ​ជ្រែង​របស់​គេ​ត្រូវ​ដាច់​ចេញ
ហើយ​គេ​ក៏​ស្លាប់​ទៅ ឥត​ទាន់​បាន​ប្រាជ្ញា​ផង"។

ទើបបានជ្រើសរើសហើយ៖

យ៉ូប 4: គកស១៦

គំនូស​ចំណាំ

ចែក​រំលែក

ចម្លង

None

ចង់ឱ្យគំនូសពណ៌ដែលបានរក្សាទុករបស់អ្នក មាននៅលើគ្រប់ឧបករណ៍ទាំងអស់មែនទេ? ចុះឈ្មោះប្រើ ឬចុះឈ្មោះចូល