ខគម្ពីរពេញនិយមពី Lûqa 22

ចែក​រំលែក

“Babîyo Semawî, eger miradê to gore yo, dejê ke ez do biancî mi ra dûrî bibere. Ancî zî, neke yê mi, wa waştişê to bo.”

Feqet mi, seba ke ti îmanê xwu vindî nêkerê, dua kerde. Gama ke to tewbe kerd û ti ageyrayî, qewet bide way û birayanê xwu yê bawermendan.”

Dima, nane girewte û şukir kerd. Nane kerde leteyî û da înan. Va: “Eno bedenê min o; bedeno ke oxirê şima de feda beno. Seba ke şima mi biyarê xwu vîr, wina bikerê.”

Bi eynî şekil, badê werdî uskura girewte û wina va: “Ena uskura ehdo newe yo; ehdo newe ke oxirê şima de bi rişnayişê gunîya mi dest pê keno.

Îsa miyanê yew dejê xorînî de bi; hîna bi heraret dua kerde. Çilkê areqê ci sey çilkê gunî kewtêne erd.

Şima wina mebê. Mabeynê şima de tewr pîl, wa sey tewr qijî bo; îdarekar, wa sey xizmetkarî bo.

Îsayî wina cewab da: “Petrûs, ez to rê enê vajî. Emşo, verî ke dîk veng bido, ti do hîrê rey înkar bikerê ke ti mi şinasnenê.”