هَنّانیا شت و هما لۆگا رَست، شاوولی دست پِر مُشت و گوَشتی: ”او منی براتێن شاوول! هما هُداوند بزان ایسّا، که راها په تئو زاهر بوت، منا راهی داتگ که تئو پدا بگندئے و چه هُدائے پاکێن روها پُرّ ببئے.“ هما دمانا، چه آییئے چمّان کُچَلپئیمێن چیزّے کپت و آییئے چمّانی رُژن پدا آتک. گڑا آ پاد آتک و پاکشۆدیای کرت.