ԱՒԵՏԱՐԱՆ ԸՍՏ ՂՈՒԿԱՍՈՒ Գլուխ Ե
Գլուխ Ե
1 Եւ եղեւ ի խռնել զնովաւ ժողովրդեանն եւ լսել զբանն Աստուծոյ, եւ ինքն կայր առ ծովակին Գեննեսարեթայ։ 2Եւ ետես երկուս նաւս զի կային առ ծովակին, եւ ձկնորսքն ելեալ ի նոցանէ՝ լուանային զգործիսն։ 3Ել նա ի մի նաւուցն որ էր Սիմովնի, եւ աղաչեաց զնա սակաւիկ մի տանել ի ներքս ի ցամաքէն. նստաւ եւ ուսուցանէր ի նաւէ անտի զժողովուրդսն։
4Եւ իբրեւ լռեաց ի խօսիցն, ասէ ցՍիմովն. Խաղացո ի խորն, եւ արկէք զգործիս ձեր յորս։ 5Պատասխանի ետ Սիմովն եւ ասէ ցնա. Վարդապետ, զամենայն գիշերս աշխատ եղեաք, եւ ոչինչ կալաք. բայց վասն քո բանիդ արկցուք զգործիսս։ 6Զայս իբրեւ արարին, փակեցին ի ներքս բազմութիւն ձկանց յոյժ, մինչեւ պարպատէին ուռկանք նոցա։ 7Եւ ակնարկէին որսակցացն ի մեւս նաւն՝ գալ օգնել նոցա. եւ եկին, եւ լցան երկոքին նաւքն մինչեւ մերձ յընկղմել նոցա։ 8Իբրեւ ետես Սիմովն Պետրոս, անկաւ առ ծունկսն Յիսուսի եւ ասէ. Ի բաց գնա յինէն, Տէր, զի այր մեղաւոր եմ ես։ 9Քանզի ահ պատեաց զնա եւ զամենեսեան որ ընդ նմայն էին՝ վասն որսոյ ձկանցն զոր ըմբռնեցին, 10նոյնպէս եւ զՅակովբոս եւ զՅովհաննէս զորդիսն Զեբեդեայ, որ էին որսակիցք Սիմովնի. եւ ասէ ցՍիմովն Յիսուս. Մի՛ երկնչիր, յայսմ հետէ զմարդիկ որսայցես ի կեանս։ 11Եւ հանեալ զնաւն ի ցամաք՝ թողին զամենայն եւ գնացին զհետ նորա։
ԲԴ.
12Եւ եղեւ ի հասանելն նորա ի մի ի քաղաքացն, ահա այր մի լի բորոտութեամբ իբրեւ ետես զՅիսուս, անկեալ ի վերայ երեսաց աղաչեաց զնա եւ ասէ. Տէր, եթէ կամիս, կարող ես զիս սրբել։ 13Ձգեաց զձեռն իւր, հասոյց ի նա եւ ասէ. Կամիմ, սրբեաց։ Եւ վաղվաղակի գնաց ի նմանէ բորոտութիւնն։ 14Եւ նա պատուիրեաց նմա մի՛ ումեք ասել, այլ թէ՝ Երթ ցոյց զանձն քո քահանային, եւ մատո պատարագ վասն սրբութեան քո, որպէս եւ հրամայեաց Մովսէս ի վկայութիւն նոցա։ 15Եւ յորդէր առաւել բանն զնմանէ. եւ ժողովէին ժողովուրդք բազումք լսել եւ բժշկել ի հիւանդութենէ իւրեանց։ 16Եւ նա խոյս տայր յանապատ տեղիս եւ կայր յաղօթս։
ԲԵ.
17Եւ եղեւ ի միում աւուրց եւ ինքն ուսուցանէր, եւ փարիսեցիքն եւ օրինացն վարդապետք նստէին, որ ժողովեալ էին յամենայն քաղաքաց Գալիլեացւոց եւ Հրէաստանի եւ Երուսաղեմի. եւ զօրութիւն Տեառն էր ի բժշկել զնոսա։ 18Եւ ահա արք բերէին մահճօք զայր մի որ էր անդամալոյծ, եւ խնդրէին զնա մուծանել ի ներքս եւ դնել առաջի նորա։ 19Եւ իբրեւ ոչ գտանէին թէ ընդ որ մուծանիցեն զնա ի ներքս վասն ամբոխին, ելին ի տանիս եւ ի ցուոցն կախեցին զնա, եւ իջուցին մահճօքն հանդերձ ի մէջ առաջի Յիսուսի։ 20Եւ տեսեալ զհաւատսն նոցա՝ ասէ ցնա. Այր դու, թողեալ լիցին քեզ մեղք քո։ 21Սկսան խորհել դպիրքն եւ փարիսեցիք, եւ ասեն. Ո՞ է սա որ խօսի զհայհոյութիւնս, ո՞վ կարէ թողուլ զմեղս բայց միայն Աստուած։ 22Իբրեւ գիտաց Յիսուս զխորհուրդսն նոցա, պատասխանի ետ եւ ասէ ցնոսա. Զի՞ խորհիք ի սիրտս ձեր։ 23Զի՞նչ դիւրագոյն է, ասել. Թողեալ լիցին քեզ մե՞ղք քո, եթէ ասել. Արի եւ գնա։ 24Այլ զի գիտասջիք եթէ իշխանութիւն ունի Որդի մարդոյ յերկրի թողուլ զմեղս, (ասէ ցանդամալոյծն.) Քեզ ասեմ. Արի, առ զմահիճս քո եւ երթ ի տուն քո։ 25Եւ առժամայն յարուցեալ առաջի ամենեցուն, առ զիւրեւ յորոյ վերայ անկեալն դնէր, գնաց ի տուն իւր, եւ փառաւոր առնէր զԱստուած։ 26Զարմանք կալան զամենեսին, եւ փառաւոր առնէին զԱստուած. լի եղեն ահիւ, եւ ասեն եթէ՝ Տեսաք այսօր նոր նշան։
ԲԶ.
27Եւ յետ այնորիկ ել անտի եւ ետես մաքսաւոր մի որում անուն էր Ղեւի, զի նստէր ի մաքսաւորութեան. եւ ասէ ցնա. Եկ զկնի իմ։ 28Եւ թողեալ զամենայն՝ յարեաւ գնաց զկնի նորա։ 29Եւ արար ընդունելութիւն մեծ նմա Ղեւի ի տան իւրում. եւ էր ժողովուրդ բազում մաքսաւորաց եւ այլոց որ էին բազմեալ ընդ նոսա։ 30Եւ տրտնջէին փարիսեցիքն եւ դպիրքն նոցա #5։30 Ի Յունին պակասէզնմանէ առ աշակերտսն նորա եւ ասէին. Ընդէ՞ր ընդ մաքսաւորս եւ ընդ մեղաւորս ուտէք եւ ըմպէք։ 31Պատասխանի ետ Յիսուս եւ ասէ ցնոսա. Ոչինչ են պիտոյ բժիշկք ողջոց, այլ՝ հիւանդաց. 32ոչ եկի կոչել զարդարս, այլ՝ զմեղաւորս յապաշխարութիւն։
33Եւ նոքա ասեն ցնա. Ընդէ՞ր աշակերտքն Յովհաննու պահեն ստէպ եւ խնդրուածս առնեն, նոյնպէս եւ փարիսեցւոցն, եւ քոյքդ ուտեն եւ ըմպեն։ 34Եւ նա ասէ ցնոսա. Միթէ կարո՞ղ էք մանկանց առագաստի, մինչ փեսայն ընդ նոսա իցէ, հրաման տալ պահել։ 35Եկեսցեն աւուրք յորժամ բարձցի ի նոցանէ փեսայն, ապա պահեսցեն յաւուրսն յայնոսիկ։ 36Ասաց եւ առակ մի առ նոսա թէ՝ Ոչ ոք արկանէ ի նոր հանդերձէ ի վերայ հնացեալ ձորձոյ. ապա թէ ոչ՝ եւ զնորն պատառէ, եւ ընդ հնոյն չմիաբանի կապերտն որ ի նորոյն։ 37Եւ ոչ ոք արկանէ գինի նոր ի տիկս հինս. ապա թէ ոչ՝ պայթուցանէ գինին նոր զտիկսն հինս, ինքն հեղու եւ տիկքն կորնչին։ 38Այլ գինի նոր ի տիկս նորս արկանելի է, եւ երկոքին պահին։ 39Եւ ոչ ոք ըմպէ զհինն #5։39 Ոմանք. եւ վաղվաղակիեւ կամիցի զնորն, քանզի ասէ թէ՝ Հինն քաղցրագոյն է։
Currently Selected:
ԱՒԵՏԱՐԱՆ ԸՍՏ ՂՈՒԿԱՍՈՒ Գլուխ Ե: ԳՐԲ1895
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Հայաստանի Աստվածաշնչային Ընկերություն, 2018
Bible Society of Armenia, 2018