غُرْتَاکِ 8:5-9

غُرْتَاکِ 8:5-9 داَ

ندٛولٜ ࢡٜتَݠُّغٛ لِمْغَلْ بِرِکْجٜ بَنَ نغَلْ ࢡٜطٛنّٛ تَݠَّ نَانٜ؞ تَا عُسْتٜ نغَلْ سَمْ؞ نغَمْ ࢡٜ مبَاتٜىٰندَمْعٜنْ‏! کَنْجُمْ وَطِ ࢡٜطٛنْ نغٛوکَ، ࢡٜطٛنْ مبِعَ‏: سٜيْ مِنْ نجَحَ، مِنْ لِيعَنٛ اَللَّه عَمِنْ کِرْسٜتٜىٰطِ؞ کُوغَلْ تٜدَّنَ ࢡٜ حَا ࢡٜشُکْلٛ بٜى مَنْ، تَا ࢡٜکَکِّلَنَ بٛلّٜ ݠٜوٛوجٜ‏!»