Лука 5の有名な聖句

シェア

Иисүүс һургаалаа дүүргээд: – Гүнзэгы газарта ошожо, загаһа баридаг губшуураа хаягты, – гэжэ Симондэ хэлэбэ.

– Багша аа, бидэ бүхэли һүниндөө загаһашалаад, юушье баряагүйбди. Теэд Танай хэлээ хада губшуураа хаяһуул даа, – гэжэ Симон харюусаба. Загаһашад губшуураа хаяжа, аргагүй ехэ загаһа бариба. Даажа ядаһан губшуурынь таһаржа хахаржа байба.

Харин Иисүүс Өөрөө үе үе болоод лэ эзэгүй газарта ошожо, Бурханда мүргэдэг бэлэй.

Бурханда хандахыень би үнэн сэдьхэлтэниие бэшэ, харин нүгэл хэгшэдые дуудахаяа ерээ хүнби! – гэжэ Иисүүс тэдээндэ харюусаба.

Иимэ олзотой болоһон Симон Пётр Иисүүсэй урда үбдэглэн һэхэрэн һүгэдэжэ: – Эзэн аа, намайе орхижо ошогты! Би нүгэлтэй хүнби, – гэжэ хэлэбэ.

– Элүүр уладта эмшэн хэрэггүй, харин үбшэн хүнүүдтэ хэрэгтэй юм.

Онгосоёо эрье дээрэ гаргаад, загаһашад бүхы юумэеэ тэндээ орхижо, Иисүүсэй хойноһоо ябабад.

Иисүүсэй нэгэ хотодо ошоод байхадань, арһанай халдабарита үбшэнтэй хүн ерэбэ. Иисүүсые хараһаар, урдань газар мүргэн унажа: – Эзэн, аа! Хэрбээ Та хүсэбэл, намайе арюудхан эдэгээжэ шадахат, – гэжэ гуйба. Иисүүс тэрээндэ гараараа халта хүрэжэ: – Эдэгээхэ хүсэлтэйб, арюун болыш даа, – гэбэ. Тэрэ дороо арһанай халдабарита үбшэниинь эдэгэшэбэ.

Тиибэшье Иисүүс тухай мэдээсэл бүри холуур таража, арад зон бүри олоороо Тэрэниие шагнахаяа, үбшэнөө аргалуулхаяа ерэжэл, ерэжэл байба.