Лука 13の有名な聖句

シェア

– Бурханай хаан түрэдэ орохо хаалга уйтахан. Тэрээгээр орохоор зүдхэгты. Олохон хүн орохо гэжэ оролдоошье һаа, орожо шадахагүй.

Тэндэ арбан найман жэл соо ада шүдхэртэ барюулагдаһан, үбшэлжэ, тэнхээ тамиргүй болонхой, бэеэ сэхэлжэ шадахаяа болитороо һориишоһон нэгэ эхэнэр байба. Иисүүс тэрэниие хараһаар дуудажа: – Ши, эхэнэр, эдэгэжэ элүүр болобош! – гэбэ

тиигээд гараараа бэедэнь хүрөөдхибэ. Тиихэтэйнь сасуу тэрэ эхэнэр бэеэ сэхэлжэ, Бурханда магтаал соло дуудаба.

Тиигэхэдэ мүнөө адагай захада байһан хүнүүд түрүү зэргэдэ гараха, мүнөө түрүү байһан хүнүүд адаг һүүлшын болохо, – гэжэ Иисүүс хэлэбэ.

Гэрэй эзэнэй бодожо үүдэеэ хаахадань, таанад газаа тээнь зогсон, үүдыень тоншожо: «Эзэн! Эзэн! Манда үүдээ нээгыт», – гэжэ хэлэхэт. «Хаанахи зомта, би таанадые танинагүйб», – гэжэ тэрэ танда харюусаха.

Тиимэ бэшэ даа! Теэд хэрбээ таанад Бурханда хандан, эрид хубилаагүй һаа, булта эгээл тиигэжэ хосорхот!

«Таанадые мэдэнэгүйб, хаанаһаа ерээ зомта. Намһаа холо бологты, таанад булта харата юумэ үйлэдэдэг уладта!» – гэжэ тэрэ таанадта харюусаха.

Тиигээд Иисүүс асууба: – Бурханай хаан түрэ юунтэй адлиб, тэрээниие ямар юумэнтэй сасуулхаар бэ? Тэрэ хаан түрэ хадаа нэгэ хүнэй горчицын үрэһэ абажа, сэсэрлиг соогоо һуулгаһанда адли юм. Тэрэ үрэһэниинь ургажа, үндэр томо модон болоод, мүшэр бүхэндэнь тэнгэриин шубууд уургайгаа түхеэрээ.