Ghjuanni 10

10
A parabula di u pastricciali
1«A vi dicu da veru, quiddu chì ùn entri pà u cataru in a chjostra di i pecuri, ma ci ghjunghji pà in altrò, hè un latru è un banditu; 2ma quiddu chì ci entri pà u cataru hè u Pastori di i pecuri. 3À eddu u guardianu li apri a porta, i pecuri sentini a so boci, ed eddu chjama i so pecuri, ugnuna di nomu è i faci escia. 4Quand'eddu faci escia tutti i so pecuri, li viaghja nanzi, è i pecuri u suvetani, chì cunnoscini a so boci. 5Ma un frusteru ùn lu suvitarani è scapparani, parchì a boci di i frusteri ùn la cunnoscini.» 6Ghjesù li dissi stu asempiu, ma eddi ùn capitini ciò ch'eddu dicia.
Ghjesù u Pastori bonu
7Ghjesù dissi dinò: «da veru a vi dicu, eiu socu u cataru di i pecuri. 8Tutti quiddi chì sò vinuti nanzi à mè sò latri è banditi#10,8 Veda Ghjr 23,1; Esch 34,2-3., ma i pecuri ùn l'ani micca stati à senta. 9Eiu socu u cataru: si unu passa par mè sarà salvu, intrarà è isciarà, è truvarà i pascuri. 10U latru ùn veni cà par furà, pulsà è tumbà; eiu socu ghjuntu da ch'eddi abbiini a vita, è ch'eddi l'abbiini à voli ni più. 11Eiu socu u Pastori bonu#10,11 Paragunà cù Sal 23,1; Is 40,11; Esch 34,15; 37,24.; u Pastori bonu dà a so vita pà i so pecuri; 12u servu chì ùn hè Pastori è chì i pecuri ùn sò i soii, guarda u lupu chì veni, si laca i pecuri è scappa è u lupu i si pidda è i sparguddeghja, 13parchì eddu hè pacatu è di i pecuri ùn ni hà primura. 14Eiu socu u Pastori bonu, cunnoscu i me pecuri è i me pecuri mi cunnoscini, 15com'eddu mi cunnosci u Babbu, è chì eiu cunnoscu u Babbu#10,15 Veda Mt 11,27; Lc 10,22., è docu a me vita pà i me pecuri. 16Ed aghju altri pecuri chì ùn sò micca di issa chjostra; ancu quiddi, mi tocca à fà li rientra è sintarani a me boci, è sarà una banda sola, è un Pastori solu. 17Par quissa u Babbu mi teni caru, parch'e' docu a me vita, par riacquistà la. 18Nimu a mi togli, ma a docu da par mè. Aghju u puteri di dà la, è aghju u puteri di riacquistà la; issu cumandu l'aghju ricivutu da u me Babbu.»
19È ci fù dinò a divisioni ind'è i Ghjudei par via di issi paroli. 20Chì parechji d'eddi diciani: «hà un dimoniu, è svarieghja; ma chì u steti à senta?» 21Altri diciani: «issi paroli ùn sò di unu indimuniatu; soca un dimoniu pò apra l'ochji di i cechi?»
Ghjesù ricusatu da i Ghjudei
22Tandu ci fù a festa di a Dedica di u Tempiu#10,22 Dedica: a festa si facia in Ghjerusalemi, à a fin di dicembri, par ricurdà a rifacitura è a dedica nova di l'altari di u Tempiu, fatti da u patriottu ghjudeiu Ghjuda Maccabeu in u 165 o 164 nanzu à Cristu. in Ghjerusalema. Era l'inguernu, 23Ghjesù spassighjaia in u tempiu, sottu à u portacu di Salamonu. 24L'accampetini i Ghjudei è li dissini: «insini à quandu ci avarè da tena infurficati? Sì tù sè u Missia, dì la ci à palesu!» 25Ghjesù li risposi: «a vi aghju ditta è ùn criditi; l'opari ch'e' facciu in nomu di u me Babbu, sò eddi chì tistimunieghjani par mè; 26ma voi ùn criditi, parchì ùn seti di i me pecuri. 27I mei i pecuri sentini a me boci, ed eiu i cunnoscu, è mi suvetani, 28Ed eiu li docu a vita eterna, ùn si pirdarani mai è nimu i cacciarà da in manu à mè. 29U me Babbu chì i mi deti hè più altu cà tutti, è nimu i pò caccià da in manu à u Babbu. 30Trà mè è u Babbu, semu unu solu.» 31I Ghjudei accolsini dinò petri par tumbà lu à pitrati. 32Ghjesù li risposi: «vi aghju fattu veda parechji opari beddi chì venini da u Babbu; par qualessa di issi opari mi tumbeti à pitrati?» 33I Ghjudei li rispunditini: «micca pà una opara bedda, ma pà a ghjastema, è parchì tù, chì sè un omu, ti fai Diu#10,33 Veda Lv 24,16.34Ghjesù li risposi: «ùn hè scritta in a vostra Legi: aghju dittu: seti Dii#10,34 Sal 82,6? 35A Legi chjama “Dii” quiddi chì a parola di Diu li hè stata mandata, è ùn si pò squassà a Scrittura. 36È à mè, quiddu chì u Babbu hà santificatu è mandatu in u mondu, mi diti “ghjastemi” parch'e' aghju dittu: socu u Fiddolu di Diu? 37S'e' ùn facciu l'opari di u me Babbu, ùn mi criditi puri; 38ma s'e' i facciu, ancu sì vo' ùn criditi à mè, criditi in ì l'opari, chì vo' sappiiti chì u Babbu hè in mè, ed eiu in lu Babbu.» 39Eddi pruvetini (dinò) à arristà lu, ma li scappeti da in mani.
40È andeti dinò da Ghjurdanu#10,40 Veda 1,28. in dà, induv'eddu battizava prima Ghjuvanni, è ci steti. 41È parechji andetini à truvà lu è diciani: «Ghjuvanni segni miraculosi ùn ni hà fattu nisciunu, ma tuttu ciò ch'eddu hà dittu Ghjuvanni à puntu di quissu era vera.» 42È parechji criditini in eddu quandì dà.

Áherslumerki

Deildu

Afrita

None

Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in