1ក្រុមប្រឹក្សាជាន់ខ្ពស់*ក្រោកឡើងទាំងអស់គ្នា ហើយបញ្ជូនព្រះ‌យេស៊ូទៅលោកពីឡាត។ 2គេនាំគ្នាចោទប្រកាន់ព្រះអង្គថា៖ «យើងខ្ញុំឃើញអ្នកនេះកំពុងតែបំបះ‌បំបោរប្រជា‌រាស្ដ្រយើង គឺហាមគេមិនឲ្យបង់ពន្ធថ្វាយព្រះចៅអធិរាជ ហើយគាត់អះ‌អាងខ្លួនថា ជាព្រះ‌គ្រិស្ត* គឺជាស្ដេច»។ 3លោកពីឡាតសួរព្រះអង្គថា៖ «តើអ្នកជាស្ដេចសាសន៍យូដាមែនឬ?»។ ព្រះ‌យេស៊ូមានព្រះ‌បន្ទូលតបថា៖ «លោកទេតើដែលមានប្រសាសន៍ដូច្នេះ»។ 4លោកពីឡាតក៏ពោលទៅកាន់ពួកនាយកបូជា‌ចារ្យ* និងបណ្ដា‌ជនថា៖ «ខ្ញុំពុំឃើញអ្នកនេះមានទោសអ្វីឡើយ!»។ 5ប៉ុន្តែ គេរឹតតែចោទប្រកាន់ខ្លាំងឡើងៗថា៖ «អ្នកនេះបានបំបះ‌បំបោរប្រជា‌ជន ដោយបង្រៀនគេចាប់តាំងពីស្រុកកាលី‌ឡេរហូតមកដល់ទីនេះ»។

6លោកពីឡាតឮដូច្នោះក៏សួរថា៖ «តើអ្នកនេះជាអ្នកស្រុកកាលី‌ឡេឬ?»។ 7កាលលោកពីឡាតដឹងថា ព្រះ‌យេស៊ូជាអ្នកស្រុកនៅក្រោមអំណាចរបស់ព្រះ‌បាទហេរ៉ូដ លោកក៏បញ្ជូនព្រះអង្គទៅព្រះ‌បាទហេរ៉ូដ ដែលស្នាក់នៅក្រុងយេរូ‌សាឡឹមពេលនោះដែរ។ 8ពេលឃើញព្រះ‌យេស៊ូ ព្រះ‌បាទហេរ៉ូដសប្បាយព្រះ‌ហឫទ័យក្រៃ‌លែង ដ្បិតស្ដេចចង់ជួបព្រះ‌យេស៊ូតាំងពីយូរ‌យារមកហើយ ព្រោះស្ដេចតែងឮគេនិយាយអំពីព្រះអង្គ ហើយសង្ឃឹមថានឹងបានឃើញព្រះ‌យេស៊ូធ្វើការអស្ចារ្យអ្វីមួយ។ 9ស្ដេចទូលសួរសំណួរជាច្រើន តែព្រះ‌យេស៊ូពុំមានព្រះ‌បន្ទូលឆ្លើយតបទាល់តែសោះ។ 10ពួកមហាបូជា‌ចារ្យ* និងពួកអាចារ្យ*ក៏នៅទីនោះដែរ គេបានចោទប្រកាន់ព្រះ‌យេស៊ូយ៉ាងខ្លាំងបំផុត។ 11ព្រះ‌បាទហេរ៉ូដ និងពួកទាហានចំអកឲ្យព្រះ‌យេស៊ូ ព្រមទាំងជេរប្រមាថមើល‌ងាយព្រះអង្គផង។ គេយកអាវដ៏ល្អវិសេសមកពាក់ឲ្យព្រះអង្គ រួចបញ្ជូនទៅលោកពីឡាតវិញ។ 12កាលពីមុន ព្រះ‌បាទហេរ៉ូដ និងលោកពីឡាត ជាសត្រូវនឹងគ្នា។ ប៉ុន្តែ ចាប់ពីថ្ងៃនោះមក លោកទាំងពីរត្រឡប់ទៅជាមិត្តសម្លាញ់នឹងគ្នាវិញ។

13លោកពីឡាតបានកោះហៅពួកនាយកបូជា‌ចារ្យ* ពួកមន្ត្រី និងប្រជា‌ជនមកជួប‌ជុំគ្នា។ 14លោកមានប្រសាសន៍ថា៖ «អស់លោកបាននាំបុរសនេះមកឲ្យខ្ញុំកាត់ទោស ដោយចោទប្រកាន់ថាគាត់បំបះ‌បំបោរប្រជា‌រាស្ត្រ។ ខ្ញុំបានសួរចម្លើយគាត់នៅមុខអស់លោក តែមិនឃើញមានទោសអ្វីដូចអស់លោកចោទប្រកាន់សោះ។ 15សូម្បីតែស្ដេចហេរ៉ូដក៏មិនឃើញគាត់មានទោសអ្វីដែរ ហេតុនេះហើយបានជាស្ដេចបញ្ជូនគាត់មកវិញ។ បុរសនេះមិនបានប្រព្រឹត្តអ្វី គួរឲ្យប្រហារជីវិតឡើយ។ 16ខ្ញុំគ្រាន់តែឲ្យគេវាយប្រដៅគាត់ រួចលែងគាត់ឲ្យទៅវិញ»។ [17ជារៀងរាល់ឆ្នាំ ក្នុងឱកាសបុណ្យចម្លង លោកពីឡាតត្រូវលែងអ្នកទោសម្នាក់]។ 18គេស្រែកឡើងព្រមគ្នាថា៖ «សូមសម្លាប់អ្នកនេះទៅ! លែងបារ៉ា‌បាសឲ្យយើងខ្ញុំវិញ!»។ 19ឈ្មោះបារ៉ា‌បាសនេះជាប់ឃុំ‌ឃាំង ព្រោះគាត់បានបង្កចលាចលក្នុងទីក្រុង ព្រមទាំងបានសម្លាប់មនុស្សផង។ 20លោកពីឡាតចង់ដោះលែងព្រះ‌យេស៊ូ លោកក៏មានប្រសាសន៍ទៅគេម្ដងទៀត។ 21ប៉ុន្តែ គេស្រែកឡើងថា៖ «ឆ្កាងទៅ! ឆ្កាងទៅ!»។ 22លោកពីឡាតមានប្រសាសន៍ទៅគេជាលើកទីបីថា៖ «តើអ្នកនេះបានប្រព្រឹត្តអំពើអាក្រក់អ្វី? ខ្ញុំមិនឃើញគាត់មានទោសអ្វី គួរឲ្យប្រហារជីវិតឡើយ។ ខ្ញុំគ្រាន់តែឲ្យគេវាយប្រដៅគាត់ រួចលែងគាត់ឲ្យទៅវិញ»។ 23ប៉ុន្តែ គេចេះតែស្រែកខ្លាំងឡើងៗ ទាម‌ទារឲ្យឆ្កាងព្រះ‌យេស៊ូ សម្រែករបស់គេមានប្រៀបជាង។ 24លោកពីឡាតក៏យល់ព្រមតាមពាក្យទាម‌ទាររបស់ពួកគេ 25លោកដោះលែងបារ៉ា‌បាស ជាអ្នកជាប់ឃុំ‌ឃាំងមកពីបានបង្កចលាចល និងបានសម្លាប់មនុស្ស។ រីឯព្រះ‌យេស៊ូវិញ លោកប្រគល់ឲ្យគេយកទៅធ្វើតាមអំពើចិត្ត។

26នៅពេលបណ្ដើរព្រះ‌យេស៊ូទៅ គេជួបបុរសម្នាក់ឈ្មោះ ស៊ីម៉ូន ជាអ្នកស្រុកគីរេន ដែលត្រឡប់មកពីចម្ការ។ គេចាប់បង្ខំគាត់ឲ្យលីឈើឆ្កាង ដើរតាមក្រោយព្រះ‌យេស៊ូ។ 27ប្រជា‌ជនច្រើនកុះ‌ករដើរតាមព្រះអង្គទៅ ព្រមទាំងមានពួកស្ត្រីគក់ទ្រូង យំសោកអាណិតព្រះអង្គផង។ 28ព្រះ‌យេស៊ូងាកមកមានព្រះ‌បន្ទូលនឹងស្ត្រីទាំងនោះថា៖ «ស្ត្រីក្រុងយេរូ‌សាឡឹមអើយ! កុំយំសោកអាណិតខ្ញុំធ្វើអ្វី ចូរយំសោកអាណិតខ្លួននាង និងកូននាងវិញ 29ដ្បិតនៅថ្ងៃក្រោយនឹងមានគេពោលថា “ស្ត្រីណាឥតកូន ស្ត្រីណាមិនបង្កើតកូន និងស្ត្រីណាមិនដែលបំបៅកូន ស្ត្រីនោះពិតជាមានសុភមង្គលមែន”។ 30 នៅពេលនោះ គេនឹងនិយាយទៅភ្នំថា “ចូររលំសង្កត់ពីលើយើងខ្ញុំមក! ចូរជួយលាក់ខ្លួនយើងខ្ញុំផង!”។ 31បើគេធ្វើបាបឈើស្រស់យ៉ាងហ្នឹងទៅហើយ ចុះទម្រាំបើឈើងាប់វិញ តើគេនឹងធ្វើបាបដល់កម្រិតណាទៅ!»។ 32គេបាននាំអ្នកទោស ពីរនាក់ទៀតមកសម្លាប់ជាមួយព្រះ‌យេស៊ូដែរ។

33លុះមកដល់កន្លែងមួយដែលគេហៅថា “ភ្នំលលាដ៍ក្បាល” គេឆ្កាងព្រះ‌យេស៊ូនៅទីនោះ ហើយគេក៏ឆ្កាងអ្នកទោសទាំងពីរនាក់នោះដែរ ម្នាក់នៅខាងស្ដាំព្រះអង្គ ម្នាក់ទៀតនៅខាងឆ្វេងព្រះអង្គ។ 34 ព្រះ‌យេស៊ូមានព្រះ‌បន្ទូលថា៖ «ឱព្រះ‌បិតាអើយ! សូមព្រះអង្គអត់‌ទោសឲ្យអ្នកទាំងនេះផង ដ្បិតគេមិនដឹងថាគេកំពុងធ្វើអ្វីឡើយ»។ គេយកសម្លៀក‌បំពាក់របស់ព្រះអង្គមកចាប់ឆ្នោតចែកគ្នា។ 35 ប្រជា‌ជននាំគ្នាឈរមើល រីឯពួកនាម៉ឺននិយាយចំអកមើល‌ងាយព្រះអង្គថា៖ «គាត់បានសង្គ្រោះមនុស្សឯទៀតៗ បើគាត់ជាព្រះ‌គ្រិស្ត*របស់ព្រះ‌ជាម្ចាស់ ហើយជាអ្នកដែលព្រះអង្គបានជ្រើសរើសមែននោះ ឲ្យគាត់សង្គ្រោះខ្លួនឯងទៅ!»។ 36 ពួកទាហានក៏បានចំអកដាក់ព្រះអង្គដែរ គេយកទឹកខ្មេះមកថ្វាយព្រះអង្គសោយ 37ទាំងពោលថា៖ «បើអ្នកជាស្ដេចជន‌ជាតិយូដាមែន ចូរសង្គ្រោះខ្លួនអ្នកទៅ!»។ 38នៅពីលើព្រះអង្គ មានសរសេរអក្សរថា «អ្នកនេះជាស្ដេចជន‌ជាតិយូដា»។ 39អ្នកទោសម្នាក់ដែលជាប់ឆ្កាងពោលប្រមាថព្រះ‌យេស៊ូថា៖ «បើអ្នកជាព្រះ‌គ្រិស្តមែន ចូរសង្គ្រោះខ្លួនអ្នកទៅ ហើយសង្គ្រោះយើងផង!»។ 40ប៉ុន្តែ អ្នកទោសម្នាក់ទៀតស្ដីឲ្យអ្នកនោះថា៖ «ឯងមិនកោតខ្លាចព្រះ‌ជាម្ចាស់ទេឬ? ឯងត្រូវគេកាត់ទោសដូចលោកដែរ។ 41គេធ្វើទោសយើងនេះត្រូវហើយ យើងទទួលទោសតាមអំពើដែលយើងបានប្រព្រឹត្ត។ រីឯលោកវិញ លោកមិនបានធ្វើអំពើអាក្រក់អ្វីសោះ»។ 42បន្ទាប់មក គាត់ទូលព្រះអង្គថា៖ «ឱព្រះ‌យេស៊ូអើយ! ពេលព្រះអង្គយាងមកគ្រងរាជ្យ សូមកុំភ្លេចទូលបង្គំ»។ 43ព្រះ‌យេស៊ូមានព្រះ‌បន្ទូលថា៖ «ខ្ញុំសុំប្រាប់ឲ្យអ្នកដឹងច្បាស់ថា ថ្ងៃនេះ អ្នកបានទៅនៅស្ថានបរម‌សុខ*ជាមួយខ្ញុំ»។

44ពេលនោះ ប្រហែលជាថ្ងៃត្រង់ ផែនដីទាំងមូលងងឹតសូន្យរហូតដល់ម៉ោងបីរសៀល 45 ព្រះ‌អាទិត្យបាត់រស្មី វាំងនននៅក្នុងព្រះ‌វិហារ*រហែកជាពីរ ចំពាក់កណ្ដាល។ 46 ព្រះ‌យេស៊ូបន្លឺព្រះ‌សូរសៀងខ្លាំងៗថា៖ «ព្រះ‌បិតា! ទូលបង្គំសូមប្រគល់វិញ្ញាណរបស់ទូលបង្គំទៅក្នុងព្រះ‌ហស្ដព្រះអង្គវិញ »។ ព្រះអង្គមានព្រះ‌បន្ទូលដូច្នោះរួចហើយ ក៏រលត់វិញ្ញាណទៅ។ 47នាយទាហានរ៉ូម៉ាំងដែលបានឃើញហេតុ‌ការណ៍កើតឡើង ក៏លើកតម្កើងសិរី‌រុងរឿងរបស់ព្រះ‌ជាម្ចាស់ ហើយពោលថា៖ «បុរសនេះពិតជាសុចរិតមែន!»។ 48រីឯបណ្ដា‌ជនទាំងប៉ុន្មានដែលមកមើល កាលបានឃើញហេតុ‌ការណ៍ទាំងនេះ គេនាំគ្នាត្រឡប់ទៅវិញ ទាំងគក់ទ្រូង។ 49 អ្នកជិត‌ដិតនឹងព្រះ‌យេស៊ូទាំងប៉ុន្មាន ព្រមទាំងពួកស្ត្រីដែលដើរតាមព្រះអង្គតាំងពីស្រុកកាលី‌ឡេមក នាំគ្នាឈរមើលហេតុ‌ការណ៍ទាំងអស់ពីចម្ងាយ។

50មានសមាជិកក្រុមប្រឹក្សាជាន់ខ្ពស់*មួយរូបឈ្មោះយ៉ូសែប។ លោកជាអ្នកក្រុងអើរី‌ម៉ាថេ ជាក្រុងមួយរបស់ជន‌ជាតិយូដា។ លោកជាមនុស្សល្អសុចរិត* ហើយទន្ទឹងរង់‌ចាំព្រះ‌រាជ្យ*របស់ព្រះ‌ជាម្ចាស់។ 51លោកពុំបានយល់ស្របជាមួយគេលើការសម្រេចចិត្តធ្វើគុតព្រះ‌យេស៊ូទេ ហើយក៏មិនបានចូលរួមក្នុងអំពើដែលគេប្រព្រឹត្តនោះដែរ។ 52លោកបានទៅជួបលោកពីឡាត សុំយកព្រះ‌សពព្រះ‌យេស៊ូ។ 53លោកយកព្រះ‌សពព្រះ‌យេស៊ូចុះពីឈើឆ្កាង ហើយរុំនឹងក្រណាត់ផាឌិប រួចដាក់ក្នុងរូងថ្មមួយ ដែលគេដាប់ធ្វើជាផ្នូរ។ ផ្នូរនេះពុំទាន់មានដាក់សពណាមួយនៅឡើយទេ។ 54ថ្ងៃនោះជាថ្ងៃរៀបចំបុណ្យចម្លង* ហើយថ្ងៃសប្ប័ទ*ជិតមកដល់។ 55ពួកស្ត្រីដែលមកតាមព្រះអង្គតាំងពីស្រុកកាលី‌ឡេ ក៏ទៅជាមួយលោកយ៉ូសែបដែរ។ នាងបានឃើញផ្នូរ ហើយឃើញរបៀបដែលគេដាក់ព្រះ‌សពព្រះ‌យេស៊ូផង។

56 បន្ទាប់មក ស្ត្រីទាំងនោះវិលត្រឡប់ទៅវិញ រៀបចំគ្រឿងក្រអូប និងទឹកអប់។ នៅថ្ងៃសប្ប័ទ នាងនាំគ្នាឈប់សម្រាកតាមបទ‌បញ្ជាចែងទុក។

Listen to លូកា 23