De Bibel Dise Bibel wort von Kindred Productions un United Bible Societies aun de 2003 rutjejäft. Wäa dise Bibel jedrekjt well haben, sull sikj no www.kindredproductions.com custserv@kindredproductions.com ooda 1-800-545-7322 rechten.

De Bibel

<div class="version vid563 iso6393pdt" data-vid="563" data-iso6393="pdt">
 <div class="book bkLUK">
 <div class="chapter ch20" data-usfm="LUK.20">
 <div class="label">20</div><div class="s">De Froag &#228;wa Jesus sien Machtrajcht</div><div class="r">(Mat 21,23-27; Mrk 11,27-33)</div><div class="p"> 1Nu troff sikj daut eenen Dach, aus hee de Menschen em Tempel lieed un daut Evangelium pr&#228;dijd, daut de Huagepriestasch un de Schreftjelieede met de Eltestasch toop ver am kjeemen 2un s&#228;den to am: Saj ons wua du de Krauft h&#228;a hast to doonen waut du deist, ooda w&#228;a jeef die daut rajcht doatoo? 3Oba hee auntwuad un s&#228;d to an: Ekj woa junt uk eenalei froagen; sajcht mie: 4Wia Johanes sien Deepen vom Himmel ooda von Menschen? 5Un see rotschluagen met enaunda un s&#228;den: Wan wie sajen, dee wia vom Himmel, dan woat hee sajen: Wuarom jleewd jie am dan nich? #Luk 7,29-30 6Oba wan wie sajen: Von Menschen, dan wudd aul daut Volkj ons steenjen, wiels see stonen aula doaropp, daut Johanes een Profeet wia. 7Soo s&#228;den see: Wie weeten nich wua dee h&#228;a wia. 8Dan s&#228;d Jesus to an: Dan saj ekj junt uk nich, wua ekj daut rajcht h&#228;a hab, dise Dinja to doonen.</div><div class="s">Daut Jlikjnis von de beese Wiengoaden Pajchta</div><div class="r">(Mat 21,33-46; Mrk 12,1-12)</div><div class="p"> 9Dan funk hee aun, de Menschen dit Jlikjnis to vetalen: Een jewessa Maun plaunt een Wiengoaden un vepacht d&#228;n aun Wiengoadna un fua opp een langet Stoot no een aundret Launt. 10Aus de Tiet kjeem to arnten, schekjt hee een Deena no de Wiengoadna, am von de Frucht to holen. De Wiengoadna oba veheiwden d&#228;n Kjnajcht un schekjten am met ladje Henj trigj. #(10-12) 2Chr 36,15-16 11Un hee schekjt noch wada een aundren Kjnajcht han; un see veheiwden d&#228;n uk, behaundelden am schaundhauft, un schekjten d&#228;n uk met ladje Henj trigj. 12Un hee schekjt uk noch een dredden; see deeden uk d&#228;n vewunden un schmeeten am rut. 13Dan s&#228;d de Ieejendeema von d&#228;m Goaden: Waut saul ekj doonen? Ekj woa mienen leewen S&#228;n schekjen; wan see d&#228;m seenen, woaren see Respakjt haben.</div><div class="p"> 14Oba aus de Wiengoadna d&#228;n S&#228;n sagen, rotschluagen see met enaunda un s&#228;den: Dit es de Oaw; komt, well wie d&#228;n doot moaken, daut wie daut Oafgoot kjrieen! 15Un see schmeeten am utem Wiengoaden rut un muaken am doot. Waut woat de Ieejendeema von d&#228;m Goaden an doaf&#228;a aundoonen? 16Hee woat de Wiengoadna ombrinjen un aundre d&#228;n Goaden j&#228;wen. Un aus see daut hieeden, s&#228;den see: Oba daut doch nich! 17Un hee kjikjt an aun un s&#228;d: Waut es dit dan, daut jeschr&#228;wen steit:</div><div class="q">&#8220;De Steen, d&#228;n de Bulied nich wullen, es de Akjsteen jeworden.&#8221; #Psa 118,22</div><div class="m"> 18W&#228;aemma opp d&#228;n Steen nopp felt, woat sikj aules tweibr&#228;akjen; un opp w&#228;m dee Steen nopp felt, d&#228;m woat dee to Grus veriewen. #Dan 2,34-35.44-45</div><div class="s">Aun w&#228;m Taks tolen?</div><div class="r">(Mat 22,15-22; Mrk 12,13-17)</div><div class="p"> 19Un krakjt dan vesochten de Huagepriestasch un Schreftjelieede am en de Henj to kjrieen, wiels see wisten daut hee daut Jlikjnis opp an jediet haud, oba see hauden Angst fa de Menschen. #Luk 19,48</div><div class="s">De Froag &#228;wa Taks tolen aun d&#228;n Kjeisa</div><div class="r">(Mat 22,15-22; Mrk 12,13-17)</div><div class="p"> 20See pausten jeneiw opp waut hee deed, un schekjten Spionen, dee soo deeden aus wan see opprechtich wieren. Dee r&#228;akjenden am fausttokjrieen derch irjentwaut, daut hee sajen wudd, un daut see am dan de Autorit&#228;t un Macht von d&#228;m Gowernia &#228;waj&#228;wen kunnen. #Luk 11,54; 23,2 21Un see fruagen am: Liera, wie weeten, daut du de Woarheit r&#228;tst un lieescht. Du moakst kjeen Unjascheet un trakjst kjeenem v&#228;a. Du lieescht Gott sien Wajch, soo aus daut woarhauftich es. 22Es daut fa ons rajcht aum Kjeisa Taks to tolen, ooda nich? 23Hee, oba, vestunt &#228;are Lest un s&#228;d to an: Wuarom vesieekj jie mie? 24Wiest mie emol een Selwastekj! #20,24 Griechisch een Denarius W&#228;m sien Jesecht un Enschreft haft daut? See s&#228;den: D&#228;n Kjeisa sient. 25Hee s&#228;d to an: Dan j&#228;ft d&#228;n Kjeisa, waut d&#228;m Kjeisa sient es, un j&#228;ft Gott, waut Gott sient es. #Reema 13,1.7 26Oba see kunnen am en siene Wieed doa ver de Menschen nich faustkjrieen. See wundaden sikj &#228;wa siene Auntwuat un wieren stell.</div><div class="s">Woaren de Doodes oppstonen?</div><div class="r">(Mat 22,23-33; Mrk 12,18-27)</div><div class="p"> 27Dan kjeemen eenje von de Saduz&#228;a, dee nich doaraun jleewen, daut de Doodes oppstonen woaren, un fruagen am: 28Liera, en Moses siene Schreft sajcht daut, &#8220;Wan een Maun sien Brooda stoaft, un d&#228;m siene Fru am oba nich Kjinja hinjalat, dan saul dee Maun #20,28 Griechisch sien Brooda de W&#228;tfru frieen, un en sien Brooda siene St&#228;d, Kjinja met ar haben.&#8221; #5Mo 25,5-6 29Nu wieren doa s&#228;wen Breeda. De ieeschta fried eene Fru un storf onen Kjinja. 30Dan fried de tweeda ar un storf uk onen Kjinja. 31Dan fried de dredda ar, un soo bat see dee aule s&#228;wen to Fru jehaut hauden, un storwen; un kjeena haud Kjinja hinjaloten. 32To goodalatst storf uk de Fru. 33Wan nu de Doodes oppstonen woaren, w&#228;m siene Fru woat see dan sennen, wiels see haben ar aule s&#228;wen to Fru jehaut. 34Jesus s&#228;d to an: En dise Welt frieen un befrieen de Menschen sikj; 35oba dee daut wieet jefungen woaren, vom Doot opptostonen un en de aundre Welt to komen, frieen en befrieen sikj doa nich mea. 36Un dee kjennen uk niemols mea stoawen; wiels dee sent soo aus de Enjel, un sent Gott siene Kjinja, wiels dee vom Doot oppstonen. #1Joh 3,1-2 37Oba daut de Doodes oppstonen es soogoa en Moses siene Jeschicht aum brennenden Bosch to seenen. Hee nand d&#228;n Harn, Abraham sien Gott, Isaak sien Gott, un Jakob sien Gott. 38Wiels hee es nich de doodje &#228;a Gott, oba de l&#228;wendje &#228;ara, wiels en am l&#228;wen dee aula. #Reema 14,8</div><div class="p"> 39Dan s&#228;den eenje von de Schreftjelieede to am: Liera, du hast rajcht jer&#228;t. 40Wiels dee hauden nich Moot am no irjentwaut mea to froagen.</div><div class="s">Christus &#8211; David sien S&#228;n ooda Har?</div><div class="r">(Mat 22,41-46; Mrk 12,35-37)</div><div class="p"> 41Un hee s&#228;d to an: Woo kjemt daut, daut see Christus David sienen S&#228;n nanen? 42Wiels David selfst sajcht en de Psalmen:</div><div class="q">&#8220;De Har s&#228;d to mienen Harn: Sett bie mie to rajchte Haunt, #Psa 110,1</div><div class="q"> 43bat ekj die diene Fiend to eene Footbenkj moak.&#8221;</div><div class="m"> 44Aulsoo nand David am sienen Harn; woo es hee dan sien S&#228;n?</div><div class="s">Jesus woarnt fa de Schreftjelieede</div><div class="r">(Mrk 12,37-40; Mat 23,1.6-7.14)</div><div class="p"> 45Dan s&#228;d Jesus to siene Jinja, soo daut aule Menschen am hieeden: 46W&#228;at junt fa de Schreftjelieede, dee jieren en lange Kjleeda romgonen un opp d&#228;m Moakjtplauz wellen bejreest woaren, un jieren d&#228;n basten Setplauz en &#228;are Schoolen un opp &#228;are Fastlichkjeiten haben; #Luk 11,43 47dee de W&#228;tfrues ut &#228;are Hiesa fr&#228;ten, oba v&#228;aj&#228;wen lange Jeb&#228;da fa an to b&#228;den. Dee woaren doaf&#228;a soov&#228;l schwanda vedaumt woaren.</div>
 </div>
 </div>
</div>

Nu troff sikj daut eenen Dach, aus hee de Menschen em Tempel lieed un daut Evangelium prädijd, daut de Huagepriestasch un de Schreftjelieede met de Eltestasch toop ver am kjeemen un säden to am: Saj ons wua du de Krauft häa hast to doonen waut du deist, ooda wäa jeef die daut rajcht doatoo? Oba hee auntwuad un säd to an: Ekj woa junt uk eenalei froagen; sajcht mie: Wia Johanes sien Deepen vom Himmel ooda von Menschen? Un see rotschluagen met enaunda un säden: Wan wie sajen, dee wia vom Himmel, dan woat hee sajen: Wuarom jleewd jie am dan nich? Oba wan wie sajen: Von Menschen, dan wudd aul daut Volkj ons steenjen, wiels see stonen aula doaropp, daut Johanes een Profeet wia. Soo säden see: Wie weeten nich wua dee häa wia. Dan säd Jesus to an: Dan saj ekj junt uk nich, wua ekj daut rajcht häa hab, dise Dinja to doonen.


Dan funk hee aun, de Menschen dit Jlikjnis to vetalen: Een jewessa Maun plaunt een Wiengoaden un vepacht dän aun Wiengoadna un fua opp een langet Stoot no een aundret Launt. Aus de Tiet kjeem to arnten, schekjt hee een Deena no de Wiengoadna, am von de Frucht to holen. De Wiengoadna oba veheiwden dän Kjnajcht un schekjten am met ladje Henj trigj. Un hee schekjt noch wada een aundren Kjnajcht han; un see veheiwden dän uk, behaundelden am schaundhauft, un schekjten dän uk met ladje Henj trigj. Un hee schekjt uk noch een dredden; see deeden uk dän vewunden un schmeeten am rut. Dan säd de Ieejendeema von däm Goaden: Waut saul ekj doonen? Ekj woa mienen leewen Sän schekjen; wan see däm seenen, woaren see Respakjt haben.
Oba aus de Wiengoadna dän Sän sagen, rotschluagen see met enaunda un säden: Dit es de Oaw; komt, well wie dän doot moaken, daut wie daut Oafgoot kjrieen! Un see schmeeten am utem Wiengoaden rut un muaken am doot. Waut woat de Ieejendeema von däm Goaden an doafäa aundoonen? Hee woat de Wiengoadna ombrinjen un aundre dän Goaden jäwen. Un aus see daut hieeden, säden see: Oba daut doch nich! Un hee kjikjt an aun un säd: Waut es dit dan, daut jeschräwen steit:
“De Steen, dän de Bulied nich wullen, es de Akjsteen jeworden.”
Wäaemma opp dän Steen nopp felt, woat sikj aules tweibräakjen; un opp wäm dee Steen nopp felt, däm woat dee to Grus veriewen.


Un krakjt dan vesochten de Huagepriestasch un Schreftjelieede am en de Henj to kjrieen, wiels see wisten daut hee daut Jlikjnis opp an jediet haud, oba see hauden Angst fa de Menschen.


See pausten jeneiw opp waut hee deed, un schekjten Spionen, dee soo deeden aus wan see opprechtich wieren. Dee räakjenden am fausttokjrieen derch irjentwaut, daut hee sajen wudd, un daut see am dan de Autorität un Macht von däm Gowernia äwajäwen kunnen. Un see fruagen am: Liera, wie weeten, daut du de Woarheit rätst un lieescht. Du moakst kjeen Unjascheet un trakjst kjeenem väa. Du lieescht Gott sien Wajch, soo aus daut woarhauftich es. Es daut fa ons rajcht aum Kjeisa Taks to tolen, ooda nich? Hee, oba, vestunt äare Lest un säd to an: Wuarom vesieekj jie mie? Wiest mie emol een Selwastekj! Wäm sien Jesecht un Enschreft haft daut? See säden: Dän Kjeisa sient. Hee säd to an: Dan jäft dän Kjeisa, waut däm Kjeisa sient es, un jäft Gott, waut Gott sient es. Oba see kunnen am en siene Wieed doa ver de Menschen nich faustkjrieen. See wundaden sikj äwa siene Auntwuat un wieren stell.


Dan kjeemen eenje von de Saduzäa, dee nich doaraun jleewen, daut de Doodes oppstonen woaren, un fruagen am: Liera, en Moses siene Schreft sajcht daut, “Wan een Maun sien Brooda stoaft, un däm siene Fru am oba nich Kjinja hinjalat, dan saul dee Maun de Wätfru frieen, un en sien Brooda siene Städ, Kjinja met ar haben.” Nu wieren doa säwen Breeda. De ieeschta fried eene Fru un storf onen Kjinja. Dan fried de tweeda ar un storf uk onen Kjinja. Dan fried de dredda ar, un soo bat see dee aule säwen to Fru jehaut hauden, un storwen; un kjeena haud Kjinja hinjaloten. To goodalatst storf uk de Fru. Wan nu de Doodes oppstonen woaren, wäm siene Fru woat see dan sennen, wiels see haben ar aule säwen to Fru jehaut. Jesus säd to an: En dise Welt frieen un befrieen de Menschen sikj; oba dee daut wieet jefungen woaren, vom Doot opptostonen un en de aundre Welt to komen, frieen en befrieen sikj doa nich mea. Un dee kjennen uk niemols mea stoawen; wiels dee sent soo aus de Enjel, un sent Gott siene Kjinja, wiels dee vom Doot oppstonen. Oba daut de Doodes oppstonen es soogoa en Moses siene Jeschicht aum brennenden Bosch to seenen. Hee nand dän Harn, Abraham sien Gott, Isaak sien Gott, un Jakob sien Gott. Wiels hee es nich de doodje äa Gott, oba de läwendje äara, wiels en am läwen dee aula.
Dan säden eenje von de Schreftjelieede to am: Liera, du hast rajcht jerät. Wiels dee hauden nich Moot am no irjentwaut mea to froagen.


Un hee säd to an: Woo kjemt daut, daut see Christus David sienen Sän nanen? Wiels David selfst sajcht en de Psalmen:
“De Har säd to mienen Harn: Sett bie mie to rajchte Haunt,
bat ekj die diene Fiend to eene Footbenkj moak.”
Aulsoo nand David am sienen Harn; woo es hee dan sien Sän?


Dan säd Jesus to siene Jinja, soo daut aule Menschen am hieeden: Wäat junt fa de Schreftjelieede, dee jieren en lange Kjleeda romgonen un opp däm Moakjtplauz wellen bejreest woaren, un jieren dän basten Setplauz en äare Schoolen un opp äare Fastlichkjeiten haben; dee de Wätfrues ut äare Hiesa fräten, oba väajäwen lange Jebäda fa an to bäden. Dee woaren doafäa sooväl schwanda vedaumt woaren.

Listen to Lukas 20