Ա ՄՆԱՑՈՐԴԱՑ 27:1-34

Ահա Իսրայելի որդիներն ըստ իրենց թվի. տոհմապետները, հազարապետները և հարյուրապետները. նրանց կառավարիչները, որոնք ծառայում էին թագավորին դասակարգման բոլոր գործերում։ Տարվա բոլոր ամիսներին ամսեամիս մտնողների և ելնողների ամեն մի դասը բաղկացած էր քսանչորս հազար մարդուց։ Առաջին ամսին առաջին դասի գլխավորն էր Զաբդիելի որդի Հեսբաամը. նրա դասի մեջ կար քսանչորս հազար մարդ։ Նա Փարեսի որդիներից էր՝ առաջին ամսվա բանակի բոլոր զորավարների գլխավորը։ Երկրորդ ամսվա դասի գլխավորն էր աքուքացի Դոդան։ Նրա դասի հրամանատարն էր Մակեղոթը։ Նրա դասի մեջ կար քսանչորս հազար մարդ։ Երրորդ գլխավոր զորավարը երրորդ ամսվա համար Հովիադա քահանայի որդի Բանեան էր։ Նրա դասի մեջ կար քսանչորս հազար մարդ։ Այս Բանեան քաջազուն էր և երեսունի գլխավորը։ Նրա դասի հրամանատարը՝ նրա որդի Ամիզաբադը։ Չորրորդ ամսվա համար չորրորդ զորապետը Հովաբի եղբայր Ասայելն էր. նրանից հետո՝ նրա որդի Զաբադիան. նրա դասի մեջ կար քսանչորս հազար մարդ։ Հինգերորդ ամսվա համար հինգերորդ զորապետը հեզրացի Սամաոթն էր. նրա դասի մեջ կար քսանչորս հազար մարդ։ Վեցերորդ ամսվա համար վեցերորդ զորապետը թեկուացի Եկգեսի որդի Իրասն էր. նրա դասի մեջ կար քսանչորս հազար մարդ։ Յոթերորդ ամսվա համար յոթերորդ զորապետը Եփրեմի որդիներից փելոնացի Քեղղեսն էր. նրա դասի մեջ կար քսանչորս հազար մարդ։ Ութերորդ ամսվա համար ութերորդ զորապետը Զարայի ընտանիքից օսացի Սոբաքն էր. նրա դասի մեջ կար քսանչորս հազար մարդ։ Իններորդ ամսվա համար իններորդ զորապետը Բենիամինի որդիներից անաթոթացի Աբիեզերն էր. նրա դասի մեջ կար քսանչորս հազար մարդ։ Տասներորդ ամսվա համար տասներորդ զորապետը Զարայի ընտանիքից նետոփաթացի Մաարն էր. նրա դասի մեջ կար քսանչորս հազար մարդ։ Տասնմեկերորդ ամսվա համար տասնմեկերորդ զորապետը Եփրեմի որդիներից փարաթոնացի Բանեան էր. նրա դասի մեջ կար քսանչորս հազար մարդ։ Տասներկուերորդ ամսվա համար տասներկուերորդ զորապետը Գոթոնիելի ընտանիքից նետոփաթացի Ալադն էր. նրա դասի մեջ կար քսանչորս հազար մարդ։ Իսրայելի ցեղերի գլխավորներն էին. Ռուբենի ցեղի իշխան՝ Զեքիրի որդի Եղիազարը, Շմավոնինը՝ Մաաքիայի որդի Սափատիան, Ղևիինը՝ Կամուելի որդի Ասաբիան, Ահարոնինը՝ Սադոկը, Հուդայինը՝ Դավթի եղբայրներից Եղիուսը, Իսաքարինը՝ Միքայելի որդի Ամրին, Զաբուղոնինը՝ Աբդիայի որդի Իսմայիան, Նեփթաղիմինը՝ Եզրիելի որդի Հերիմոթը, Եփրեմինը՝ Ազազիայի որդի Ովսեեն, Մանասեի կես ցեղինը՝ Փադայիայի որդի Հովելը, Գաղաադում Մանասեի կեսինը՝ Զաքարիայի որդի Հեդդովը, Բենիամինինը՝ Աբենների որդի Հեսիելը, Դանինը՝ Հերոամի որդի Ազարիելը։ Սրանք էին Իսրայելի ցեղերի իշխանները։ Դավիթը հաշվառման չենթարկեց սրանցից քսան և քսանից ցածր տարիք ունեցողներին, որովհետև Տերն ասել էր, որ կբազմացնի Իսրայելը երկնքի աստղերի չափ։ Շարուհեայի որդի Հովաբն սկսել էր հաշվառել, բայց չավարտեց, և դրա համար Տիրոջ բարկությունը թափվեց Իսրայելի վրա, և այդ հաշվառումը չմտավ Դավիթ թագավորի հիշատակների պատմության մեջ։ Թագավորի շտեմարանների վերակացուն Ադիելի որդի Ազամոթն էր, իսկ դաշտերում, քաղաքներում, գյուղերում և աշտարակներում եղած շտեմարանների վերակացուն՝ Ոզիայի որդի Հովնաթանը։ Դաշտում երկրագործությամբ զբաղվողների վերակացուն Քեղուբի որդի Եզրին էր, այգիներինը՝ արիմաթացի Սեմեին, այգիների արդյունքի և գինու շտեմարաններինը՝ սեփամացի Զաբդին, հովտում եղած ձիթենիներինն ու մոլաթզենիներինը՝ գադերացի Բաաղ-Անանը, յուղի շտեմարաններինը՝ Հովասը, Սարոնում արածող արջառներինը՝ սարոնացի Սետրան, ձորերում եղած արջառներինը՝ Ադղիի որդի Սափատը, ուղտերինը՝ իսմայելացի Օբիլը, էգ էշերինը՝ մերոնոթացի Հադայիան և հոտերինը՝ հագարացի Հազիզը։ Սրանք բոլորը Դավիթ թագավորի ստացվածքների վերակացուներն էին։ Դավթի հորեղբայր Հովնաթանը խորհրդական էր։ Նա բանիմաց մարդ էր և դպրապետ էր։ Հաքեմոնի որդի Հեքիելը թագավորի որդիների հետ էր։ Աքիտոփելը թագավորի խորհրդականն էր, արաքացի Քուսին՝ թագավորի բարեկամը։ Աքիտոփելից հետո խորհրդական եղան Բանեայի որդի Հովիադան և Աբիաթարը, իսկ թագավորի զորագլուխն էր Հովաբը։