Text: © Библиско Здружение на Р. Македонија 2023 Audio: ℗ 2024 Hosanna

македонскиот

Потоа Исус отиде на другата страна од Галилејското, односно Тиверијадското Море. И по Него одеше многу народ, зашто ги гледаа чудата што ги вршеше над болните. А Исус отиде во гората и таму се­де­ше со Своите ученици. И наближуваше јудејскиот празник Пасха. Исус, пак, откако ги подигна очите и виде дека многу народ доаѓа кон Него, му рече на Филип: „Од каде да купиме леб за да јадат овие?“ А тоа го рече за да го искуша, зашто Самиот знаеше што ќе направи. Филип Му одговори: „И да купиме леб за двесте денарии, не би било доволно за секој да добие по малку!“ Еден од Неговите ученици, Андреј, братот на Симон Петар, Му рече: „Овде има едно момче што има пет јачменови лебови и две риби; но што е тоа за толкумина?“ Исус рече: „Кажете им на луѓето да поседнат!“ А на тоа место имаше многу трева. Тогаш поседнаа мажите, околу пет илјади на број. Исус ги зеде лебовите, заблагодари и им ги подаде на учениците, а учени­ци­те на оние што поседнаа; исто така и од рибите, кој колку са­ка­ше. А кога се наситија, им рече на Своите ученици: „Соберете ги преостана­тите парчиња за да не се загуби ништо!“ И од петте јачменови лебови собраа и наполнија дванаесет кошеви со пар­чи­ња, што им преостанаа на оние што ја­деа. Луѓето, гледајќи го чудото што Исус го направи, рекоа: „Овој е навистина Пророкот Кој требаше да дојде во светот!“ Но Исус, штом разбра дека сакаат да дојдат и да Го фатат за да го прогла­сат за цар, повторно се повлече Сам во гората.


А приквечер, Неговите ученици слегоа до морето, и откако влегоа во коработ, тргнаа преку мо­рето кон Капернаум. И веќе се беше стемнило, а Исус сѐ уште не беше дошол кај нив. Морето, пак, се подигаше, зашто дуваше силен ветар. И кога беа поминале дваесет и пет – до триесет стадии, Го видоа Исус ка­ко оди по морето и како се приближува кон коработ, па се уплашија. Но Тој им рече: „Јас сум, не пла­шете се!“ Тогаш тие сакаа да Го примат во коработ; и коработ наеднаш се најде на брегот, каде што одеа.

Утредента народот, што стоеше од другата страна на морето, забележа дека таму немаше друг кораб, освен оној во кој влегоа Неговите ученици, и дека Исус не влезе во коработ со Своите ученици, туку Неговите ученици заминаа сами. И други кораби дојдоа од Тиве­ри­ја­да, близу до местото каде што беа јаделе леб, откако Господ заблагодари. И кога луѓето видоа дека ниту Исус, ниту Неговите ученици не беа таму, самите влегоа во корабите и дојдоа во Ка­пернаум да Го бараат Исус.

И штом Го најдоа отаде морето, Му рекоа: „Рави, кога дојде овде?“ А Исус им одговори и рече: „Вис­ти­на, вистина ви велам: вие не Ме барате затоа што видовте чуда, туку затоа што јадевте од лебовите и се наситивте. Трудете се не за храната што се расипува, туку за храната што останува во вечен живот, што Синот Човечки ќе ви ја даде, зашто врз Него ставил печат Бог Отецот.“ А тие Му рекоа: „Што да правиме за да ги извршуваме Божјите дела?“ Исус им одговори и рече: „Божјото дело е ова: да поверувате во Оној што Тој Го испрати.“ А тие Му рекоа: „Каков знак ќе ни покажеш, та да видиме и да Ти поверуваме? Што ќе направиш? Нашите татковци јадеа мана во пус­тината, како што е напишано: ’Леб од небото им даде да јадат.‘“ Но Исус им рече: „Вистина, вистина ви велам: не ви даде Мојсеј леб од не­бото, туку Мојот Отец ви дава вистински леб од небото. Зашто Божјиот леб е Оној, што сле­гува од небото и му дава живот на светот.“ Тогаш Му рекоа: „Господи, да­вај ни го секогаш тој леб!“ А Исус им рече: „Јас сум лебот на животот; оној што доаѓа кај Мене, нема да ог­ладни и оној што верува во Мене, нема никогаш да ожедни. Но ви реков дека вие и Ме видовте и не верувате. Сѐ што Ми дава Отецот, ќе дојде кај Мене; а оној што доаѓа кај Мене, нема да го избркам надвор; зашто слегов од небото не за да ја извршувам Мојата волја, туку волјата на Оној што Ме прати. А волјата на Отецот, што Ме прати, е оваа: од сѐ што Ми дал да не загубам ништо, туку да го воскреснам во последниот ден. А оваа е волјата на Оној што Ме прати: секој што ќе Го види Синот и ќе поверува во Него – да има вечен живот, и Јас ќе го воскреснам во последниот ден.“ Негодуваа против Него Ју­деј­ци­те, зашто рече: „Јас сум лебот што сле­зе од небото“, и зборуваа: „Зар не е Овој Исус, синот на Јо­сиф, Чии татко и мајка ги знаеме? Како тогаш Тој вели: ’Слегов од небото.‘“ Исус им одговори и рече: „Не мр­морете меѓу себе. Никој не може да дојде кај Мене, ако не го привлече Отецот, што Ме пра­ти; и Јас ќе го воскреснам во последни­от ден. Кај Пророците е напишано: ’И сите ќе бидат научени од Бога.‘ Секој што чул од Отецот и се научил, доаѓа кај Мене. Не дека некој Го видел Отецот, освен Оној Кој е од Бога; Тој го видел Отецот. Вистина, вистина ви велам: Оној што верува во Мене, има вечен живот. Јас сум лебот на животот. Татковците ваши јадеа мана во пус­тината и умреа; ова е лебот што слегува од небото, и оној што јаде од него, нема да умре. Јас сум живиот леб што слезе од не­бото; оној што ќе јаде од овој леб, ќе живее веч­но; а лебот што Јас ќе го дадам е Мо­ето тело, што ќе го предадам за животот на светот.“ Јудејците, пак, почнаа да се препира­ат меѓу себе, велејќи: „Како може Овој да ни го даде Своето тело да го јадеме?“ А Исус им рече: „Вистина, вистина ви велам: ако не го јадете телото на Синот Човечки и не ја пиете Неговата крв, нема да имате живот во себе. Оној што го јаде Моето тело и ја пие Мо­јата крв, има живот вечен и Јас ќе го воскреснам во последниот ден. Зашто Моето тело е вистинска хра­на и Мојата крв – вистински пијалак. Оној што го јаде Моето тело и ја пие Мо­јата крв, ќе биде во Мене и Јас во него. Како што Ме прати живиот Отец и Јас живеам преку Отецот, така и оној што Ме јаде Мене, ќе живее преку Ме­не. Ова е лебот што слезе од небото, а не како вашите татковци што јадеа мана и изумреа; оној што го јаде овој леб, ќе живее довека.“ Ова Исус го рече во синагогата, кога поучуваше во Капернаум.

Тогаш мнозина од Неговите ученици, откако го слушнаа тоа, рекоа: „Тешки се овие зборови! Кој може да ги слуша!?“ А Исус, знаејќи во Себе дека Неговите уче­ни­ци негодуваат поради тоа, им ре­че: „Зар ова ве соблазнува? А што ако Го видите Синот Чо­веч­ки како се вознесува горе, каде што бил порано? Духот е тој што оживува, а телото не е од никаква полза. Зборовите што ви ги кажав се дух и живот. Но има меѓу вас и некои што не ве­руваат.“ Исус знаеше од почеток кои се тие што не веруваат и кој е тој што ќе Го предаде. И рече: „Затоа ви зборувам дека никој не може да дојде кај Мене, ако не му биде дадено од Мојот Отец.“ Оттогаш мнозина од Неговите ученици се повлекоа и веќе не одеа со Него. Тогаш Исус им рече на дванаесет­темина: „Да не сакате и вие да си отидете?“ А Симон Петар Му одговори: „Гос­поди, кај кого ќе отидеме? Ти имаш збо­рови за вечен живот и ние поверувавме и познавме дека Ти си Христос, Синот на живиот Бог.“ Исус им одговори: „Не ве избрав ли Јас вас, дванаесеттемина? Но еден од вас е ѓа­вол.“ А зборуваше за Јуда Симонов Ис­ка­риотски, зашто тој, еден од двана­есеттемина, сакаше да Го предаде.

Լսել Јован 6