Estè 3:7-11
Estè 3:7-11 1998 Haïtienne (HAT98)
Lè sa a, wa Asyeris t'ap mache sou douzan depi li t'ap gouvènen. Nan premye mwa a, mwa Nisan an, Aman mande yon divinò fè l konnen ki jou ak ki mwa ki pi bon pou l fè sa l te vle fè a. Se konsa yo tonbe sou douzyèm mwa a, mwa Ada a. Lè sa a, Aman al di wa a: — Monwa, gen yon ras moun ki gaye nan tout peyi w'ap gouvènen yo, yo toupatou nan mitan pèp yo, men yo viv apa. Mès pa yo pa menm ak mès lòt pèp yo. Lèfini, yo derefize obeyi lòd ou bay yo. Li pa ta bon pou wa a fèmen je l sou sa. Si wa a ta vle, li ta bay lòd pou yo touye yo. Si wa a fè sa, m'ap ranmase twasanswasannkenz (375) tòn ajan nan men anplwaye leta yo m'a mete nan kès wa a. Wa a ba li kat blanch. Li wete gwo bag ki nan dwèt li a bay Aman, pitit gason Amedata, moun ras Agag la, ki pat vle wè jwif yo. Epi wa a di l konsa: — Mwen ba ou pèp sa a ansanm ak richès li yo. Fè sa ou vle ak yo.
Estè 3:7-11 Parole de Vie 2017 (PDV2017)
La douzième année où Xerxès est roi, le premier mois, ou mois de Nisan, Haman fait jeter les dés appelés « pourim » . Il veut savoir quel jour et quel mois seront favorables pour réaliser ses projets. Le sort tombe sur le douzième mois, ou mois de Adar. Haman dit au roi Xerxès : « Il y a un peuple particulier qui habite un peu partout dans toutes les provinces de ton royaume. Ces gens vivent à part, au milieu des autres peuples. Leurs coutumes sont différentes de celles des autres peuples et ces gens-là n’obéissent pas aux lois royales. Ce n’est pas dans ton intérêt de les laisser tranquilles ! Si tu le juges bon, donne par écrit l’ordre de les tuer. Alors je remettrai 300 tonnes d’argent aux fonctionnaires qui administrent le royaume. Ils les verseront dans le trésor royal. » Le roi enlève la bague qu’il porte au doigt. Il la donne à l’ennemi des Juifs, Haman, fils de Hammedata, de la famille d’Agag. Le roi dit à Haman : « Garde ton argent, et ces gens-là, traite-les comme tu veux ! »
Estè 3:7-11 Nouvo Testaman: Vèsyon Kreyòl Fasil (VKF)
Evènman sa te pase premye mwa nan lane, nan mwa Nisan. Lè sa a, Asyeris te sou douzyèm ane depi l wa. Aman fè sèvitè l yo fè tiraj osò pou devine nan ki dat egzat pou l egzekite plan li a. Tiraj osò a montre se nan douzyèm mwa a, nan mwa Ada ki pi bon. Apre sa, Aman ale kote wa Asyeris epi li di l: “Gen yon seri moun ki gaye nan tout pwovens ki nan wayòm ou a epi y ap viv tankou you gwoup separe ki pa mele ak pèsonn. Koutim pa yo diferan ak koutim tout lòt pèp yo. Yo pa vle obeyi okenn lòd wa a pase. Nan ka sa a, se pa yon bon bagay ki nan enterè w non, Majeste, pou ou kite moun sa yo viv kon sa nan wayòm ou. Si sa fè w plezi, pase lòd pou touye tout moun sa yo. Si ou deside fè sa, m ap pwomèt ou m ap bay trezorye w yo 375 tòn lajan pou mete nan trezò pou ou.” Alò, wa a wete bag ki te nan dwèt li a, li bay Aman l, pitit Amedata a ki soti nan fanmi Agag, yon lènmi Jwif yo. Wa a di Aman konsa: “Ou ka kenbe lajan w lan, men ou mèt fè sa ou vle ak bann moun sa yo.”
Estè 3:7-11 New International Version (NIV)
In the twelfth year of King Xerxes, in the first month, the month of Nisan, the pur (that is, the lot) was cast in the presence of Haman to select a day and month. And the lot fell on the twelfth month, the month of Adar. Then Haman said to King Xerxes, “There is a certain people dispersed among the peoples in all the provinces of your kingdom who keep themselves separate. Their customs are different from those of all other people, and they do not obey the king’s laws; it is not in the king’s best interest to tolerate them. If it pleases the king, let a decree be issued to destroy them, and I will give ten thousand talents of silver to the king’s administrators for the royal treasury.” So the king took his signet ring from his finger and gave it to Haman son of Hammedatha, the Agagite, the enemy of the Jews. “Keep the money,” the king said to Haman, “and do with the people as you please.”
Estè 3:7-11 La Bible du Semeur 2015 (BDS)
Le premier mois, c’est-à-dire le mois de Nisân de la douzième année du règne de Xerxès, Haman fit tirer au sort – ce qui se dit « Pour » – en passant en revue un jour après l’autre et un mois après l’autre. Le sort tomba sur le douzième mois qui est le mois d’Adar. Puis Haman alla dire à l’empereur Xerxès : Il y a, répandu parmi les peuples dans toutes les provinces de ton empire, un peuple qui est inassimilable. Leurs lois sont différentes de celles de tous les autres peuples, et ils n’obéissent pas aux lois impériales. L’empereur n’a aucun intérêt à les laisser en paix. Si l’empereur le veut bien, que l’on rédige un édit ordonnant leur extermination et je pèserai dix mille pièces d’argent que je remettrai aux fonctionnaires impériaux pour qu’ils les versent dans les caisses de l’empereur. Alors l’empereur ôta son anneau du doigt et le remit à Haman, fils de Hammedata d’Agag, l’ennemi des Juifs. Puis l’empereur dit à Haman : Je te laisse l’argent et je te livre ce peuple. Fais-en ce que tu voudras.