Vèsè popilè nan Bib la ki soti nan Lucas 14

Pataje

“Kinsa kadtong moari kanako nga dili magdumot sa iyang amahan ug inahan, sa iyang asawa ug mga anak ug mga igsoon ingon man sa iyang kaugalingon, dili mahimong akong tinun-an.

Ug kinsa kadtong dili mopas-an sa iyang krus ug mosunod kanako dili mahimo nga akong tinun-an.

Kay kadtong magpataas ipaubos ug ang magpaubos ipataas.”

Sa samang pagkaagi, walay bisan kinsa kaninyo nga mahimong akong tinun-an gawas kon iyang biyaan ang tanan nga anaa kaniya.

Kon usa kaninyo naglaraw pagtukod ug tore, tun-an una niya kini ug iyang banabanaon pila ang magasto aron pagsuta kon may igo ba siyang salapi nga ikapahuman niini. Kay kon dili kini niya buhaton, unya dili mahuman ang tore tapos niya ikapahimutang ang patukoranan, biaybiayon unya siya sa tanan nga makakita sa gisangpotan. Ug moingon sila, ‘Kining tawhana nagpatugatugag tukod ug tore apan dili diay makahuman niini!’

Kon magkombira ka, maoy dapita ang mga kabos, ang mga bakol, ang mga piang ug ang mga buta ug mabulahan ka kay dili man sila makabalos kanimo. Baslan ka ra sa Dios inigkabanhaw sa mga matarong.”

“Ang asin maayo. Apan kon kini kawad-an sa iyang kaparat, dili na kini maparat pag-usab. Dili na kini magpulos sa yuta o magamit nga abuno kondili ilabay na lamang. Busa pamati kon may dalunggan kamo!”