פסוקים פופולריים מ- Matthew Lefi 26

שתף

Yna yr aeth Iesu gyda hwynt i le à elwid Gethsemane, ac á ddywedodd wrth ei ddysgyblion, Aroswch chwi yma, tra yr elwyf fi acw a gweddio. Ac efe á gymerodd gydag ef Bedr, a dau fab Zebedëus; ac efe yn cael ei lethu gàn ofid, á ddywedodd wrthynt, Y mae fy enaid wedi ei orchwyo â gloes angeuol; aroswch yma, a gwyliwch gyda mi. A gwedi myned ychydig yn mlaen, efe á ymdaflodd àr ei wyneb, a chàn weddio, á ddywedodd, Fy Nhad, symud oddwrthyf y cwpan hwn, os galluadwy yw; èr hyny, nid fel yr wyf fi yn ewyllysio, ond fel yr wyt ti. Ac efe á ddychwelodd at ei ddysgyblion, a phan y cafodd hwynt yn cysgu, efe á ddywedodd wrth Bedr, Ai felly y mae, na allwch fod yn effro gyda mi un awr? Gwyliwch a gweddiwch, na byddo i chwi gael eich gorchfygu gàn brofedigaeth; yr ysbryd yn ddiau sy barod, ond y cnawd sydd wan. Efe á giliodd eilwaith ac á weddiodd, gàn ddywedyd, O fy Nhad, os nad all y cwpan hwn fyned heibio oddwrthyf, fel nad yfwyf ef, dy ewyllys di á wneler. Ar ei ddychweliad, efe á’u cafodd hwynt drachefn yn cysgu, (canys yr oedd eu llygaid wedi eu gorchfygu.) Drachefn, efe á’u gadawodd hwynt, á aeth, ac á weddiodd y drydedd waith, gàn arfer yr un geiriau. Yna efe á ddaeth yn ol at ei ddysgyblion, ac á ddywedodd wrthynt, A ydych chwi yn cysgu o hyd, ac yn gorphwyso? Wele y mae yr awr yn nesâu, pan draddodir Mab y Dyn i ddwylaw pechaduriaid. Cyfodwch, awn: wele! y mae yr hwn sydd yn fy mradychu gerllaw.

Yna yr aeth Iesu gyda hwynt i le à elwid Gethsemane, ac á ddywedodd wrth ei ddysgyblion, Aroswch chwi yma, tra yr elwyf fi acw a gweddio. Ac efe á gymerodd gydag ef Bedr, a dau fab Zebedëus; ac efe yn cael ei lethu gàn ofid, á ddywedodd wrthynt, Y mae fy enaid wedi ei orchwyo â gloes angeuol; aroswch yma, a gwyliwch gyda mi. A gwedi myned ychydig yn mlaen, efe á ymdaflodd àr ei wyneb, a chàn weddio, á ddywedodd, Fy Nhad, symud oddwrthyf y cwpan hwn, os galluadwy yw; èr hyny, nid fel yr wyf fi yn ewyllysio, ond fel yr wyt ti. Ac efe á ddychwelodd at ei ddysgyblion, a phan y cafodd hwynt yn cysgu, efe á ddywedodd wrth Bedr, Ai felly y mae, na allwch fod yn effro gyda mi un awr? Gwyliwch a gweddiwch, na byddo i chwi gael eich gorchfygu gàn brofedigaeth; yr ysbryd yn ddiau sy barod, ond y cnawd sydd wan. Efe á giliodd eilwaith ac á weddiodd, gàn ddywedyd, O fy Nhad, os nad all y cwpan hwn fyned heibio oddwrthyf, fel nad yfwyf ef, dy ewyllys di á wneler. Ar ei ddychweliad, efe á’u cafodd hwynt drachefn yn cysgu, (canys yr oedd eu llygaid wedi eu gorchfygu.) Drachefn, efe á’u gadawodd hwynt, á aeth, ac á weddiodd y drydedd waith, gàn arfer yr un geiriau. Yna efe á ddaeth yn ol at ei ddysgyblion, ac á ddywedodd wrthynt, A ydych chwi yn cysgu o hyd, ac yn gorphwyso? Wele y mae yr awr yn nesâu, pan draddodir Mab y Dyn i ddwylaw pechaduriaid. Cyfodwch, awn: wele! y mae yr hwn sydd yn fy mradychu gerllaw.

Yna yr aeth Iesu gyda hwynt i le à elwid Gethsemane, ac á ddywedodd wrth ei ddysgyblion, Aroswch chwi yma, tra yr elwyf fi acw a gweddio. Ac efe á gymerodd gydag ef Bedr, a dau fab Zebedëus; ac efe yn cael ei lethu gàn ofid, á ddywedodd wrthynt, Y mae fy enaid wedi ei orchwyo â gloes angeuol; aroswch yma, a gwyliwch gyda mi. A gwedi myned ychydig yn mlaen, efe á ymdaflodd àr ei wyneb, a chàn weddio, á ddywedodd, Fy Nhad, symud oddwrthyf y cwpan hwn, os galluadwy yw; èr hyny, nid fel yr wyf fi yn ewyllysio, ond fel yr wyt ti. Ac efe á ddychwelodd at ei ddysgyblion, a phan y cafodd hwynt yn cysgu, efe á ddywedodd wrth Bedr, Ai felly y mae, na allwch fod yn effro gyda mi un awr? Gwyliwch a gweddiwch, na byddo i chwi gael eich gorchfygu gàn brofedigaeth; yr ysbryd yn ddiau sy barod, ond y cnawd sydd wan. Efe á giliodd eilwaith ac á weddiodd, gàn ddywedyd, O fy Nhad, os nad all y cwpan hwn fyned heibio oddwrthyf, fel nad yfwyf ef, dy ewyllys di á wneler. Ar ei ddychweliad, efe á’u cafodd hwynt drachefn yn cysgu, (canys yr oedd eu llygaid wedi eu gorchfygu.) Drachefn, efe á’u gadawodd hwynt, á aeth, ac á weddiodd y drydedd waith, gàn arfer yr un geiriau. Yna efe á ddaeth yn ol at ei ddysgyblion, ac á ddywedodd wrthynt, A ydych chwi yn cysgu o hyd, ac yn gorphwyso? Wele y mae yr awr yn nesâu, pan draddodir Mab y Dyn i ddwylaw pechaduriaid. Cyfodwch, awn: wele! y mae yr hwn sydd yn fy mradychu gerllaw.

Fel yr oeddynt yn bwyta, Iesu á gymerodd y dorth; a gwedi rhoddi diolch, á’i tòrodd; ac á’i rhoddes i’r dysgyblion, ac á ddywedodd, Cymerwch, bwytewch: hwn yw fy nghorff. Yna y cymerodd efe y cwpan, a gwedi iddo ddiolch, á’i rhoddes iddynt, gàn ddywedyd, Yfwch bawb o hwn; canys hwn yw fy ngwaed, gwaed y sefydliad newydd, tywalltedig dros lawer èr maddeuant pechodau. Yr wyf yn sicrâu i chwi, nad yfaf o hyn allan o gynnyrch y winwydden, hyd y dydd yr yfaf ef yn newydd gyda chwi yn nheyrnas fy Nhad. A gwedi yr emyn, hwy á aethant allan i fynydd yr Oleẅwydd.

Fel yr oeddynt yn bwyta, Iesu á gymerodd y dorth; a gwedi rhoddi diolch, á’i tòrodd; ac á’i rhoddes i’r dysgyblion, ac á ddywedodd, Cymerwch, bwytewch: hwn yw fy nghorff. Yna y cymerodd efe y cwpan, a gwedi iddo ddiolch, á’i rhoddes iddynt, gàn ddywedyd, Yfwch bawb o hwn; canys hwn yw fy ngwaed, gwaed y sefydliad newydd, tywalltedig dros lawer èr maddeuant pechodau. Yr wyf yn sicrâu i chwi, nad yfaf o hyn allan o gynnyrch y winwydden, hyd y dydd yr yfaf ef yn newydd gyda chwi yn nheyrnas fy Nhad. A gwedi yr emyn, hwy á aethant allan i fynydd yr Oleẅwydd.

Fel yr oeddynt yn bwyta, Iesu á gymerodd y dorth; a gwedi rhoddi diolch, á’i tòrodd; ac á’i rhoddes i’r dysgyblion, ac á ddywedodd, Cymerwch, bwytewch: hwn yw fy nghorff. Yna y cymerodd efe y cwpan, a gwedi iddo ddiolch, á’i rhoddes iddynt, gàn ddywedyd, Yfwch bawb o hwn; canys hwn yw fy ngwaed, gwaed y sefydliad newydd, tywalltedig dros lawer èr maddeuant pechodau. Yr wyf yn sicrâu i chwi, nad yfaf o hyn allan o gynnyrch y winwydden, hyd y dydd yr yfaf ef yn newydd gyda chwi yn nheyrnas fy Nhad. A gwedi yr emyn, hwy á aethant allan i fynydd yr Oleẅwydd.

Yna yr aeth Iesu gyda hwynt i le à elwid Gethsemane, ac á ddywedodd wrth ei ddysgyblion, Aroswch chwi yma, tra yr elwyf fi acw a gweddio. Ac efe á gymerodd gydag ef Bedr, a dau fab Zebedëus; ac efe yn cael ei lethu gàn ofid, á ddywedodd wrthynt, Y mae fy enaid wedi ei orchwyo â gloes angeuol; aroswch yma, a gwyliwch gyda mi. A gwedi myned ychydig yn mlaen, efe á ymdaflodd àr ei wyneb, a chàn weddio, á ddywedodd, Fy Nhad, symud oddwrthyf y cwpan hwn, os galluadwy yw; èr hyny, nid fel yr wyf fi yn ewyllysio, ond fel yr wyt ti. Ac efe á ddychwelodd at ei ddysgyblion, a phan y cafodd hwynt yn cysgu, efe á ddywedodd wrth Bedr, Ai felly y mae, na allwch fod yn effro gyda mi un awr? Gwyliwch a gweddiwch, na byddo i chwi gael eich gorchfygu gàn brofedigaeth; yr ysbryd yn ddiau sy barod, ond y cnawd sydd wan. Efe á giliodd eilwaith ac á weddiodd, gàn ddywedyd, O fy Nhad, os nad all y cwpan hwn fyned heibio oddwrthyf, fel nad yfwyf ef, dy ewyllys di á wneler. Ar ei ddychweliad, efe á’u cafodd hwynt drachefn yn cysgu, (canys yr oedd eu llygaid wedi eu gorchfygu.) Drachefn, efe á’u gadawodd hwynt, á aeth, ac á weddiodd y drydedd waith, gàn arfer yr un geiriau. Yna efe á ddaeth yn ol at ei ddysgyblion, ac á ddywedodd wrthynt, A ydych chwi yn cysgu o hyd, ac yn gorphwyso? Wele y mae yr awr yn nesâu, pan draddodir Mab y Dyn i ddwylaw pechaduriaid. Cyfodwch, awn: wele! y mae yr hwn sydd yn fy mradychu gerllaw.

Fel yr oeddynt yn bwyta, Iesu á gymerodd y dorth; a gwedi rhoddi diolch, á’i tòrodd; ac á’i rhoddes i’r dysgyblion, ac á ddywedodd, Cymerwch, bwytewch: hwn yw fy nghorff. Yna y cymerodd efe y cwpan, a gwedi iddo ddiolch, á’i rhoddes iddynt, gàn ddywedyd, Yfwch bawb o hwn; canys hwn yw fy ngwaed, gwaed y sefydliad newydd, tywalltedig dros lawer èr maddeuant pechodau. Yr wyf yn sicrâu i chwi, nad yfaf o hyn allan o gynnyrch y winwydden, hyd y dydd yr yfaf ef yn newydd gyda chwi yn nheyrnas fy Nhad. A gwedi yr emyn, hwy á aethant allan i fynydd yr Oleẅwydd.

A Phedr oedd yn eistedd allan yn y cyntedd, a daeth morwyn ato, ac á ddywedodd, Yr oeddit tithau hefyd gydag Iesu y Galilëad. Ond efe á wadodd yn eu gwydd hwynt oll, gàn ddywedyd, Nid ydwyf yn gwybod dim am y mater. A fel yr oedd efe yn myned allan i’r porth, morwyn arall á’i canfu ef, ac á ddywedodd wrthynt, Yr oedd hwn hefyd gydag Iesu y Nasarethiad. Yntau á wadodd eilwaith, gàn dyngu nad adwaenai efe mo hono. Yn fuan gwedi, rhai o’r sawl à safent gerllaw á ddywedasant wrth Bedr, Y mae yn sicr dy fod yn un o honynt, oblegid y mae dy lafarwedd yn dy ddadguddio. Ar hyny, efe á haerodd drwy regfëydd a llẅon, nad adawenai efe mo hono; ac yn y fàn, canodd y ceiliog. Yna y cofiodd Pedr y gair, à ddywedasai Iesu wrtho, Cyn canu o’r ceiliog, ti á ’m gwedi deirgwaith. Ac efe á aeth allan ac á wylodd yn chwerwdost.

Yna yr aeth Iesu gyda hwynt i le à elwid Gethsemane, ac á ddywedodd wrth ei ddysgyblion, Aroswch chwi yma, tra yr elwyf fi acw a gweddio. Ac efe á gymerodd gydag ef Bedr, a dau fab Zebedëus; ac efe yn cael ei lethu gàn ofid, á ddywedodd wrthynt, Y mae fy enaid wedi ei orchwyo â gloes angeuol; aroswch yma, a gwyliwch gyda mi. A gwedi myned ychydig yn mlaen, efe á ymdaflodd àr ei wyneb, a chàn weddio, á ddywedodd, Fy Nhad, symud oddwrthyf y cwpan hwn, os galluadwy yw; èr hyny, nid fel yr wyf fi yn ewyllysio, ond fel yr wyt ti. Ac efe á ddychwelodd at ei ddysgyblion, a phan y cafodd hwynt yn cysgu, efe á ddywedodd wrth Bedr, Ai felly y mae, na allwch fod yn effro gyda mi un awr? Gwyliwch a gweddiwch, na byddo i chwi gael eich gorchfygu gàn brofedigaeth; yr ysbryd yn ddiau sy barod, ond y cnawd sydd wan. Efe á giliodd eilwaith ac á weddiodd, gàn ddywedyd, O fy Nhad, os nad all y cwpan hwn fyned heibio oddwrthyf, fel nad yfwyf ef, dy ewyllys di á wneler. Ar ei ddychweliad, efe á’u cafodd hwynt drachefn yn cysgu, (canys yr oedd eu llygaid wedi eu gorchfygu.) Drachefn, efe á’u gadawodd hwynt, á aeth, ac á weddiodd y drydedd waith, gàn arfer yr un geiriau. Yna efe á ddaeth yn ol at ei ddysgyblion, ac á ddywedodd wrthynt, A ydych chwi yn cysgu o hyd, ac yn gorphwyso? Wele y mae yr awr yn nesâu, pan draddodir Mab y Dyn i ddwylaw pechaduriaid. Cyfodwch, awn: wele! y mae yr hwn sydd yn fy mradychu gerllaw.

Cyn iddo orphen llefaru, Iuwdas, un o’r deuarddeg, á ddaeth gyda thyrfa fawr, wedi eu harfogi â chleddyfau a ffyn, a’u hanfon gàn yr archoffeiriaid a henuriaid y bobl. A’r bradychwr á roddasai iddynt arwydd, gàn ddywedyd Pa un bynag á gusanwyf, hwnw yw efe! deliwch ef. Ac efe á ddaeth yn uniawn at Iesu, ac á ddywedodd, Hanbych well, Rabbi, ac á’i cusanodd ef. Iesu á atebodd, Gyfaill, i ba beth y daethost? Yna y daethant yn mlaen, a chàn osod eu dwylaw àr Iesu, á’i daliasant ef. Ar hyn, un o gymdeithion Iesu gwedi dodi ei law àr ei gleddyf, á’i tỳnodd ef; a chàn daro gwas yr archoffeiriaid, efe á dórodd ei glust ef. Iesu á ddywedodd wrtho, Dod dy gleddyf yn y wain; canys pwybynag á gymero gleddyf á syrth drwy y cleddyf. A wyt ti yn tybied nas gallaf yr awrhon alw àr fy Nhad, yr hwn á anfonai i’m cymhorth fwy na deg a dwy leng o angylion? Ond pe felly, pa fodd y cyflawnid yr Ysgrythyrau, y rhai á fynegant bod yn raid i’r pethau hyn fod? Yna gwedi troi at y dyrfa, efe á ddywedodd, A ydych chwi yn dyfod gyda chleddyfau a ffyn i ’m dal i, fel rhai yn erlid àr ol ysbeiliwr? Yr oeddwn i beunydd yn eistedd yn eich mysg chwi, yn dysgu yn y deml, a ni ddaliasoch fi. Eithr hyn oll á ddygwyddodd, fel y cyflawnid ysgrifeniadau y Proffwydi. Yna yr holl ddysgyblion á’i gadawsant ef, ac á ffoisant.