פסוקים פופולריים מ- لوکا 9

שתף

ایسّایا سجّهێن مردم گوَشتنت: ”اگن کَسے لۆٹیت منی رَندگیریا بکنت، وتی دلئے واهگ و لۆٹان یله بدنت و هر رۆچ وتی جندئے سَلیبا بَڈّا بکنت و منی راها گام بجنت.

هرکَس که وتی ساهئے رَکّێنگئے جُهدا ببیت، آییا باهێنیت. بله آ که په منیگی وتی ساها باهێنیت، آییا رَکّێنیت.

ایسّایا آییئے پَسّئوا گوَشت: ”آ کَس که نَنگار کنگئے وهدا پُشتا چاریت، هُدائے بادشاهیئے هِزمتکاریئے لاهک نه‌اِنت.“

اگن یکّێا سجّهێن دنیا برسیت بله وتی ساها بباهێنیت، چۆنێن سۆبے بارت و چے کَٹّتَ کنت؟

اگن کَسے چه من و منی هبران لَجّ بکنت، گڑا انسانئے چُکّ هم، آ وهدی که گۆن وتیگ و آسمانی پتئیگ و پاکێن پرێشتگانی شان و شئوکتا اے جهانا پدا کئیت، چه آییا لَجَّ کنت.

ایسّایا گوَشت: ”رۆباهان هۆنڈ و جاگه هست و بالی مُرگان کدۆه و کُدام، بله من که انسانئے چُکّ آن، منا په سرئے اێر کنگا هچّ جاگه نێست.“

گۆن مریدان گوَشتی: ”هرکَس که په منی نامئیگی اے کَسانێن چُکّا گۆن وشواهگی بزوریت و وتی گوَرا بداریت، بزان آییا منا زرتگ و مَنِّتگ. هرکَس که منا بمَنّیت هما هُدایا مَنّیت که منا راهی داتگ، چێا که چه شما، هما مستر اِنت که وتا چه سجّهێنان کَسترَ زانت.“