Khakas - 2004 WBT (NT) Drama

Khakas - 2004 WBT (NT) Non Drama

Соонаң Иисус, Иерихонзар кіріп, саарҷа париған. Ол саарда албан чығҷаңнарның пастығы полчатхан Закхей тіп пір пай кізі чуртаан. Иисусты, кем полҷаң тіп, кӧріп аларға иткен, че чабыс сыны ӱчӱн, кізілер кистінең кӧр полбинчатхан. Анаң, Иисусты кӧріп аларға тіп, алнынзар чӱгӱріп, Ол парҷаң чолның хазындағы смоковница ағазына сых парған. Иисус, ол чирге чидіп, аны кӧр салып, чоохтанған:
– Закхей! Тӱс табырах ағастаң. Пӱӱн Мағаа синің тураңда поларға кирек.
Ол, табырах ла тӱзіп, Иисусты ӧрчіліг удурлаан. Анзын кӧргеннернің прайзы, Иисусты чазыхтығ кізізер кірче тіп, тарығып чоохтасхлаан. Закхей, тізең, тура тӱзіп, Хан-пиге чоохтанған:
– Хан-пигім! Мин чох кізілерге пайымның чарымын пир саларбын. Пірее дее кізіні хыйыхтаан ползам, ағаа тӧрт анҷа нандырарбын.
Иисус ағаа теен:
– Пӱӱн пу тураа арачыланыс килді. Пу даа кізі Авраам тӧлі нооза. Кізі Оолғы, чіткенін таап, арачылирға килген.


Мыны истіпчеткеннерге Иисус хоза кип-чоох чоохтап пирген. Иисус Иерусалимнең ырах нимес полғаннаңар, прайзы Худай хан-чирі тӱрче полбинаң азыл парарға кирек тіп сағынған. Иисус мындағ ниме чоохтаан:
– Пір саблығ сӧӧктең сыххан кізі, ыраххы чирдегі ханның ӱлгӱзін холға киріп, нандыра айлан килерге тимненчедіп, позынзар он чалҷызын хығырып алып, оларға, пірер кӱмӱс ахча пиріп, теен: «Мин айланғанҷа, пу ахчаны постарыңа тузалығ тудыныңар». Че мындағы кізілер ағаа хыртыстанҷаңнар, аннаңар ол парыбысхандох, аның соонҷа кізілерні ызып, піди чахыбысханнар: «Аны, пістің ханыбыс ползын тіп, хынминчабыс». Ол кізі, хан-ӱлгӱзін холға киріп, позының чирінзер айлан килген. Анаң, пирген ахчанаң хайди тузаланғаннарын пілерге полып, ахча пирген чалҷыларын позынзар хығыртыбысхан. Пастағы чалҷызы, кір киліп, чоохтанған: «Ээзім! Синің пір кӱмӱс ахчаңны он кӱмӱс ахчаа читірдім». «Чахсы, кӱстенҷік чалҷым! Син, кічіг киректе ізестіг полғаның ӱчӱн, амды он саарның пазы поларзың», – нандырған ағаа ээзі. Ікінҷі чалҷызы, кір киліп, чоохтанған: «Ээзім! Синің пір кӱмӱс ахчаңнаң пис кӱмӱс ахча идіп алғам». «Син андағда пис саарның пазы пол», – нандырған мынзына даа ээзі. Паза пірсі, кір киліп, чоохтанған: «Ээзім! Мына синің кӱмӱс ахчаң. Мин аны, сӱбӱрекке ораап, хайраллаам. Син хатығ кізізің: салбаан даа нимені алып алчазың, таарыбаан даа асты кизіп алчазың, аннаңар мин синнең хорыххам». Ээзі ағаа нандырған: «Мин сині синіңӧк сӧстеріңнең чарғылирбын, чабал чалҷы! Минің хатығ кізі полчатханымны, салбаан даа нимені алып алчатханымны, таарыбаан даа асты кизіп алчатханымны пілгезің. Андағда ноға мині, киліп, артых ахча алып алзын тіп, ахчамнаң артых парыс кірер иде тудынмаазың?» Анаң хости турчатхан чалҷыларына чахаан: «Аның кӱмӱс ахчазын, алып алып, он кӱмӱс ахчалығ чалҷаа пирібізіңер». Че олар ағаа нандырғаннар: «Ээбіс! Аның он кӱмӱс ахчазы пар нооза». Че ээзі теен: «Тіпчем сірерге, ниме-ноолығ кізее хозылар, ниме-ноозы чох кізінің, тізең, пар даа нимезі алылар. Мині постарының ханы идерге хынмаан ыырҷыларымны, пеер ағыл киліп, минің алнымда соғыбызыңар».


Мыны чоохтирын тоозып, Иисус аннаң андар Иерусалимзер алдыра чорых тутхан. Ол, Елеон тағдағы Виффагий паза Вифаний аалларзар чит киліп, Позынаң пурун ікі ӱгренҷізін ызып, оларға теен:
– Тігі сариндағы аалзар парыңар, андар кіріп, пағда турчатхан хаҷан даа кізі мӱнмеен чиит эштекті таап, систіп алып, пеер ағыл киліңер. Пірее кізі «Ноға систіпчезер?» тіп сурза, «Аны Хан-пигібіс киректепче» тіп нандырыңар ағаа.
Ысхан кізілері, парып, прай нимені хап-орта, Иисус чоохтаанни, таап алғаннар. Олар эштектің паан сисчеткеннерінде, аның ээлері олардаң сурғаннар:
– Ноға пу эштекті систіпчезер?
– Аны Хан-пигібіс киректепче, – нандырғаннар олар.
Анаң аны Иисуссар ағыл килгеннер. Эштектің арғазына кип-азахтарын тӧзеп, Иисусты мӱндірібіскеннер. Иисус іди париғанда, Аның чолына кип-азахтар тӧзеп одырғаннар.
Ол Елеон тағдаң инҷең чирге чит килгенде, нинҷе пар ӱгренҷілері прайзы кӧрген хайхастары ӱчӱн Худайны, ӧрчіліг хысхырып, саблап сыхханнар:
– Хан Худайның адынаң Килчеткенге алғас ползын! Тигірде амыр хоных паза Худайға сабланыс ползын!
Чон аразындағы хай пірее фарисейлер Иисусха чоохтанғаннар:
– Ӱгретчі! Ӱгренҷілеріңе амыразыннар тіп чоохта.
– Тіпчем сірерге, олар сым пол парзалар, тастар хысхыр сығарлар, – нандырған оларға Иисус.

Иисус, саарзар чағдап киліп, андар кӧріп ала, ылғап, чоохтанған:
– Пӱӱн дее пілген ползаң, Иерусалим, амыр чуртасха ниме кирек полчатханын! Че сағам ол синің харахтарыңа кӧрінмес иде чабых! Килер андағ тус, хаҷан ыырҷыларың сині туйухти ниме-ноолар ӱӱп, ибірібізіп, сині прай саринаң хысти пазарлар. Анаң сині прай изеп салып, чуртағҷыларыңны синдӧк ӧдір саларлар. Худай синзер килген тусты пілбин халғаның ӱчӱн, тас ӱстӱнде тас халғыспастар.


Анаң храм сиденінзер кір киліп, анда садығ итчеткеннернең ниме-ноо алчатханнарны сығара сӱр сыххан.
– Пазылған полған: «Минің храмым – пазырҷаң тура», сірер, тізең, аны тонағҷылар ордазына айландыр салғазар, – чоохтанған оларға.
Анаң Ол храм чирінде кӱннің сай кізілерні ӱгреткен. Улуғ абыстар, Моисей Чахии пілігҷілері паза ах сағаллар Иисусты ӧдірер сылтағ тілееннер. Че, прай чон Аның чооғын искеннең истіп ле турғаннаңар, анзын толдырар оңдай пір дее таап полбинчатханнар.

להקשיב ל Лука 19