Ơi Adai pơhiăp dơ̆ng hăng pơtao amăng tơlơi rơpơi: “Kâo thâo ih ngă tơlơi anŭn hăng pran jua tơpă. Yua kơ anŭn, Kâo pô yơh hmâo khă găn laih ih ngă soh hăng Kâo, laih anŭn ƀu brơi ih bơ̆t djơ̆ đah kơmơi anŭn. Ră anai, jao glaĭ bĕ đah kơmơi anŭn kơ rơkơi ñu, yua kơ rơkơi ñu jing sa čô pô laĭ lui hlâo, ñu či iâu laĭ brơi kơ ih laih anŭn ih či dưi dŏ hơdip. Samơ̆ tơdah ih ƀu ba glaĭ, brơi ih thâo ih hăng abih bang ƀing mơnuih lơ̆m kơ ih sĭt či djai yơh.”