ആയിച്ചീന്റ ആത്തീത്തി നാളക്കി കെരിവ്‌ലാട്ട് ആ മക്കള് മണമൊള്ള ഏവാരങ്ങള് എട്ത്ത് ഏശുവ്ന വെച്ച കെല്ലളയ്‌ക്കാല് പിയ്യാര്. കെല്ലളയില് വാച്ചക്കാല് നെന്റ് കെല്ല് ഉറ്ട്ടി മാറ്റി വെച്ചിരക്കന്റത് അവങ്ങ കണ്ടാര്. ഇന്റെ ആ മക്കള് ഉള്ള്ക്ക് ഏറിപ്പിയ്യ് പാത്തപ്പൻ കർത്താവാഞ്ഞ ഏശുവ്ന്റ ചാവ് അവട കണ്ട്‌ല. അവങ്ങ അത്‌ശകപ്പെട്ട് നെന്റപ്പൻ മിന്നിമിന്ങ്ങന്റ ഒടയാടകള് ഇട്ട റണ്ട് കയര് അവങ്ങള എര്‌ക്‌ക്ക് നെക്കന്റത് കണ്ടാര്. ആ മക്കള് പേടിച്ച് മൊകം കുനിച്ച് നെന്റപ്പൻ ആ കയര് മക്കളോട, “നിങ്ങ ഉശ്റോടിരക്കന്റവന വീന്ന ആള്കള നെട്വ്ക്ക് തേടന്റത് എന്തന്ക്ക്? അവൻ ഇവടയില്ല അവൻ ഉശ്റ്‌വന്ത് എള്മ്പിയാൻ; ‘മന്ശ്‌നാഞ്ഞ് വന്ത കയ്യൻ തെറ്റ്കുറ്റം ചെയ്യന്റ ആള്കള കെയ്യീല് അമ്പടും ഇന്റും അവങ്ങ അവന കുരിശീല് തറപ്പിറ് ഇന്റും ഇന്റെ മൂന്റ് അന്തി വെളിച്ച് ചീവിച്ച് എള്മ്പിവെര്മിന്റും’ അവൻ കെലീലയില് വെച്ച് പേശീത് നിങ്ങ നെനച്ച് പാരൻ?” അപ്പിനിക്കി ആ മക്കള് അവൻ പേശീത് നെനച്ചാര്.
അവങ്ങ കെല്ലളയിനെന്റ് തില്‌മ്പി പിയ്യ് പതിനൊന്റ് ശിശിയൻമാരോടയം വേറ ആള്കളോടയം ഈ ശേതി പേശിക്കാട്ടിയാര്. അപ്പൊശ്തലൻമാരോട ഇതൊക്ക പേശീത് മത്തലക്കാറി മറിയമം ഓകന്നാനയം ശാക്കോവ്ന്റ അമ്മ മറിയമം അവങ്ങള കൂട്ടത്തൊണ്ടാഞ്ഞ വേറ മക്കളും ആണും. ഇന്റെ അവങ്ങ വെറ്തെ പേശന്റതിന്റ് നെനച്ച്ത് കൊണ്ട് അപ്പൊശ്തലൻമാര് അത് നമ്പീല. പത്ത്റോശ് ഏള്മ്പി കെല്ലളക്കി ഓടിപ്പിയ്യ് കൂന്റ് പാത്തപ്പൻ അവന ചിറ്റികെട്ടി വെച്ചിരന്ന വേട്ടി മാട്ട്ക്ക്മേ അവട കണ്ടൊള്ള്; എന്തൻ പെറ്റീത്‌ന്റ് നെനച്ച് അത്‌ശകപ്പെട്ട് തില്‌മ്പി പിയ്യാൻ.


അന്റ്തിന്ന അവങ്ങളീല് റണ്ട് ശിശിയൻമാര് എര്ശലേമിനെന്റ് ഏയ് മെയ്‌ല് തൂരയൊള്ള എമ്മവൂശ് ഇന്റ് പേശന്റ കുടിക്കി പോക്കാഞ്ഞ്ത്. ഈ നടന്ന കാരിയം ഒക്ക അവങ്ങ തമ്മ്ളിത്തമ്മ്ളി പിര്പ്പ്ത്തിയിട്ട് പിയ്യാര്. ഇക്കാരിയമൊക്ക അവങ്ങ പിര്പ്പ്ത്തിയിട്ട് പേശിപ്പട്ട് പിയ്യപ്പൻ ഏശുവും അവങ്ങള കിട്ട പിയ്യ് അവങ്ങളോട ചേന്ത് നടന്നാൻ. ഇന്റെ അവ്ങ്ങ്ക്ക് അവന തിക്ക്‌ലാണ്ടിയിരപ്പാൻ അവങ്ങള കണ്ണ് മറച്ച് വെച്ചാര്. “നിങ്ങ എന്തൻ കാരിയം പിര്പ്പ്ത്തിയിട്ട് നടന്ന് പോന്റത്?” ഇന്റ് ഏശു അവങ്ങളോട കേട്ടാൻ.
അവങ്ങ മൊകം ചൊക്കി അവട നെന്റാര്.
അപ്പിനിക്കി കിളെയോപ്പാവ് ഇന്റ് പേശന്റ ഒരത്തൻ, “ഇയ്യെടക്കി എര്ശലേമില് നടന്ന കാരിയം തിക്ക്‌ലാത്ത വേറ നാട്ട്കാറനാഞ്ഞ ഒരേ ഒരത്തൻ നീ മാട്ട്ക്ക്മാ?” ഇന്റ് കേട്ടാൻ.
എന്തൻ കാരിയം നിങ്ങ പേശന്റത്? ഇന്റ് ഏശു അവങ്ങളോട കേട്ടാൻ, “നശറത്ത്കാറനാഞ്ഞ ഏശുവ്നപ്പെറ്റിയൊള്ള കാരിയമാണും എങ്ങ പേശന്റത്; അവൻ തെയ്‌വത്ത്ന്റയും മന്ശ്‌ന്റയും മൊകത്ത് വാക്കീലും അവൻ ചെയ്യന്റ കാരിയ്‌ത്തീലും ശക്ക്തിയൊള്ള ഒര വ്‌ലാത്തിയാഞ്ഞ്ത്. നമ്മള മകാപുരോകിതമൻമാരും നേതാക്കൻമാരും അവന കൊല്ലന്റത്ക്കൊള്ള ഉത്തറവ് ഇടന്റത്ക്ക് അതികാരികള കെയ്യീല് ഏപ്പിച്ച് കൊടക്കത്തം കുരിശീല് തറയ്‌ക്കത്തം ചെയ്ഞ്ഞാര്. ഇശറയേല് ആള്കള അടിമത്തത്തീല് നെന്റ് കാപ്പാത്തന്റവൻ അവനിന്റാണും എങ്ങ ആശിച്ചിര്ന്നത്; അത്‌മാട്ട്ക്ക്മില്ല, ഇതൊക്ക കെയിഞ്ഞ് ഇന്റ് മൂന്റന്തി വെളിച്ച്ത്. എങ്ങള കൂട്ടത്തൊള്ള ചെല മക്കള് ഇന്റ് കെരിവ്‌ലാട്ട് കെല്ലളയ്‌ക്കാല് പിയ്യാര്. അവന്റ ചാവ് അവട കണ്ട്‌ല; തെയ്‌വതൂതൻമാര് ഉര്‌വപ്പെട്ട് ഏശു ഉശ്റോട ഇര്ക്കന്റാൻ ഇന്റൊള്ള ശേതി ആ മക്കള് എങ്ങളോട പേശിയാര്; ഇത് കേട്ടപ്പൻ എങ്ങ്ക്ക് അത്‌ശകമാഞ്ഞ്ത്. എങ്ങള കൂട്ടത്തൊള്ള ചെല ആള്കള് കെല്ലളയില് പിയ്യ് പാത്തപ്പൻ ആ മക്കള് പേശീത് പേലതിന്ന കണ്ടാര്; ഇന്റെ ഏശുവ്ന ഒരത്തനം കണ്ട്‌ല.”
അവൻ അവങ്ങളോട, “നിങ്ങ ഇത്തറ പുത്തിയില്ലാത്ത ആള്കളാ വ്‌ലാത്തിമാര് പേശീതൊക്ക നമ്പ്‌വാനിക്കി എന്തൻ ഇത്തറ പുത്തിമുട്ട്. കിര്ശ്തു ഈണ കട്ടപ്പാടൊക്ക കെയിച്ച് മകത്തത്ത്ക്കും കടപ്പാനിക്കൊള്ളതാണും.” മോശ തൊട്ട് വ്‌ലാത്തിമാര് പൂര അവങ്ങ എയ്‌തിയ തിരുവെയ്‌ത്തീല് അവനപ്പെറ്റിയൊള്ള കാരിയമൊക്ക ഏശു അവ്ങ്ങ്ക്ക് പേശിതിര്ത്തി കൊടത്താൻ. അവങ്ങ പോന്റ കുടിക്കി കിട്ട എത്തിയിപ്പൻ, ഏശു മൊകത്തിക്കി പോന്റത്പേല കാട്ടിയാൻ. “അന്തിപട്ട് നേരം ഇറ്ട്ട്‌വാനിക്കി ആഞ്ഞ്ത്; ഇന്റ് നിങ്ങ എങ്ങളാട്ട് കെടക്കണം” ഇന്റ് പേശി അവങ്ങ ഏശുവ്ന ചോട്ടിയാര്; അത്കൊണ്ട് അവൻ അവങ്ങള കൂട്ടത്ത് കെടപ്പാൻ പിയ്യാൻ. അവങ്ങ ശാപ്പാട് തിന്‌വാനിക്കി ഇര്ന്നപ്പൻ ഏശു അട എട്ത്ത് തെയ്‌വത്ത്ക്ക് നന്നി പേശി ഒടിച്ച് അവ്ങ്ങ്ക്ക് കൊടത്താൻ. ആ ശമയത്ത് അവങ്ങള കണ്ണ്ന്റ മറമാറിപ്പീത്; അവങ്ങ ഏശുവ്ന തിരിച്ചറിഞ്ഞാര്; അപ്പത്തിന്ന അവൻ മായപ്പെടത്തം ചെയ്ഞ്ഞാൻ. അവൻ നമ്മളോട പേശി തെയ്‌വവയനം വെളിപ്പട്ത്തി തന്തപ്പൻ, നമ്മള ചങ്ക് കത്തിയാണും ഇര്ന്ന്ത് ഇന്റ് അവങ്ങ തമ്മ്ളി പേശിയാര്. അവങ്ങ അപ്പത്തിന്ന എള്മ്പി എര്ശലേമ്ക്ക് തില്‌മ്പിപ്പിയ്യാര്. “കർത്താവ് ഒറപ്പാഞ്ഞ് ഉശ്റ്‌വന്ത് എള്മ്പി ശിമോന്ക്ക് ഉര്‌വപ്പെട്ടാൻ” ഇന്റ് പേശി പതിനൊന്റ് ശിശിയൻമാര് വേറ ആള്കള കൂട്ടത്ത് ഇര്ക്കന്റത് അവങ്ങ കണ്ടാര്. പിയ്യ വെയ്യീല് നടന്ന കാരിയമം അവൻ അട മുറിച്ചപ്പൻ അവ്ങ്ങ്ക്ക് ഏശുവ്ന തിക്കൊണ്ടാഞ്ഞ കാരിയമം ആ റണ്ടാളും തെളിച്ച് പേശിയാര്.


ഇക്കാരിയത്ത്നപ്പെറ്റി അവങ്ങ പിര്പ്പ്ത്തിയിട്ടിരന്നപ്പൻ ഏശു അവങ്ങള നെട്വ്ക്ക് വന്ത് നെന്റ്, “നിങ്ങ്ക്ക് നിമ്മ്തി” ഇന്റ് പേശിയാൻ.
അവങ്ങ കാണന്റത് ഒര പൂതമാണും ഇന്റ് നെനച്ച് പേടിച്ച് നെട്ങ്ങിപ്പിയ്യാര്. അവൻ അവങ്ങളോട കേട്ടാൻ, “നിങ്ങ പേടിക്കന്റത് എന്തന്ക്ക്? നിങ്ങ മനശീല് അമ്മാന്തിക്കിന്റത് എന്തന്ക്ക്?” “എന്റ കെയ്യും കാലും പാരൻ ഇത് നാന് തിന്നയാണും, എന്ന പിടിച്ച് പാരൻ പൂതത്ത്ക്ക് എന്നപ്പേല കറിയും എല്‌മ്പും ഇല്ലയേ.”
ഈണ പേശിക്കെയിഞ്ഞ് ഏശു അവന്റ കെയ്‌കളും കാല്‌കളും അവ്ങ്ങ്ക്ക് കാട്ടിയാൻ. അവങ്ങ കൂയോട ഇതൊക്ക നമ്പ്‌വാൻ പെറ്റാണ്ടി അത്‌ശകിച്ച് നെന്റപ്പൻ, ഏശു അവങ്ങളോട, “നിങ്ങള കെയ്യീല് തിന്‌വാനിക്കി എന്തനീങ്കിലും ഒണ്ടാ” ഇന്റ് കേട്ടാൻ. അവങ്ങ ഒര മുറി ചുട്ടമീന് ഏശുവ്ക്ക് തിന്‌വാനിക്കി കൊടത്താര്. ഏശു അത് എട്ത്ത് അവങ്ങള മൊകത്ത് വെച്ച്തിന്ന തിന്റാൻ.
പിന്ന അവൻ അവങ്ങളോട, “മോശീന്റ നായപ്റ്മാണത്തിലും വ്‌ലാത്തിമാര പുത്തകത്തീലും ശങ്കീർത്തന പുത്തകത്തീലും എന്നപ്പെറ്റി എയ്‌തിയത് ഒക്കയം അത്പേലതിന്ന നടക്കണം ഇന്റാണും. ഇതാണും നാന് നിങ്ങള കൂട്ടത്തൊണ്ടാഞ്ഞപ്പൻ നിങ്ങളോട പേശിയ കാരിയം” ഇന്റ് പേശിയാൻ.
അവ്ങ്ങ്ക്ക് തെയ്‌വവയനം തിക്കൊണ്ടാവാനിക്കി വേണ്ടി അവൻ അവ്ങ്ങ്ക്ക് പുത്തി കൊടത്താൻ. അവൻ അവങ്ങളോട, കിര്ശ്തു കട്ടപ്പാട് കെയിക്കണമിന്റും മൂന്റാമത്തി നാള് വീന്ന ആള്കളിനെന്റ് ഉശ്റ്‌വന്ത് എള്മ്പണമിന്റും മനശ് തില്‌പ്പന്റാള്കള്ക്ക് തെറ്റ്കുറ്റത്തീനെന്റ് പൊറ്പ്പ് കിട്ട്ണമിന്റും എര്ശലേമ് തൊട്ട് എടിയോട ശാതികളോടയം അവങ്ങള പേരില് നെല്ല പുത്തിപേശത്ത് ചെയ്യണമിന്റും എയ്‌തിയിരക്കന്റാര്. ഇത്ക്കൊക്ക കണ്ടാള്കള് നിങ്ങയാണും. എന്റ അപ്പൻ പേശിവെച്ച വാക്ക്‌ന നാന് നിങ്ങളാട്ടക്കി പേശിവിട്‌വിൻ. ഇന്റെ മിതാൻ നെന്റ് ശക്ക്തി നിങ്ങള തേകത്ത് വെന്റത്‌വെരയം നിങ്ങ പട്ടണത്തീത്തിന്ന കുടിയിരവൻ.


അത്കെയിഞ്ഞ് ഏശു അവങ്ങള വേതാനിക്കി കൂട്ടിയെട്ത്ത് പിയ്യ് അവട വെച്ച് അവൻ അവന്റ കെയ് മിതാനക്കി പൊക്കി അവ്ങ്ങ്ക്ക് വരം കൊടത്താൻ. അവ്ങ്ങ്ക്ക് വരം കൊട്ത്ത് നെന്റപ്പൻ തിന്ന ഏശു അവങ്ങള വിട്ട് മേലോകത്ത്ക്ക് ഏറിപ്പിയ്യാൻ. പിന്ന അവങ്ങ ഏശുവ്ന കുമ്പ്ട്ട് വെലീ കൂയ്യോട എര്ശലേമ്ക്ക് തില്‌മ്പിപ്പിയ്യാര്. അവങ്ങ തെയ്‌വത്ത്ന പൊക്കിപ്പേശി എകൂതൻമാര വെലീപള്ളിയില് തിന്ന ഇര്ന്നാര്.

Kuuntele ലൂക്കോശ് 24