Thai, Northern - 2017 Lanna Bible (Non-Drama NT)

วัน​นึ่ง​ต๋อน​ตี้​พระเยซู​ก่ำลัง​สอน​คน​อยู่​ใน​บริเวณ​พระวิหาร​กับ​บอก​ข่าวดี​อยู่ หมู่​หัวหน้า​ปุโรหิต หมู่​ธรรมาจ๋ารย์​กับ​หมู่​คน​เฒ่า​คน​แก่​ปา​กั๋น​มา​หา​พระองค์ หมู่​เขา​ถาม​พระองค์​ว่า “ต้าน​มี​สิทธิ​อำนาจ​อะหยัง​เยียะ​สิ่ง​หมู่​นี้ ใผ​หื้อ​สิทธิ​อำนาจ​ต้าน” พระองค์​ตอบ​หมู่​เขา​ว่า “เฮา​จะ​ถาม​หมู่​ต้าน​สัก​ข้อ​นึ่ง​ก่อน ตอบ​เฮา​มา​เน่อ​ว่า สิทธิ​อำนาจ​ของ​ยอห์น​ตี้​เขา​หื้อ​บัพติศมา​นั้น มา​จาก​พระเจ้า​กาว่า​มา​จาก​คน” หมู่​เขา​ก็​เปิ็กษา​กั๋น​ว่า “ถ้า​เฮา​จะ​ว่า​มา​จาก​พระเจ้า ต้าน​ก็​จะ​ย้อน​ถาม​หมู่​เฮา​แหม​ว่า ‘แล้ว​เป๋น​จาใด​บ่﻿เจื้อ​ยอห์น’ ถ้า​หมู่​เฮา​จะ​ว่า ‘มา​จาก​คน’ คน​ตังหลาย​ก็​จะ​เอา​บ่าหิน​ขว้าง​หมู่​เฮา ย้อน​ว่า​คน​ตังหลาย​ปา​กั๋น​เจื้อ​ว่า​ยอห์น​เป๋น​ผู้​เป๋น​ปาก​เป๋น​เสียง​แตน​พระเจ้า” หมู่​เขา​ก็​เลย​ตอบ​พระองค์​ว่า “หมู่​เฮา​บ่﻿ฮู้​เน่อ​ว่า​มา​จาก​ไหน” พระเยซู​ก็​บอก​หมู่​เขา​ว่า “ถ้า​จาอั้น เฮา​ก็​จะ​บ่﻿บอก​เหมือน​กั๋น​ว่า​เฮา​ใจ๊​สิทธิ​อำนาจ​ของ​ใผ​เยียะ​สิ่ง​หมู่​นี้”

พระเยซู​อู้​กำเผียบ​หื้อ​คน​ตังหลาย​ฟัง​ว่า “มี​ป้อจาย​คน​นึ่ง​เยียะ​สวน​องุ่น​หื้อ​คน​มา​เจ้า ส่วน​เจ้าของ​ก็​เตียวตาง​ไป​อยู่​ต่าง​ประเทศ​เหีย​หลาย​ปี๋ เมื่อ​เถิง​หน้า​เก็บ​หน่วย​องุ่น เจ้าของ​สวน​ก็​หื้อ​ลูกจ้าง​ไป​ฮับ​ส่วน​แบ่ง​องุ่น หมู่​คน​เจ้า​ก็​ยับ​ลูกจ้าง​คน​นั้น​ไว้​แล้ว​บุบ​ตี๋ แล้ว​ไล่​ปิ๊ก​โดย​บ่﻿ได้​อะหยัง​ติด​มือ​ไป​สัก​อย่าง เจ้าของ​สวน​ก็​ส่ง​ลูกจ้าง​แหม​คน​นึ่ง​ไป หมู่​คน​เจ้าสวน​ก็​เยียะ​เหมือน​เก่า ยับ​มา​บุบ​กับ​เยียะ​หื้อ​เขา​อาย แล้ว​ไล่​ปิ๊ก​โดย​บ่﻿ได้​อะหยัง​ติด​มือ​ไป​สัก​อย่าง เจ้า​ของ​สวน​ส่ง​คน​ตี้​สาม​ไป​แหม หมู่​คน​เจ้า​สวน​ก็​บุบ​ตี๋​เขา​จ๋น​ได้ฮับ​บาดเจ็บ แล้ว​ไล่​ออก​ไป​นอก​สวน เจ้า​ของ​สวน​กึ๊ด​ว่า ‘จะ​เยียะ​จาใด​ดี เฮา​จะ​ส่ง​ลูกบ่าว​ตี้​เฮา​ฮัก​ไป หมู่​เขา​คง​จะ​นับถือ​พ่อง’ แต่​เมื่อ​หมู่​คน​เจ้า​หัน​ใส่​ลูก​บ่าว​เจ้าของ​สวน​มา ก็​อู้​กั๋น​ว่า ‘นี่​ลอ คน​ตี้​จะ​ฮับ​มรดก หมู่​เฮา​จ้วย​กั๋น​ฆ่า​มัน​เหีย​เต๊อะ แล้ว​มรดก​นั้น​จะ​ตก​เป๋น​ของ​หมู่​เฮา’ หมู่​เขา​ก็​ลาก​ลูกบ่าว​เจ้าของ​สวน​นั้น​อุ้ม​โจ้ง​ออก​ไป​นอก​สวน​แล้ว​ก็​ฆ่า”
พระเยซู​ถาม​ว่า “เจ้าของ​สวน​จะ​เยียะ​จาใด​กับ​คน​เจ้า​หมู่​นี้ เขา​ก็​จะ​มา​ฆ่า​หมู่​คน​เจ้า​สวน​หมู่​นั้น​เหีย แล้ว​เอา​สวน​องุ่น​นั้น​ไป​หื้อ​คน​อื่น​เจ้า​ต่อ” คน​ตังหลาย​เมื่อ​ได้ยิน​จาอั้น​ก็​อู้​กั๋น​ว่า “บ่﻿ดี​หื้อ​เป๋น​จาอั้น​เต๊อะ” พระเยซู​ปัก​ต๋า​ผ่อ​หมู่​เขา​แล้ว​ถาม​ว่า “แล้ว​ตี้​พระคัมภีร์​มี​เขียน​ไว้​ว่า
‘ศิลา​ตี้​สล่า​แป๋ง​เฮือน​เอา​ขว้าง​ไป​แล้ว​นั้น
ป๋ากฏ​ว่า​เป๋น​ศิลามุมเอก’
นั้น​หมายความ​ว่า​จาใด กู้​คน​ตี้​โก้น​เต๋ง​บ่าหิน​ก้อน​นั้น ก็​จะ​แหลว​เป๋น​บ่าหลิ่น​ติ่น​ต่อน ถ้า​ศิลา​ก้อน​นั้น​ตก​เต๋ง​ใส่​ใผ คน​นั้น​ก็​จะ​แหลว​ไป​เลย”

หมู่​ธรรมาจ๋ารย์​กับ​หมู่​หัวหน้า​ปุโรหิต​ฮู้​ว่า​พระเยซู​อู้​กำเผียบ​เถิง​หมู่​เขา หมู่​เขา​ก็​หา​ตาง​ตี้​จะ​ยับ​พระองค์​เหีย แต่​ก็​กั๋ว​คน​ตังหลาย
หมู่​เขา​จึง​ตวย​ผ่อ​พระองค์ กับ​ส่ง​คน​ไป​สอดแนม ป๋อม​ตั๋ว​เป๋น​คน​ซื่อสัตย์ หื้อ​เข้า​ไป​อยู่​ใก้﻿ๆ พระองค์ หวัง​จะ​ยับ​ผิด​ใน​กำ​อู้​ของ​พระองค์ เปื้อ​จะ​มอบ​พระองค์​หื้อ​อยู่​ใต้​สิทธิ​อำนาจ​ของ​เจ้าเมือง​โรม หมู่​สอดแนม​ถาม​พระเยซู​ว่า “อาจ๋ารย์ หมู่​เฮา​ฮู้​ว่า​อาจ๋ารย์​อู้​กับ​สอน​ก็​ถูกต้อง บ่﻿หันแก่​หน้า​ใผ​สัก​คน แต่​สอน​เรื่อง​ตาง​ของ​พระเจ้า​ต๋าม​ความ​จริง ขอ​บอก​หมู่​เฮา​น่อย​เต๊อะ​ว่า ตี้​จะ​เสีย​ภาษี​หื้อ​ซีซาร์ เฮา​ควร​จะ​เสีย​ดี​กาว่า​บ่﻿ควร​เสีย​ดี” พระเยซู​ฮู้​อุบาย​ของ​หมู่​เขา จึง​บอก​หมู่​เขา​ว่า “เอา​เหรียญ​เดนาริอัน​มา​หื้อ​เฮา​ผ่อ​ลอ ฮูป​กับ​จื้อ​ตี้​อยู่​บน​เหรียญ​นี้​เป๋น​ของ​ใผ” หมู่​เขา​ตอบ​ว่า “เป๋น​ของ​ซีซาร์” พระองค์​ก็​บอก​หมู่​เขา​ว่า “ของ​ของ​ซีซาร์​ก็​เอา​ไป​หื้อ​ซีซาร์ แต่​ของ​ของ​พระเจ้า​ก็​หื้อ​พระเจ้า” หมู่​คน​สอดแนม เอา​ผิด​ใน​กำ​อู้​ของ​พระเยซู​ต่อหน้า​คน​ตังหลาย​บ่﻿ได้ แหม​อย่าง​นึ่ง​ก็​งืด​ใน​กำตอบ​ของ​พระองค์​ตวย​จึง​ดัก​อยู่

มี​หมู่​สะดูสี​บาง​คน​มา​หา​พระเยซู คน​หมู่​นี้​ถือ​ว่า​บ่﻿มี​ก๋าน​เป๋น​ขึ้น​จาก​ความ​ต๋าย หมู่​เขา​ถาม​พระองค์​ว่า “อาจ๋ารย์ บท​บัญญัติ​ของ​โมเสส​เขียน​ไว้​ว่า ถ้า​ป้อจาย​คน​ใด​ต๋าย​ละ​เมีย แต่​ยัง​บ่﻿ตัน​มี​ลูก​เตื้อ ก็​หื้อ​น้องบ่าว​ฮับ​ปี้ใป๊​มา​เป๋น​เมีย เปื้อ​หื้อ​มี​ลูก​สืบ​เจื๊อสาย​ของ​อ้าย​ไว้ สมมุติ​ว่า​มี​ป้อจาย​ตี้​เป๋น​ปี้น้อง​กั๋น​เจ็ด​คน อ้าย​เก๊า​มี​เมีย​แล้ว​ต๋าย​ไป​ยัง​บ่﻿มี​ลูก​เตื้อ น้องบ่าว​คน​ตี้​สอง​ก็​ฮับ​เอา​ปี้ใป๊​มา​เป๋น​เมีย แล้ว​ก็​ต๋าย​ไป​ยัง​บ่﻿มี​ลูก​เตื้อ น้อง​คน​ตี้​สาม​ก็​ฮับ​เอา​ปี้ใป๊​มา​เป๋น​เมีย​แหม ก็​เป๋น​อย่าง​เดียว​กั๋น​จ๋น​เถิง​คน​ตี้​เจ็ด ตึง​เจ็ด​คน​ต๋าย​แต่​ยัง​บ่﻿มี​ลูก แล้ว​สุดต๊าย​แม่ญิง​คน​นั้น​ก็​ต๋าย​ตวย ย้อน​จาอั้น​เมื่อ​เถิง​วัน​ตี้​คน​จะ​เป๋น​ขึ้น​จาก​ความ​ต๋าย แม่ญิง​คน​นี้​จะ​เป๋น​เมีย​ของ​ใผ ย้อน​ว่า​นาง​เกย​เป๋น​เมีย​ของ​ป้อจาย ตึง​เจ็ด​คน​นั้น”
พระเยซู​ตอบ​เขา​ว่า “คน​ใน​ยุค​นี้​มี​ก๋าน​แต่งงาน​กั๋น แต่​คน​ตี้​พระเจ้า​หัน​สมควร​หื้อ​เป๋น​ขึ้น​จาก​ความ​ต๋าย​มา​อยู่​ใน​ยุค​หน้า จะ​บ่﻿มี​ก๋าน​แต่งงาน​กั๋น กาว่า​ยก​หื้อ​เป๋น​ผัว​เป๋น​เมีย​กั๋น​แหม แต๊﻿ๆ แล้ว​หมู่​เขา​จะ​บ่﻿ต๋าย​แหม​ต่อไป แต่​จะ​เป๋น​เหมือน​ทูตสวรรค์ เป๋น​ลูก​ของ​พระเจ้า ย้อน​เป๋น​คน​ตี้​พระเจ้า​เยียะ​หื้อ​เป๋น​ขึ้น​จาก​ความ​ต๋าย ก๋าน​ตี้​คน​ต๋าย​จะ​เป๋น​ขึ้น​จาก​ความ​ต๋าย​นั้น โมเสส​ได้​แสดง​หื้อ​หัน​ต๋อน​ตี้​เขา​ได้​เขียน​ใน​เรื่อง​คุ่ม​ไม้​ตี้​บ่﻿ไหม้​ไฟ​ โมเสส​อู้​เถิง​พระเจ้า​ว่า พระองค์​เป๋น​พระเจ้า​ตี้​อับราฮัม อิสอัค​กับ​ยาโคบ​นับถือ พระองค์​บ่﻿เป๋น​พระเจ้า​ของ​คน​ต๋าย แต่​เป๋น​พระเจ้า​ของ​คน​ตี้​มี​จีวิต ย้อน​ว่า​สำหรับ​พระเจ้า​แล้ว กู้​คน​ยัง​มี​จีวิต​อยู่ แม้​ว่า​จะ​ต๋าย​ไป​แล้ว​ก็​ต๋าม”
หมู่​ธรรมาจ๋ารย์​บาง​คน​บอก​พระเยซู​ว่า “อาจ๋ารย์​ครับ ต้าน​อู้​ได้​ดี​นักแก​เน่อ” ตี้​หมู่​เขา​อู้​จาอั้น ย้อน​หมู่​เขา​บ่﻿ก้า​ถาม​อะหยัง​แหม​เลย

พระองค์​ถาม​หมู่​เขา​ว่า “เป๋น​จาใด​หมู่​ต้าน​ว่า​พระคริสต์​เป๋น​เจื๊อสาย​ของ​กษัตริย์​ดาวิด ย้อน​กษัตริย์​ดาวิด​ได้​บอก​ไว้​ใน​พระธรรม​สดุดี​ว่า
‘พระเจ้า​อู้​กับ​องค์​พระผู้เป๋นเจ้า​ของ​ข้าพเจ้า​ว่า
หื้อ​นั่ง​ตัง​ขวา​มือ​ของ​เฮา
จ๋น​เต๊า​ฮอด​เฮา​จะ​เยียะ​หื้อ​ศัตรู๋​ของ​ต้าน
เป๋น​ตี้​ฮอง​ตี๋น​ของ​ต้าน’
กษัตริย์​ดาวิด​ยัง​ฮ้อง​พระองค์​ว่า ‘องค์​พระ​ผู้​เป๋น​เจ้า’ แล้ว​พระองค์​จะ​เป๋น​เจื๊อสาย​ของ​กษัตริย์​ดาวิด​ได้​จาใด”

เมื่อ​คน​ตังหลาย​ก่ำลัง​ฟัง​อยู่ พระองค์​จึง​อู้​กับ​หมู่​สาวก​ของ​พระองค์​ว่า “หื้อ​หละวัง​หมู่​ธรรมาจ๋ารย์​ไว้​หื้อ​ดี﻿ๆ หมู่​เขา​ซอบ​นุ่ง​เสื้อ​คุม​ยาว เตียว​ไป​เตียว​มา แล้ว​ซอบ​หื้อ​คน​ไหว้​ก๋าง​กาด​ก๋าง​ลี กับ​ซอบ​นั่ง​ตั๊ด​ตี้​สำคัญ​ใน​ธรรมศาลา​ของ​จาว​ยิว​กับ​ตี้​มี​เกียรติ​ใน​งาน​เลี้ยง หมู่​เขา​ยึด​เอา​สมบัติ​ของ​หมู่​แม่​หม้าย​ไป​เป๋น​ของ​ตั๋ว​เก่า​เหีย แล้ว​ก็​ขี้แต่ง​อธิษฐาน​ยาว﻿ๆ คน​หมู่​นี้​จะ​ต้อง​ฮับ​โต้ษ​ใหญ่​หลวง”

Kuuntele ลูก๋า 20