مزمور 19:69-36

به اشتراک گذاشتن

مزمور 19:69-36 هزارۀ نو (NMV)

تو اهانتی را که بر من می‌رود می‌دانی، و شرمساری و رسوایی مرا؛ همۀ خصمانم در نظر تواند. اهانت، دل مرا شکسته است، و درمانده گشته‌ام. انتظار ترحم داشتم، و نیافتم، تسلی‌دهنده‌ای جُستم، و یافت نشد. به جای خوراک، مرا زرداب دادند و چون تشنه بودم، سرکه‌ام نوشانیدند. باشد که سفرۀ ایشان، پیش رویشان، دامی گردد و چون در صلح و صفا به سر می‌برند، تله باشد. چشمانشان تار گردد تا نتوانند ببینند و کمرهایشان همواره لرزان باشد. خشم خود را بر ایشان فرو ریز، آتش غَضَبت به ایشان برسد. منزلگاه ایشان متروک گردد، و در خیمه‌هایشان کسی ساکن نشود. زیرا بر کسی که تو زده‌ای، آزار روا می‌دارند و دردهای مجروحان تو را بازمی‌گویند. تقصیر بر تقصیرشان بیفزا، از تبرئۀ تو بی‌نصیب مانند. از دفتر زندگان محو گردند، در زمرۀ پارسایان نیایند. و اما من، ستمدیده و دردمندم؛ نجات تو، خدایا، مرا محافظت کند. نام خدا را با سرودها خواهم ستود، و با شکرگزاری بزرگش خواهم داشت. این خدا را بیشتر پسند آید، تا گاو و گوساله‌ای که شاخ و سُم دارد. مسکینان چون این را بینند، شادمان خواهند شد؛ باشد که دلهای شما، ای جویندگان خدا، زنده گردد. خداوند نیازمندان را اجابت می‌فرماید، و قوم اسیر خویش را حقیر نمی‌شمارد. آسمان و زمین او را بستایند، دریاها نیز، و هر جنبنده‌ای که در آنهاست. زیرا خدا صَهیون را نجات خواهد داد، و شهرهای یهودا را از نو خواهد ساخت؛ و ایشان در آن ساکن خواهند شد و آن را به تصرف در خواهند آورد. نسل خادمانش آن را به میراث خواهند برد، و دوستداران نام او در آن ساکن خواهند شد.

مزمور 19:69-36 Persian Old Version (POV-FAS)

تو عار و خجالت و رسوایی مرا میدانی وجمیع خصمانم پیش نظر تواند. عار، دل مراشکسته است و به شدت بیمار شدهام. انتظارمشفقی کشیدم، ولی نبود و برای تسلی دهندگان، اما نیافتم. مرا برای خوراک زردآب دادند وچون تشنه بودم مرا سرکه نوشانیدند. پس مائده ایشان پیش روی ایشان تله باد و چون مطمئن هستند دامی باشد. چشمان ایشان تارگردد تا نبینند. و کمرهای ایشان را دائم لرزان گردان. خشم خود را بر ایشان بریز و سورت غضب تو ایشان را دریابد. خانه های ایشان مخروبه گردد و در خیمه های ایشان هیچکس ساکن نشود. زیرا برکسیکه تو زدهای جفامی کنند و دردهای کوفتگان تو را اعلان می نمایند. گناه بر گناه ایشان مزید کن و درعدالت تو داخل نشوند. از دفتر حیات محوشوند و با صالحین مرقوم نگردند. و اما من، مسکین و دردمند هستم. پسای خدا، نجات تو مرا سرافراز سازد. و نام خدا رابا سرود تسبیح خواهم خواند و او را با حمدتعظیم خواهم نمود. و این پسندیده خداخواهد بود، زیاده از گاو و گوسالهای که شاخها وسمها دارد. حلیمان این را دیده، شادمان شوند، وای طالبان خدا دل شما زنده گردد، زیرا خداوند فقیران را مستجاب میکند واسیران خود را حقیر نمی شمارد. آسمان وزمین او را تسبیح بخوانند. آبها نیز و آنچه در آنهامی جنبد. زیرا خدا صهیون را نجات خواهدداد و شهرهای یهودا را بنا خواهد نمود تا در آنجاسکونت نمایند و آن را متصرف گردند. وذریت بندگانش وارث آن خواهند شد و آنانی که نام او را دوست دارند، در آن ساکن خواهندگردید.

مزمور 19:69-36 کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر (PCB)

می‌دانی چگونه مورد سرزنش و اهانت قرار گرفته و رسوا شده‌ام؛ تو همهٔ دشمنانم را می‌بینی. طعنه و سرزنش مردم دل مرا شکسته است و سخت بیمار شده‌ام. منتظر بودم کسی با من همدردی کند، ولی شخص دلسوزی یافت نشد. به جستجوی افرادی پرداختم که مرا دلداری دهند، اما کسی را نیافتم. به جای خوراک، به من زرداب دادند و به جای آب، سرکه نوشاندند. بگذار سفرۀ رنگینی که جلویشان پهن است، دامی شود و آرامش و صفایشان، تله باشد. چشمانشان کور شود تا نتوانند ببینند، و کمرهایشان همیشه بلرزد! خشم خود را بر سرشان بریز و با آتش غضبت آنها را بسوزان! ای کاش خانه‌هایشان خراب گردد و کسی در خیمه‌هایشان ساکن نشود. زیرا به کسی که تو تنبیه کرده‌ای آزار می‌رسانند و از رنجهای آنانی که تو مجروحشان ساخته‌ای سخن می‌گویند. گناهانشان را یک به یک در نظر بگیر و مگذار نجات تو شامل حالشان شود. نامشان را از دفتر حیات خود پاک کن و مگذار جزو قوم تو محسوب شوند. اما من مصیبت‌زده و دردمند هستم. ای خدا، مرا نجات ده و سرافراز فرما. با سرود نام خدا را ستایش خواهم نمود و با دعای شکرگزاری عظمت او را خواهم ستود. خداوند چنین پرستشی را بیش از قربانی حیوانات می‌پسندد. اشخاص فروتن که طالب خدا هستند وقتی ببینند او به فکر ایشان است شاد و امیدوار خواهند شد. خداوند دعای نیازمندان را مستجاب می‌نماید و عزیزان خود را در زندان و اسارت فراموش نمی‌کند. ای آسمان و زمین، خدا را ستایش کنید! ای دریاها و ای موجودات دریایی، خدا را بستایید! خدا اورشلیم را نجات خواهد داد و شهرهای یهودا را دوباره بنا خواهد نمود تا قوم برگزیده‌اش در سرزمین موعود سکونت نمایند و آن را به تصرف خود درآورند. فرزندان بندگانش وارث سرزمین موعود خواهند شد و آنانی که خدا را دوست می‌دارند، در آن ساکن خواهند شد.

مزمور 19:69-36 مژده برای عصر جدید (TPV)

تو می‌دانی که چگونه رسوا شده‌ام و مورد سرزنش و توهین قرار گرفته‌ام. تو همهٔ دشمنانم را می‌شناسی. سرزنش‌های مردم، دلم را شکسته و مأیوس شده‌ام. به هر سو روی آوردم، دلسوزی نیافتم و از کسی تسلّی نیافتم. هنگامی‌که گرسنه بودم زهر به من تعارف کردند؛ و وقتی تشنه بودم، سرکه به من دادند. بگذار جشن آنها به ماتم و امنیّت آنان به تشویش مبدّل گردد. چشمانشان را کور و کمرشان را سست گردان. خشم خود را بر سر آنان بریز و ایشان را با آتش غضبت بسوزان. خانه‌های ایشان ویران شود و کسی در چادر‌های آنان ساکن نگردد. زیرا آنها به کسانی آزار می‌رسانند که تو تنبیه نموده‌ای و دربارهٔ آنهایی گفت‌وگو می‌کنند که تو مجازات نموده‌ای. گناهانشان را در نظر بگیر و راه نجات را بر آنان ببند. نامشان را از دفتر زندگی محو کن و آنان را جزء قوم خود مشمار. امّا من در رنج و عذابم، ای خدا مرا نجات بده و سربلند گردان. من با سرود، خدا را ستایش خواهم كرد؛ و با شکرگزاری عظمت او را بیان خواهم کرد. خداوند این را بیشتر از قربانی گاو و گوساله می‌پسندد. وقتی مظلومان این را ببینند، خوشحال خواهند شد و آنانی که خدا را پرستش می‌کنند، تشویق خواهند شد. زیرا خداوند دعای نیازمندان را می‌شنود و یاران اسیر خود را از یاد نمی‌برد. ای آسمان و زمین، خدا را ستایش کنید. دریاها و همهٔ موجودات آن، او را ستایش كنید. خدا اورشلیم را نجات خواهد داد و شهرهای یهودا را دوباره آباد خواهد کرد. قوم او آنها را تصرّف نموده در آنها سکونت خواهد کرد. نسل بندگان او وارث آن خواهند شد و کسانی‌که او را دوست می‌دارند، در آن سکونت خواهند نمود.

مزمور 19:69-36 هزارۀ نو (NMV)

تو اهانتی را که بر من می‌رود می‌دانی، و شرمساری و رسوایی مرا؛ همۀ خصمانم در نظر تواند. اهانت، دل مرا شکسته است، و درمانده گشته‌ام. انتظار ترحم داشتم، و نیافتم، تسلی‌دهنده‌ای جُستم، و یافت نشد. به جای خوراک، مرا زرداب دادند و چون تشنه بودم، سرکه‌ام نوشانیدند. باشد که سفرۀ ایشان، پیش رویشان، دامی گردد و چون در صلح و صفا به سر می‌برند، تله باشد. چشمانشان تار گردد تا نتوانند ببینند و کمرهایشان همواره لرزان باشد. خشم خود را بر ایشان فرو ریز، آتش غَضَبت به ایشان برسد. منزلگاه ایشان متروک گردد، و در خیمه‌هایشان کسی ساکن نشود. زیرا بر کسی که تو زده‌ای، آزار روا می‌دارند و دردهای مجروحان تو را بازمی‌گویند. تقصیر بر تقصیرشان بیفزا، از تبرئۀ تو بی‌نصیب مانند. از دفتر زندگان محو گردند، در زمرۀ پارسایان نیایند. و اما من، ستمدیده و دردمندم؛ نجات تو، خدایا، مرا محافظت کند. نام خدا را با سرودها خواهم ستود، و با شکرگزاری بزرگش خواهم داشت. این خدا را بیشتر پسند آید، تا گاو و گوساله‌ای که شاخ و سُم دارد. مسکینان چون این را بینند، شادمان خواهند شد؛ باشد که دلهای شما، ای جویندگان خدا، زنده گردد. خداوند نیازمندان را اجابت می‌فرماید، و قوم اسیر خویش را حقیر نمی‌شمارد. آسمان و زمین او را بستایند، دریاها نیز، و هر جنبنده‌ای که در آنهاست. زیرا خدا صَهیون را نجات خواهد داد، و شهرهای یهودا را از نو خواهد ساخت؛ و ایشان در آن ساکن خواهند شد و آن را به تصرف در خواهند آورد. نسل خادمانش آن را به میراث خواهند برد، و دوستداران نام او در آن ساکن خواهند شد.