مزمور 1:6-5

به اشتراک گذاشتن

مزمور 1:6-5 Persian Old Version (POV-FAS)

ای خداوند، مرا در غضب خود توبیخ منما. و مرا در خشم خویش تادیب مکن! ای خداوند، بر من کرم فرما زیرا که پژمردهام! ای خداوند، مرا شفا ده زیرا که استخوانهایم مضطرب است، و جان من بشدت پریشان است. پس توای خداوند، تا به کی؟ ای خداوند، رجوع کن و جانم را خلاصی ده! به رحمت خویش مرا نجاتبخش! زیرا که در موت ذکرتو نمی باشد! در هاویه کیست که تو را حمدگوید؟

مزمور 1:6-5 کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر (PCB)

ای خداوند، مرا در شدت خشم خود توبیخ و تنبیه نکن. ای خداوند، به من رحم کن زیرا پژمرده شده‌ام. خداوندا، مرا شفا ده، زیرا دردْ وجودم را فرا گرفته و بسیار پریشانم. تا به کی ای خداوند، تا به کی؟ ای خداوند، بیا و مرا برهان؛ به خاطر محبت خود، مرا نجات ده. زیرا مردگان نمی‌توانند تو را به یاد آورند. کیست که در قبر تو را ستایش کند؟

مزمور 1:6-5 مژده برای عصر جدید (TPV)

خداوندا، نسبت به من خشمگین مباش و در غضب خود مرا تنبیه نکن. خداوندا، افسرده دلم، بر من رحم فرما؛ بسیار ناتوانم، پس ای خداوند یاریم کن. جان من بشدّت پریشان است. ای خداوند تا به کی صبر کنم؟ بیا ای خداوند و مرا نجات بده؛ مرا به به‌خاطر رحمت خود رهایی ده. در دنیای مردگان یادی از تو نیست و کسی در آنجا تو را سپاس نمی‌گوید.

مزمور 1:6-5 هزارۀ نو (NMV)

خداوندا، در خشم خود توبیخم مکن، و در غضب خویش تأدیبم منما. خداوندا، مرا فیض عطا فرما، زیرا که پژمرده‌ام؛ خداوندا، شفایم بخش، زیرا استخوانهایم مضطرب است، و جانم سخت پریشان است. و اما تو، ای خداوند، تا چند؟ خداوندا، بازگرد و جانم را برهان؛ به‌خاطر محبت خویش نجاتم بخش. زیرا مردگان، تو را یاد نتوانند کرد. کیست که در هاویه تو را بستاید؟