مزمور 5:116-19
مزمور 5:116-19 Persian Old Version (POV-FAS)
خداوند رئوف و عادل است و خدای ما رحیم است. خداوند ساده دلان را محافظت میکند. ذلیل بودم و مرا نجات داد. ای جان من به آرامی خود برگرد، زیراخداوند به تو احسان نموده است. زیرا که جان مرا از موت خلاصی دادی و چشمانم را از اشک و پایهایم را از لغزیدن. به حضور خداوند سالک خواهم بود، در زمین زندگان. ایمان آوردم پس سخن گفتم. من بسیار مستمند شدم. درپریشانی خود گفتم که «جمیع آدمیان دروغ گویند.» خداوند را چه ادا کنم، برای همه احسانهایی که به من نموده است؟ پیاله نجات را خواهم گرفت و نام خداوند را خواهم خواند. نذرهای خود را به خداوند ادا خواهم کرد، به حضور تمامی قوم او. موت مقدسان خداونددر نظر وی گرانبها است. آهای خداوند، من بنده تو هستم! من بنده تو و پسر کنیز تو هستم. بندهای مرا گشودهای! قربانی های تشکر نزدتو خواهم گذرانید و نام خداوند را خواهم خواند. نذرهای خود را به خداوند ادا خواهم کرد، به حضور تمامی قوم وی، در صحن های خانه خداوند، در اندرون توای اورشلیم. هللویاه!
مزمور 5:116-19 کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر (PCB)
او چه خوب و مهربان است! آری، خدای ما رحیم است. خداوند افراد سادهدل و فروتن را حفظ میکند. من با خطر روبرو بودم، ولی او مرا نجات داد. ای جان من، آسوده باش، زیرا خداوند در حق من خوبی کرده است! او مرا از مرگ نجات داد و اشکهایم را پاک کرد و نگذاشت پایم بلغزد، تا بتوانم در این دنیا در حضور خداوند زیست کنم. به تو ایمان داشتم، پس گفتم: «سخت پریشانم!» در اضطراب خود به تو فریاد برآوردم: «همه دروغ میگویند!» اما اینک در برابر همهٔ خوبیهایی که خداوند برای من کرده است، چه میتوانم به او بدهم؟ پیالۀ نجات را بلند خواهم کرد و نام خداوند را که مرا نجات داده، سپاس خواهم گفت. در حضور قوم او نذرهای خود را به خداوند ادا خواهم کرد. جانهای مقدّسان خداوند نزد او عزیزند، پس او نخواهد گذاشت آنها از بین بروند. ای خداوند، من بندهٔ تو و پسر کنیز تو هستم. تو مرا از چنگ مرگ رها ساختی. قربانی شکرگزاری را به حضورت تقدیم میکنم و نام تو را گرامی میدارم. در حضور تمام مردم اسرائیل و در خانهٔ تو که در اورشلیم است، نذرهای خود را ادا خواهم نمود. سپاس بر خداوند!
مزمور 5:116-19 مژده برای عصر جدید (TPV)
خداوند نیکو و مهربان است، خدای ما بسیار رحیم است. خداوند از بینوایان حمایت میکند. وقتی من در خطر بودم او نجاتم داد. ای جان من اکنون آرام باش، زیرا خداوند با من مهربان است. خداوند مرا از مرگ نجات بخشید و اشک را از چشمانم پاک کرد و پاهایم را از لغزش نگاه داشت. پس تا زندهام در حضور خداوند راه خواهم رفت. حتّی وقتی به خود گفتم که من بکلّی نابود شدهام و در نهایت ترس گفتم که بر هیچکس نباید اعتماد کرد، ایمان خود را حفظ نمودم. در مقابل تمام احسانهای خداوند چه چیز به او تقدیم کنم؟ پیالهٔ نجات را بر خواهم داشت و نام خداوند را سپاس خواهم گفت. آنچه را که برای خداوند نذر کرده بودم، در حضور همهٔ مردم به او ادا خواهم کرد. مرگ مؤمنین برای خداوند بسیار ناگوار است. خداوندا، من بندهٔ تو، پسر تو و فرزند کنیز تو هستم، تو مرا از بندهایم رهایی دادی. پس قربانی شکرگزاری به پیشگاهت تقدیم خواهم كرد و نام تو را ستایش خواهم كرد. در معبد بزرگ تو در اورشلیم و در حضور همهٔ قوم تو نذرهای خود را به تو ادا خواهم کرد.
مزمور 5:116-19 هزارۀ نو (NMV)
خداوند فیّاض و عادل است؛ خدای ما رحیم است. خداوند سادهدلان را حفظ میکند؛ او در ذلت من مرا نجات بخشید. ای جان من به استراحت خود برگرد، زیرا خداوند بر تو احسان کرده است. زیرا که تو جان مرا از مرگ رهانیدی، و چشمانم را از اشک، و پاهایم را از لغزش، تا در حضور خداوند گام بردارم، در سرزمین زندگان! ایمان داشتم، پس گفتم: «بسیار ذلیل گشتهام!» در پریشانی خود گفتم: «همۀ آدمیان دروغگویند!» دِینِ خود را به خداوند چگونه ادا کنم، برای همۀ احسانهایی که به من کرده است؟ پیالۀ نجات را بر خواهم افراشت و نام خداوند را خواهم خواند. نذرهای خود را به خداوند ادا خواهم کرد، در حضور تمامی قومش. مرگ سرسپردگان خداوند در نظر او گرانبها است. خداوندا، من بندۀ توام؛ بندۀ تو و پسر کنیز تو؛ تو بندهای مرا گشودی! قربانی شکرگزاری به تو تقدیم خواهم کرد و نام خداوند را خواهم خواند. نذرهای خود را به خداوند ادا خواهم کرد، در حضور تمامی قومش، در صحنهای خانۀ خداوند، در میان تو، ای اورشلیم! هَلِلویاه!