امثال 1:14-18

به اشتراک گذاشتن

امثال 1:14-18 هزارۀ نو (NMV)

زن حکیم خانۀ خویش را بنا می‌کند، اما زن نادان به دست خود آن را ویران می‌سازد. آن که در راستی خود گام برمی‌دارد از خداوند می‌ترسد، اما آن که راههایش منحرف است او را خوار می‌شمارد. نادان چوب زبان متکبر خود را می‌خورد، اما لبهای حکیمان، ایشان را محافظت می‌کند. جایی که گاو نباشد، آخور پاک است، اما از قوّت گاو است که محصول فراوان می‌شود. شاهد امین دروغ نمی‌گوید، اما شاهد کاذب دروغ می‌بافد! تمسخرگر حکمت را می‌جوید و نمی‌یابد، اما فهیمان آسان به معرفت می‌رسند. همنشینِ نادان مشو، زیرا معرفت بر لبانش نخواهی یافت. حکمتِ عاقلان در این است که راههای خود را درک می‌کنند، اما نادانیِ جاهلان فریب است. جاهلان را توانِ دلجویی نیست، اما در میان صالحان خشنودی است. تنها دل از تلخی خویش آگاه است، نیز هیچ بیگانه در شادی آن شریک نیست. خانۀ شریران ویران خواهد شد، اما خیمۀ صالحان خواهد شکفت. پیش روی انسان راهی هست که در نظرش درست می‌نماید، اما در آخر به مرگ می‌انجامد. حتی در خنده نیز دل می‌تواند دردمند باشد، شادی می‌تواند به غم بینجامد. آن که در دل مرتد است سرانجامِ راههای خود را می‌بیند، مرد نیکو ثمر کارهای خویش را. ساده‌لوح همه چیز را باور می‌کند، اما عاقل قدمهای خود را می‌سنجد. حکیم می‌ترسد و از بدی اجتناب می‌کند، اما نادان، آسوده‌خیال پیش می‌رود! شخص تندخو احمقانه رفتار می‌کند، حیله‌گر منفور است. میراث ساده‌لوحان حماقت است، اما بر سر عاقلان تاج معرفت گذاشته می‌شود.

امثال 1:14-18 Persian Old Version (POV-FAS)

هر زن حکیم خانه خود را بنا میکند، اما زن جاهل آن را با دست خود خراب مینماید. کسیکه به راستی خود سلوک مینماید ازخداوند میترسد، اما کسیکه در طریق خودکج رفتار است او را تحقیر مینماید. در دهان احمق چوب تکبر است، اما لبهای حکیمان ایشان را محافظت خواهد نمود. جایی که گاو نیست، آخور پاک است، اما ازقوت گاو، محصول زیاد میشود. شاهد امین دروغ نمی گوید، اما شاهد دروغ به کذب تنطق میکند. استهزاکننده حکمت را میطلبد و نمی یابد. اما به جهت مرد فهیم علم آسان است. از حضور مرد احمق دور شو، زیرا لبهای معرفت را در او نخواهی یافت. حکمت مرد زیرک این است که راه خود رادرک نماید، اما حماقت احمقان فریب است. احمقان به گناه استهزا میکنند، اما در میان راستان رضامندی است. دل شخص تلخی خویشتن را میداند، وغریب در خوشی آن مشارکت ندارد. خانه شریران منهدم خواهد شد، اما خیمه راستان شکوفه خواهد آورد. راهی هست که به نظر آدمی مستقیم مینماید، اما عاقبت آن، طرق موت است. هم در لهو و لعب دل غمگین میباشد، وعاقبت این خوشی حزن است. کسیکه در دل مرتد است از راههای خودسیر میشود، و مرد صالح به خود سیر است. مرد جاهل هر سخن را باور میکند، اما مردزیرک در رفتار خود تامل مینماید. مرد حکیم میترسد و از بدی اجتناب مینماید، اما احمق از غرور خود ایمن میباشد. مرد کج خلق، احمقانه رفتار مینماید، و(مردم ) از صاحب سوظن نفرت دارند. نصیب جاهلان حماقت است، اما معرفت، تاج زیرکان خواهد بود.

امثال 1:14-18 کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر (PCB)

زن دانا خانه خود را بنا می‌کند، اما زن نادان با دست خود خانه‌اش را خراب می‌کند. کسانی که به راستی عمل می‌کنند به خداوند احترام می‌گذارند، ولی اشخاص بدکار او را تحقیر می‌کنند. نادان چوب سخنانِ متکبرانهٔ خود را می‌خورد، ولی سخنان مرد دانا او را محافظت می‌کند. اگر در طویله گاو نباشد، طویله تمیز می‌ماند، اما بدون گاو نمی‌توان محصول زیادی به دست آورد. شاهد امین دروغ نمی‌گوید، ولی از دهان شاهد ناراست دروغ می‌بارد. کسی که همه چیز را به باد مسخره می‌گیرد هرگز نمی‌تواند حکمت پیدا کند، اما شخص فهیم به آسانی آن را به دست می‌آورد. از احمقان دوری کن زیرا چیزی ندارند به تو یاد دهند. حکمت شخص عاقل راهنمای اوست، اما حماقت احمقان باعث گمراهی آنان می‌شود. نادانان با گناه بازی می‌کنند، اما درستکاران رضایت خدا را می‌طلبند. تنها دل شخص است که تلخی جان او را احساس می‌کند و در شادی او نیز کسی جز خودش نمی‌تواند سهیم باشد. خانهٔ بدکاران خراب می‌شود، اما خیمهٔ درستکاران وسعت می‌یابد. راههایی هستند که به نظر انسان راست می‌آیند اما عاقبت به مرگ منتهی می‌شوند. خنده نمی‌تواند اندوه دل را پنهان سازد؛ هنگامی که خنده پایان می‌یابد، درد و اندوه برجای خود باقی می‌ماند. آدم خدانشناس نتیجهٔ کارهای خود را خواهد دید و شخص نیک از ثمرهٔ اعمال خویش بهره خواهد برد. آدم ساده لوح هر حرفی را باور می‌کند، اما شخص زیرک سنجیده رفتار می‌نماید. شخص دانا محتاط است و از خطر دوری می‌کند، ولی آدم نادان از روی غرور، خود را به خطر می‌اندازد. آدم تندخو کارهای احمقانه می‌کند و شخص حیله‌گر مورد نفرت قرار می‌گیرد. حماقت نصیب جاهلان می‌شود و دانایی نصیب زیرکان.

امثال 1:14-18 مژده برای عصر جدید (TPV)

زن دانا خانهٔ خود را آباد می‌کند، امّا زن نادان با دست خود خانهٔ خود را خراب می‌سازد. کسانی‌که با صداقت رفتار می‌نمایند، از خداوند می‌ترسند، ولی اشخاص بدکار او را تحقیر می‌کنند. پُر حرفی شخص نادان را به زحمت می‌اندازد، امّا سخنان شخص دانا او را محافظت می‌کند. اگر گاو نباشد، انبار از غلّه خالی می‌ماند، با نیرو و قوّت گاو محصول فراوان به دست می‌آید. شاهد امین دروغ نمی‌گوید، امّا از دهان شاهد نادرست دروغ می‌بارد. کسی‌که همه‌چیز را مسخره می‌کند، هرگز نمی‌تواند حکمت را بیابد، ولی شخص عاقل به آسانی آن را به دست می‌آورد. از مردم نادان دوری کن، زیرا چیزی ندارند که به تو یاد بدهند. حکمتِ شخص عاقل راهنمای اوست، امّا حماقتِ افراد نادان باعث گمراهی آنها می‌شود. آدمهای نادان از گناه کردن دست نمی‌کشند، امّا درستکاران رضامندی خدا را می‌خواهند. تنها دل انسان است که تلخی او را احساس می‌کند و در خوشی او نیز کسی جز خودش نمی‌تواند شریک باشد. خانهٔ مردم بدکار خراب می‌شود، امّا خانهٔ راستان وسعت می‌یابد. راهی که فکر می‌‌کنی راست است، ممکن است به مرگ منتهی شود. خنده می‌تواند اندوه را پنهان کند، امّا هنگامی‌که خنده تمام شود، درد و اندوه بر جای خود باقی می‌ماند. آدم خدا نشناس نتیجهٔ کار خود را می‌بیند و شخص نیکو از ثمرهٔ کارهای خود بهره می‌گیرد. آدم نادان هر حرفی را باور می‌کند، امّا شخص عاقل سنجیده رفتار می‌نماید. شخص دانا محتاط است و از خطر دوری می‌کند، ولی آدم نادان از روی غرور، خود را به خطر می‌اندازد. شخص تندخو کارهای احمقانه می‌کند و آدم حیله‌گر مورد نفرت قرار می‌گیرد. حماقت نصیب نادانان می‌شود و حکمت نصیب عاقلان.