اعداد 1:7-89

موسی در روزی که برپا کردن خیمهٔ عبادت را به پایان رساند، تمام وسایل و لوازم آن و قربانگاه را تدهین و تخصیص نمود. رهبران طایفه‌های اسرائیل، یعنی مو سفیدان طایفه‌هایی که مسئول سرشماری بودند، هدایای خود را که عبارت بودند: از شش گاری سر پوشیده، هر گاری از طرف دو رهبر و دوازده گاو، برای هر نفر یک گاو در برابر خیمهٔ عبادت، به حضور خداوند تقدیم کردند. خداوند به موسی فرمود: «هدایای ایشان را قبول کن و آنها را به لاویان بده تا برای وظایف خود از آنها استفاده کنند.» پس موسی گاریها و گاوها را برای لاویان برد. دو گاری و چهار گاو را، به خانوادهٔ جرشون داد. چهار گاری و هشت گاو را، در اختیار خانوادهٔ مراری که زیر نظر ایتامار، پسر هارون خدمت می‌کردند، گذاشت. امّا به خانوادهٔ قهات، گاری یا گاوی داده نشد، زیرا آنها مسئول مراقبت اشیای مقدّس بودند و آنها را بر دوش خود حمل می‌کردند. در همان روز، رهبران قوم هدایایی هم برای تقدیس قربانگاه آوردند. وقتی‌که می‌خواستند هدایا را در جلوی قربانگاه تقدیم کنند، خداوند به موسی فرمود: «هر روز یکی از رهبران، هدیهٔ خود را برای تقدیس قربانگاه تقدیم کند.» رهبران هدایای خود را به ترتیب زیر تقدیم کردند. روز اول، نحشون، پسر عمیناداب، از طایفهٔ یهودا، روز دوم، نتنائیل، پسر صوغر، از طایفهٔ یساکار، روز سوم الیاب، پسر حیلون، از طایفهٔ زبولون، روز چهارم، الیصور، پسر شدیئور، از طایفهٔ رئوبین، روز پنجم، شلومیئیل، پسر صوریشدای، از طایفهٔ شمعون، روز ششم، الیاساف، پسر دعوئیل، از طایفهٔ جاد، روز هفتم، الیشمع، پسر عمیهود، از طایفهٔ افرایم، روز هشتم، جملیئیل، پسر فدهصور، از طایفهٔ منسی، روز نهم، ابیدان، پسر جدعونی، از طایفهٔ بنیامین، روز دهم، اخیعزر، پسر عمیشدای، از طایفهٔ دان، روز یازدهم، فجعیئیل، پسر عکران، از طایفهٔ اشیر، روز دوازدهم، اخیرع، پسر عینان، از طایفهٔ نفتالی. هدایای همهٔ رهبران، کاملاً شبیه یکدیگر و عبارت بودند از: یک سینی نقره به وزن یک و نیم کیلوگرم، یک کاسهٔ نقره‌ای به وزن هشتصد گرم، هر دو ظرف پُر از آرد مرغوب مخلوط با روغن برای هدیهٔ آردی بودند. یک ظرف طلایی به وزن صد و ده گرم پُر از بُخور خوشبو، یک گاونر جوان، یک قوچ و یک برّهٔ نر یک ساله، برای قربانی سوختنی، یک بُز نر برای قربانی گناه، دو گاو نر، پنج قوچ، پنج بُز نر و پنج برّهٔ نر یک ساله، برای قربانی سلامتی. مجموع هدایای دوازده رهبر برای تقدیس قربانگاه، به قرار زیر بودند: دوازده عدد سینی نقره‌ای، هر کدام به وزن یک و نیم کیلوگرم، دوازده عدد کاسهٔ نقره‌ای، هر کدام به وزن هشتصد گرم. وزن تمام ظروف نقره‌ای در حدود بیست و هفت کیلو و ششصد گرم بود. دوازده عدد ظرف طلایی، هرکدام به وزن صد و ده گرم، وزن کلّ آنها یک کیلو و سیصد و بیست گرم، دوازده گاو نر، دوازده قوچ، دوازده بُز نر یک ساله (با هدایای آردی آنها) برای قربانی سوختنی، دوازده بُز نر برای قربانی گناه، بیست و چهار گاو نر جوان، شصت قوچ، شصت بُز نر و شصت برّهٔ نر یک ساله، برای قربانی سلامتی. وقتی‌که موسی به خیمهٔ عبادت داخل شد تا با خداوند صحبت کند، از بالای تخت رحمت که بر صندوق پیمان قرار داشت، یعنی از بین دو مجسمهٔ فرشته، آواز خداوند را شنید که با او حرف می‌زد.