مزامیر 49:119-89

خداوندا، قولی را که به بندهٔ خود داده‌ای به یاد آور، زیرا مرا به‌وسیلۀ آن امیدوار ساخته‌ای. در زمان مصیبت به‌وسیلۀ کلامت تسلی یافتم، زیرا وعدهٔ تو حیات به جان من بخشید. متکبران مرا بسیار مسخره کردند، اما من هرگز شریعت تو را ترک نکردم. ای خداوند، قوانین تو را که در زمانهای قدیم صادر کرده بودی، به یاد آوردم و به‌وسیلۀ آنها خود را دلداری دادم. وقتی می‌بینم بدکاران شریعت تو را می‌شکنند، بسیار خشمگین می‌شوم. هر جا مسکن گزینم، فرایض تو سرود من خواهند بود. ای خداوند، در شب نیز افکارم متوجهٔ توست و دربارهٔ شریعت تو می‌اندیشم. سعادت من در این است که از فرامین تو اطاعت کنم. ای خداوند، تو نصیب من هستی! قول می‌دهم که کلامت را نگاه دارم. با تمام دل خود طالب رضامندی تو می‌باشم، طبق وعده‌ات بر من رحم فرما! دربارهٔ زندگی خود بسیار اندیشیدم و به سوی تو آمدم تا از احکام تو پیروی کنم. با شتاب آمدم تا احکام تو را اجرا کنم. بدکاران کوشیدند مرا به گناه بکشانند، اما من شریعت تو را فراموش نکردم. در نیمه‌های شب برمی‌خیزم تا تو را به سبب قوانین عادلانه‌ات ستایش کنم. من دوست همهٔ کسانی هستم که تو را گرامی می‌دارند و فرمانهایت را انجام می‌دهند. ای خداوند، زمین از محبت تو پر است! فرایض خود را به من بیاموز! خداوندا، همان‌گونه که وعده دادی، بر بنده‌ات احسان فرموده‌ای. حکمت و قضاوت صحیح را به من یاد ده، زیرا به احکام تو ایمان دارم. پیش از اینکه تو مرا تنبیه کنی، من گمراه بودم، اما اینک پیرو کلام تو هستم. تو نیک هستی و نیکی می‌کنی! فرایض خود را به من بیاموز! متکبران دروغها دربارهٔ من می‌گویند، اما من از صمیم قلب مطیع فرمانهایت هستم. دل آنها سخت و بی‌احساس است، اما من از شریعت تو لذت می‌برم. تو مرا تنبیه کردی و این به نفع من تمام شد، زیرا باعث شد فرایض تو را بیاموزم. شریعت تو برای من از تمام زر و سیم دنیا با ارزشتر است. ای خداوند، تو مرا آفریده‌ای؛ پس به من دانش عطا کن تا احکام تو را بیاموزم. آنان که تو را گرامی می‌دارند، از دیدن من خوشحال می‌شوند، زیرا من نیز بر کلام تو توکل دارم. ای خداوند، می‌دانم که قوانین تو عدل است، و مرا منصفانه تنبیه نموده‌ای. اکنون طبق وعده‌ای که فرموده‌ای، بگذار محبت تو مایهٔ تسلی من شود. بر من رحم فرما تا جانم تازه شود، زیرا از شریعت تو لذت می‌برم! باشد که متکبران شرمنده شوند، زیرا با دروغهای خود مرا آزار رساندند؛ اما من دربارهٔ فرمانهایت تفکر خواهم کرد. ای خداوند، بگذار آنانی که تو را گرامی می‌دارند و با احکام تو آشنا هستند، نزد من آیند. مرا یاری ده که به طور کامل از فرایض تو اطاعت کنم تا شرمنده نشوم! خداوندا، آنقدر انتظار کشیدم مرا نجات دهی که خسته و فرسوده شدم؛ اما هنوز به وعدهٔ تو امیدوارم! از بس منتظر شدم به وعدهٔ خود وفا کنی، چشمانم تار گردید! خداوندا، چه وقت به کمک من خواهی آمد؟ مانند مشک دوده گرفته و چروکیده شده‌ام؛ اما فرایض تو را فراموش نکرده‌ام. تا به کی باید منتظر باشم؟ کی آزاردهندگان مرا مجازات خواهی کرد؟ متکبران که با شریعت تو مخالفت می‌کنند، برای من چاه کنده‌اند تا مرا گرفتار سازند. ای خداوند، تمام احکام تو قابل اعتماد می‌باشند. متکبران به ناحق مرا عذاب دادند. خداوندا، به دادم برس! نزدیک بود مرا از بین ببرند، اما من از فرامین تو غافل نشدم. خداوندا، تو پر از محبتی؛ به جان من حیات ببخش تا احکامت را بجا آورم. ای خداوند، کلام تو تا ابد در آسمانها پایدار خواهد ماند.