مَتّی 1:4, 2, 3, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17
مَتّی 1:4 NMV
آنگاه روح، عیسی را به بیابان هدایت کرد تا ابلیس وسوسهاش کند.
مَتّی 2:4 NMV
عیسی پس از آنکه چهل شبانهروز را در روزه سپری کرد گرسنه شد.
مَتّی 3:4 NMV
آنگاه وسوسهگر نزدش آمد و گفت: «اگر پسر خدایی، به این سنگها بگو نان شوند!»
مَتّی 6:4 NMV
و به او گفت: «اگر پسر خدایی، خود را به زیر افکن، زیرا نوشته شده است: «”فرشتگان خود را دربارۀ تو فرمان خواهد داد و آنها تو را بر دستهایشان خواهند گرفت، مبادا پایت را به سنگی بزنی.“»
مَتّی 7:4 NMV
عیسی به او پاسخ داد: «این نیز نوشته شده که، «”خداوند، خدای خود را میازما.“»
مَتّی 8:4 NMV
دیگر بار، ابلیس او را بر فراز کوهی بس بلند برد و همۀ حکومتهای جهان را با تمام شکوه و جلالشان به او نشان داد
مَتّی 9:4 NMV
و گفت: «اگر در برابرم به خاک افتی و مرا سَجده کنی، این همه را به تو خواهم بخشید.»
مَتّی 10:4 NMV
عیسی به او گفت: «دور شو ای شیطان! زیرا نوشته شده است: «”خداوند، خدای خود را بپرست و تنها او را عبادت کن.“»
مَتّی 13:4 NMV
سپس ناصره را ترک کرده، به کَفَرناحوم رفت و در آنجا اقامت گزید. کَفَرناحوم در کنار دریاچۀ جلیل و در نواحی زِبولون و نَفتالی واقع بود.
مَتّی 14:4 NMV
این واقع شد تا کلام اِشعیای نبی به حقیقت پیوندد که گفته بود
مَتّی 15:4 NMV
«دیار زِبولون و نَفتالی، راه دریا، فراسوی اردن، جلیلِ ملتها؛
مَتّی 16:4 NMV
مردمی که در تاریکی به سر میبردند، نوری عظیم دیدند، و بر آنان که در دیار سایۀ مرگ ساکن بودند، روشنایی درخشید.»
مَتّی 17:4 NMV
از آن زمان عیسی به موعظۀ این پیام آغاز کرد که: «توبه کنید، زیرا پادشاهی آسمان نزدیک شده است!»