ते ओचे जते बेले वे आसमाना सनु तकी पलते, तां ङेखा ङोन शक्स चिट्टी ओढ़णी घाले आले वांचे गोढु आती भिले रेहले, ते किहुं लाग़ले कि, “हे गलीली मर्द, तम्ही कां भिले रेहती कर स्वर्ग़ा सनु ङेखा पले? हाओ ईशु, जको तम्चे कनु स्वर्ग़ा उपर चवीला गेला, जिंवे तम्ही ओनु स्वर्ग़ा पर जते ङेखले यूंही ओ बल्ति आवी।”