Versículos bíblicos populares de مَرکاس 16

Compartir

گۆن آیان گوَشتی: ”شما دنیائے سجّهێن کئومانی کِرّا برئوێت و وشّێن مِستاگا سر کنێت.

باوَرمندان، اے نشانی گۆنَ بنت: منی نامئے سرا، جِنّان چه مردمانَ کَشَّنت، نۆک نۆکێن زبانان هبرَ کننت، ماران په دستَ گرنت و اگن زَهرناکێن چیزّ هم بوَرنت، آیان هچّ پرواهَ نبیت. گۆن باوَرمندانی دست پِر مُشَگا، نادْراه وشّ و دْراهَ بنت.“

هرکَس که منی سرا باوَرَ کنت و پاکشۆدیَ کنت، آ رَکّیت. بله کَسے که منی سرا باوَرَ نکنت، مئیاریگَ بیت.

مرید، په آییئے مِستاگئے شِنگ و تالان کنگا، هر مُلک و شهرا شتنت و هُداوند هم آیانی همراه اَت و گۆن بازێن مۆجزه و اَجَبَّتێن نشانیان، وتی هبرانی بَرهَکّی‌ای راست و پَدّر کرت.

وَرنایا گوَشت: ”متُرسێت، شما ایسّا ناسِریئے شۆهازا اێت که سَلیب کَشّگ بوتگ. آ زندگ بوتگ، جاهی جتگ و اِدا نه‌اِنت. بچارێت، اے هما جاگه اِنت که اِدا آییئے جۆن اێر اَت.

بله وهدے نزّیکّ رَستنت دیستِش ڈۆک، که سکّ مزن اَت، لێٹێنگ بوتگ. کَبرا که پُترتنت، دیستِش که راستێن نێمگا یکّ اِسپێت‌پۆشێن وَرناے نِشتگ. چه آییئے گِندگا، سکّ هئیران و هَبَکَّه منتنت.