Thai, Northern - 2017 Lanna Bible (Non-Drama NT)

ใน​วัน​สะบาโต​วัน​นึ่ง พระเยซู​เข้า​ไป​ใน​เฮือน​ของ​ผู้​นำ​คน​นึ่ง​ของ​หมู่​ฟาริสี​เปื้อ​จะ​กิ๋น​ข้าว คน​ตี้​หั้น​ถ้า​ผ่อ​ว่า พระองค์​จะ​เยียะ​ก๋าน​ใน​วัน​สะบาโต​ก่อ มี​คน​นึ่ง​เป๋น​โรค​บวม​น้ำ​อยู่​ต่อหน้า​พระองค์ พระเยซู​จึง​ถาม​หมู่​ผู้​ชำนาญ​บท​บัญญัติ​กับ​หมู่​ฟาริสี​ว่า “ถ้า​จะ​ฮักษา​คน​ป่วย​ใน​วัน​สะบาโต จะ​ผิด​บท​บัญญัติ​ก่อ” หมู่​เขา​ก็​บ่﻿ว่า​ใด​สัก​คน พระองค์​จึง​ก๋ำ​ตั๋ว​คน​ป่วย แล้ว​ฮักษา​เขา​หื้อ​หาย​โรค แล้ว​ก็​หื้อ​เขา​ไป พระองค์​จึง​ถาม​เขา​ตังหลาย​ว่า “ใน​หมู่​ต้าน​มี​ใผ​พ่อง​ถ้า​มี​ลูก​กาว่า​งัว​ตก​น้ำบ่อ​ใน​วัน​สะบาโต จะ​บ่﻿ขะใจ๋​ลาก​ออก​กา” หมู่​เขา​ก็​ตอบ​กำถาม​นั้น​บ่﻿ได้

พระเยซู​หัน​หมู่​คน​ตี้​ฮับ​เจิญ​มา​กิ๋น​เลี้ยง​เลือก​นั่ง​ตี้​สำคัญ พระองค์​จึง​อู้​กำเผียบ​หื้อ​หมู่​เขา​ฟัง​ว่า “เมื่อ​มี​ใผ​เจิญ​ต้าน​ไป​กิ๋น​เลี้ยง​งาน​แต่งงาน บ่﻿ดี​ไป​เลือก​ตี้​นั่ง​ตี้​สำคัญ​เน่อ เผื่อ​ว่า​เจ้าภาพ​ได้​เจิญ​คน​ตี้​มี​ยศ​สูง​เหลือ​ต้าน​มา​ใน​งาน​นั้น​ตวย เจ้าภาพ​จะ​ปา​คน​นั้น​มา​หา แล้ว​จะ​บอก​หื้อ​ต้าน​ลุก​หื้อ​คน​นั้น​นั่ง แล้ว​ต้าน​จะ​ถูก​เลื่อน​ไป​นั่ง​ตี้​ต่ำ​ตี้​สุด ต้าน​ก็​จะ​อาย เมื่อ​ต้าน​ได้ฮับ​เจิญ ถ้า​ไป​แผว​บ้าน​ตี้​จัด​งาน​แล้ว หื้อ​เซาะ​ตี้​นั่ง​ตี้​ต่ำ​ตี้​สุด​ก่อน ถ้า​เจ้าภาพ​มา​บอก​ต้าน​ว่า ‘เปื้อน​เหย เจิญ​ต้าน​ไป​นั่ง​ตี้​ดี​เหลือ​นี้​เต๊อะ’ ต้าน​ก็​จะ​ได้ฮับ​เกียรติ​ต่อหน้า​คน​ตังหลาย​ตี้​นั่ง​ตวย​กั๋น​หั้น ย้อน​ว่า​กู้​คน​ตี้​ยก​ตั๋ว​ขึ้น​ก็​จะ​ถูก​เต็ก​หื้อ​ต่ำ​ลง ส่วน​คน​ตี้​ถ่อม​ตั๋ว​ลง​ก็​จะ​ได้ฮับ​ก๋าน​ยก​ขึ้น”
แล้ว​พระเยซู​อู้​กับ​เจ้าภาพ​ว่า “เมื่อ​ต้าน​จะ​จัด​งาน​เลี้ยง จะ​เป๋น​เมื่อ​วัน​ก็​ดี เมื่อ​ค่ำ​ก็​ดี บ่﻿ถ้า​เจิญ​ก้า​เปื้อน​เดียว​เสี่ยว​กั๋น กาว่า​เจิญ​ญาติ​ปี้น้อง กาว่า​เปื้อน​บ้าน​ตี้​ร่ำรวย​เต้าอั้น ย้อน​หมู่​นั้น​ก็​จะ​เจิญ​ต้าน​เป๋น​ก๋าน​ส้าย​มื้อ​กั๋น แต่​เมื่อ​จัด​งานเลี้ยง หื้อ​เจิญ​หมู่​คน​ตุ๊ก คน​พิก๋าน คน​แข้ง​หัก​ขา​ห้าน กับ​คน​ต๋าบอด​ตวย แล้ว​พระเจ้า​จะ​ปั๋นปอน​ต้าน ย้อน​คน​หมู่​นี้​บ่﻿มี​อะหยัง​จะ​มา​ส้าย​ต้าน แต่​พระเจ้า​จะ​เป๋น​ผู้​หื้อ​รางวัล​ต้าน​เมื่อ​พระองค์​เยียะ​หื้อ​คน​ถูกต้อง​ต๋าม​ธรรม เป๋น​ขึ้น​จาก​ความ​ต๋าย”

มี​คน​นึ่ง​ตี้​นั่ง​กิ๋น​ข้าว​โต๊ะ​เดียว​กั๋น​กับ​พระเยซู เมื่อ​ได้ยิน​พระองค์​อู้​จาอี้ ก็​บอก​พระองค์​ว่า “คน​ตี้​จะ​ได้​เข้า​ฮ่วม​งานเลี้ยง​ใน​แผ่นดิน​ของ​พระเจ้า​ก็​เป๋น​สุข” พระองค์​อู้​กับ​เขา​ว่า “มี​คน​นึ่ง​จัด​งานเลี้ยง​ใหญ่​โต ได้​เจิญ​คน​จ๋ำนวน​นัก​มา​ฮ่วม​งาน เมื่อ​เกียม​เสร็จ​แล้ว ก็​ส่ง​คน​ฮับใจ๊​ออก​ไป​ตวย​หา​หมู่​ตี้​เจิญ​ไว้​แล้ว​บอก​เขา​ว่า ‘เจิญ​มา​เต๊อะ กู้​สิ่ง​กู้​อย่าง​ก็​พร้อม​แล้ว’ คน​หมู่​นั้น​ปา​กั๋น​อ้าง​ว่า ไป​บ่﻿ได้ คน​หัวที​บอก​ว่า ‘เฮา​ซื้อ​นา​ไว้ วัน​นี้​จะ​ไป​ผ่อ​นา​นั้น ขอ​สูมา​เต๊อะ’ แหม​คน​นึ่ง​ว่า ‘เฮา​ซื้อ​งัว​ไว้​ห้า​กู้ เฮา​จะ​ไป​ลอง​ก๋าน​ผ่อ เฮา​ขอ​สูมา​เต๊อะ’ แหม​คน​นึ่ง​ก็​อู้​ว่า ‘เฮา​แต่งงาน​ใหม่​ย้อน​จาอั้น​ไป​บ่﻿ได้’ คน​ฮับใจ๊​ก็​ปิ๊ก​มา​บอก​นาย นาย​โขด​ขนาด​สั่ง​คน​ฮับใจ๊​ว่า ‘ออก​ไป​ต๋าม​กอง​ใหญ่​กับ​กอง​หน้อย​ใน​เมือง​เวย﻿ๆ ปา​คน​ตุ๊ก คน​พิก๋าน คน​ต๋าบอด กับ​คน​แข้ง​หัก​ขา​ห้าน​เข้า​มา​เน่อ’ คน​ฮับใจ๊​ปิ๊ก​มา​บอก​ว่า ‘นาย​ครับ​เฮา​ได้​เยียะ​ต๋าม​ตี้​นาย​สั่ง​ไว้​แล้ว ยัง​มี​ตี้​ว่าง​อยู่’ นาย​จึง​สั่ง​คน​ฮับใจ๊​แหม​ว่า ‘ออก​ไป​ต๋าม​หนตาง​บ้านนอก เมื่อ​ปะ​ใผ​ก็​หื้อ​จั๊กจวน​มา​หมด เปื้อ​หื้อ​มี​คน​มา​เต๋ม​เฮือน​เฮา เฮา​บอก​ต้าน​ตังหลาย​ว่า หมู่​คน​ตี้​เฮา​เจิญ​แล้ว​บ่﻿มา​นั้น บ่﻿มี​ใผ​สัก​คน​จะ​ได้​กิ๋น​ของกิ๋น​ของ​เฮา’ ”

มี​คน​จ๋ำนวน​นัก​ตวย​พระองค์​ไป พระองค์​เหลียว​หลัง​มา​ผ่อ แล้ว​ก็​อู้​กับ​หมู่​เขา​ว่า “ถ้า​คน​ใด​มา​หา​เฮา​แล้ว​ฮัก​เฮา​หน้อย​เหลือ​ป้อ แม่ ลูก เมีย ญาติ กับ​ปี้น้อง แม้แต่​จีวิต​ตั๋ว​เก่า​นัก​เหลือ​เฮา จะ​เป๋น​สาวก​ของ​เฮา​บ่﻿ได้ คน​ใด​ตี้​บ่﻿ยอม​แบก​ไม้​ก๋าง​เขน​ของ​ตั๋ว​แล้ว​ตวย​เฮา​มา คน​นั้น​จะ​เป๋น​สาวก​ของ​เฮา​บ่﻿ได้ ใน​หมู่​ต้าน​ถ้า​ใผ​จะ​ใค่​แป๋ง​ตึก​จะ​บ่﻿นั่ง​ลง​กึ๊ด​รากา​เหีย​ก่อน​กา ว่า จะ​มี​เงิน​ปอ​เยียะ​จ๋น​แล้ว​ก่อ กั๋ว​ว่า​ถ้า​วาง​ฐาน​แล้ว แต่​แป๋ง​บ่﻿แล้ว คน​ตังหลาย​ตี้​มา​หัน​ก็​จะ​ใค่หัว​ใส่ แล้ว​อู้​ว่า ‘คน​นี้​ตั้ง​ต้น​แป๋ง แต่​แป๋ง​หื้อ​แล้ว​บ่﻿ได้’ กาว่า มี​กษัตริย์​องค์​ใด​พ่อง เมื่อ​จะ​ยก​ทัพ​ไป​ฮบ​กับ​กษัตริย์​องค์​อื่น จะ​บ่﻿นั่ง​ลง​กึ๊ด​เหีย​ก่อน​ว่า มี​ทหาร​หมื่น​คน​จะ​ฮบ​กับ​ก๋องทัพ​ตี้​ยก​มา​สอง​หมื่น​คน​ได้​ก่อ ถ้า​หัน​ว่า​สู้​บ่﻿ได้ เมื่อ​ยัง​อยู่​ห่าง​กั๋น ก็​จะ​ใจ๊​หมู่​ทูต​ไป​ขอ​เป๋น​มิตร​กั๋น​เหีย ก็​อย่าง​เดียว​กั๋น​นั้น​ละ ใน​หมู่​ต้าน ถ้า​ใผ​บ่﻿ยอม​สละ​กู้​สิ่ง จะ​เป๋น​สาวก​ของ​เฮา​บ่﻿ได้

“เกื๋อ​เป๋น​ของ​ดี แต่​ถ้า​เกื๋อ​จ๋าง​ไป​เหีย จะ​เยียะ​หื้อ​เก็ม​แหม​ตึง​บ่﻿ได้ จะ​เอา​เป๋น​ปุ๋ย​ใส่​ดิน​ก็​บ่﻿ได้ จะ​เอา​หมัก​กับ​ขี้​สัตว์​แป๋ง​ปุ๋ย​ก็​บ่﻿ได้ เขา​ก็​จะ​เอา​ขว้าง​เหีย​เต้าอั้น ใผ​ยอม​ฟัง​ก็​หื้อ​ฟัง​ไว้​เต๊อะ”

Escucha a ลูก๋า 14