YouVersion Logo
Search Icon

2-я Кніга Макабэяў 8

8
1Тым часам Юда Макабэй і тыя, што былі з ім, патаемна прыходзілі ў вёскі, клікалі да сябе сваякоў ды тых, што трымаліся юдаізму, сабралі каля шасці тысяч чалавек.
2І яны прызывалі Госпада, каб зірнуў на народ, таптаны ўсімі; і каб злітаваўся над святыняй, спаганенай бязбожнікамі;
3і каб злітаваўся таксама над горадам, які прападае і хутка мае быць зраўнаваны з зямлёй, ды каб выслухаў крык крыві, якая кліча да Яго;
4таксама каб меў у памяці нягодныя смерці нявінных дзяцей і знявагі на імя Яго кіданыя і каб гневаўся на іх.
5А Макабэй, сабраўшы многа войска, станавіўся ўжо непераможным для паганаў, бо гнеў Божы перамяніўся ў міласэрнасць.
6І ён, нападаючы нечакана на гарады і вёскі, паліў іх, і займаў прыдатныя мясцовасці, і змушаў уцякаць немалы лік непрыяцеляў,
7на такія напады падбіраў найчасцей ночы як саюзнікаў. І аповяды аб яго мужнасці разыходзіліся паўсюдна.
8Піліп жа, бачачы, што гэты чалавек памалу дайшоў да ўлады ды штораз расце больш у паспяховасці, напісаў ліст Пталемею, кіраўніку Цэлесірыі і Фэніцыі, каб дапамог цару ў яго справах.
9 # 1Мак. 3:38-41 Ён жа адразу выбраў Міканора, сына Патрокла, аднаго з першых прыяцеляў цара, і паслаў яго, даўшы яму не менш дваццаці тысяч ваяроў з розных народаў, каб выгубіць увесь юдэйскі народ; дадаў жа яму таксама Горгію, як чалавека ваеннага і спрактыкаванага ў ваенных справах.
10Міканор жа вырашыў з продажу юдэяў у няволю выплаціць цару падатак, налічваючы дзве тысячы талентаў, якія цар быў вінаваты рымлянам;
11і зараз жа паслаў у прыморскія гарады, запрошваючы іх купляць у нявольнікі юдэяў, абяцаючы даставіць дзевяноста палонных за адзін талент, не чакаючы тае помсты, якая мела прыйсці на яго ад Усемагутнага.
12 # 1Мак. 3:42-54 Вестка ж аб паходзе Міканора дайшла да Юды, і ён паслаў сваім ваярам паведамленне аб набліжэнні войска.
13Тады баязлівыя і тыя, хто не верыў справядлівасці Божай, разбегліся і перайшлі ў другія мясцовасці;
14іншыя ж прадавалі ўсё, што ў іх заставалася, і разам умольвалі Госпада, каб уратаваў тых, якія бязбожным Міканорам яшчэ перад боем былі праданыя;
15калі не дзеля іх, то прынамсі дзеля прымірэння, заключанага з іх бацькамі і дзеля прызванага над імі святога і вялікага імя Яго.
16Макабэй жа, сабраўшы шэсць тысяч ваяроў, якія з ім былі, прасіў, каб не баяліся ворагаў ды каб не палохаліся вялікага ліку паганаў, якія несправядліва выступаюць супраць іх, але каб ваявалі мужна,
17маючы перад вачамі ганьбу, якую яны несправядліва ўчынілі ў святым месцы ды здзекі над абсмяяным горадам, і потым парушэнне звычаяў, перанятых ад бацькоў.
18«Яны бо давяраюць зброі і поруч адвазе, а мы пакладаем надзею ва Усемагутным Богу, Які можа за адну хвіліну як тых, што супраць нас ідуць, так і ўвесь свет знішчыць».
19 # 2Цар. 19:35; Іс. 37:36; 1Мак. 7:41, 42 Ён прыпомніў ім і выпадкі дапамогі, якую атрымалі іх бацькі і аб перамозе над Санхэрыбам, калі сто восемдзесят пяць тысяч загінула,
20і аб тым, што сталася ў Бабілоніі ў баі супраць галатаў, калі яны выйшлі ў бой васьмю тысячамі разам з чатырма тысячамі мацэдонцаў, – калі мацэдонцы апынуліся ў цяжкім становішчы, тых восем тысяч знішчыла сто дваццаць тысяч, дзякуючы той дапамозе, якую атрымалі з неба, і ўзялі здабычу надта вялікую;
21 # 1Мак. 3:55 калі іх падбадзёрыў гэтымі словамі, так што былі гатовы аддаць жыццё за законы і бацькаўшчыну, падзяліў войска на чатыры асобныя часткі.
22Такім чынам, назначыў кіраўнікамі кожнай дружыны братоў сваіх: Сімона, Язэпа і Ёнату, а кожнаму падпарадкаваў тысячу пяцьсот ваяроў,
23 # 1Мак. 4:14, 15 затым Элеазару загадаў чытаць святую кнігу і даць знак Божай дапамогі. Сам, як кіраўнік першай дружыны, ударыў Міканора.
24І, атрымаўшы дапамогу ад Усемагутнага, забілі больш дзевяці тысяч ворагаў, ранілі ж ды скалечылі большую частку войска Міканора, усіх жа змусілі ўцякаць.
25 # 1Мак. 4:23 А грошы тых, што прыбылі, каб іх купляць, яны адабралі; і, паколькі гналіся за імі даволі доўга, вярнуліся, бо позняя была пара;
26быў бо гэта дзень перад шабатам, дык таму не маглі гнацца за імі.
27Сабраўшы ж па іх зброю і здабычу з ворагаў, святкавалі шабат, шчыра дзякуючы і славячы Госпада, што вызваліў іх ад няволі ў той дзень, пачынаючы аказваць ім Сваю міласэрнасць.
28А пасля шабату частку здабычы раздзялілі між пакрыўджанымі: і ўдовамі, і сіротамі, – рэшту падзялілі між дзяцьмі.
29Такім чынам, калі ўсё гэта зрабілі і наладзілі супольную малітву, малілі міласэрнага Бога, каб да Сваіх паслугачоў быў літасцівы заўжды.
30І ў баях з ваярамі Ціматэя і Бакхіда забілі іх больш, чым дваццаць тысяч ды завалодалі высокімі ўмацаваннямі; багатую здабычу падзялілі на роўныя часткі: для саміх кіраўнікоў, для параненых, і для сірот, і для ўдоў ды яшчэ для старцаў.
31І калі старанна сабралі іх зброю, усё склалі ў адпаведных месцах; а рэшту здабычы занеслі ў Ерузалім.
32І Філарха іх, які быў з Ціматэем, чалавека найзлачыннейшага, які многа крыўды зрабіў юдэям, – забілі;
33і ў час святкавання ўрачыстасці перамогі ў сваім бацькоўскім горадзе спалілі тых, што падклалі агонь пад браму святыні, і Калістэна, які схаваўся ў адным доме; і атрымаў ён заслужаную кару за сваю бязбожнасць.
34А найбольш злачынны Міканор, які прывёў тысячу купцоў для продажу юдэяў,
35пры дапамозе Госпада ўпакораны тымі, якіх лічыў за нішто, скінуўшы пышныя шаты і пад відам уцекача прайшоўшы пасярэдзіне земляў, дабраўся адзін у Антыёхію, перш за ўсё абезнадзеены гібеллю войска.
36І той, хто абяцаў рымлянам заплаціць падатак з нявольнікаў з Ерузаліма, мусіў прызнаць, што юдэі маюць Абаронцу і таму юдэяў нельга перамагчы, бо падначальваюцца ўстаноўленым Ім законам.

Highlight

Share

Copy

None

Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in