Altai, Southern - 2013 Edition (NT)

Оноҥ ончозы ӧрӧ туруп, Иисусты Пилатка апарала, бурулап баштады:
– Бу кижи бистиҥ калыктыҥ кӱӱн-санаазын булгап, каганга калан тӧлӧӧргӧ буудактап, Бойын Христос Каан деп аданып јат.
– Сен иудейлердиҥ Кааны ба? – деп, Пилат Оноҥ сураарда, Ол каруу јандырып,
– Сен айдып туруҥ – деди.
Пилат улу абыстарга ла калыкка айтты:
– Бу кижидеҥ бир де буру таппай турум.
Је олор јана баспай, айдып турдылар:
– Ол Иудей ичинде ӱредип, улусты тӱймедип јат. Галилейде баштаган, эмди бери келген.
Пилат Галилей дегенин угала, «Бу Галилейдиҥ кижизи бе?» – деп сурады. Ол Иродтыҥ јеринеҥ деп билеле, Оны Иродко ийди. Ирод бу кӱндерде база Иерусалимде болгон.
Иисусты кӧрӧлӧ, Ирод сӱрекей сӱӱнди: Оны алдынаҥ бери кӧрӧйин деп јӱрген. Ол Иисус керегинде кӧп уккан, Оныҥ кандый бир кайкалын кӧрӧр болорым ба деп, иженип турган. Ол Иисуска кӧп сурактар берди, је бирӱзине де каруу албады. Улу абыстар ла бичикчилер анда туруп, Оны тыҥ бурулап турдылар. Ирод дезе бойыныҥ јуучылдарыла Оны базынып ла электеп, Ого јарык кеп катанчыктайла, Пилатка кайра ийди. Мынаҥ озо ӧштӧжип јӱрген Пилат ла Ирод ол кӱннеҥ ала најылажып алдылар.
Пилат дезе, улу абыстарды, бийлерди ле улусты јууйла, олорго айтты:
– Улусты булгап јат деп, бу кижини меге экелдигер. Је бат, слердиҥ кӧзигерче шиҥжӱлеп, бурулап айткан сӧстӧригерди керелеген немени бу кижидеҥ таппадым. Ирод то Оноҥ буру таппай, биске кайра ийген. Айдарда, Ол ӧлӱмге тургадый неме этпеген. Мен Оны кезеделе, божодып ийерим. (Пилат байрам кӱнге кижендӱлердиҥ бирӱзин олорго божодор учурлу болгон.)
Је ончозы кыйгырыжа берди:
– Ол ӧлзин! Биске Варавваны божот!
Варавва дезе калада тӱймеен кӧдӱрип, кижи ӧлтӱрген учун тӱрмелеткен.
Пилат Иисусты божодып ийерге, улуска катап баштанды.
Је олор:
– Оны керип кой! Керип кой! – деп, кыйгырыжып турдылар.
Пилат олорго ӱчинчи катап айтты:
– Ол јаман нени эткен? Мен Оноҥ ӧлӱмге тургадый буру таппадым. Анайдарда, кезеделе, божодып ийедим.
Је олор Оны кере тартсын деп некеп, там ла там тыҥыда кыйгырыжып турдылар. Олордыҥ ла улу абыстардыҥ кыйгызы эркитеп ийди. Пилат олордыҥ некелтезин бӱдӱрер деп шӱӱди. Тӱймеен кӧдӱрип, кижи ӧлтӱрген учун тӱрмеде отурганды олордыҥ сураганыла божодып, Иисусты дезе олордыҥ табына берип ийди.


Оноҥ Иисусты апардылар. Кырада јӱреле јанып келеткен Киринейдиҥ Симон деп кижизин тудала, Иисустыҥ кийнинеҥ апарзын деп, керӱ агашты ого јӱктендирип бердилер.
Иисусты ээчий ал-тӱмен улус, база ыйлашкан-сыкташкан ӱй улус барып јаттылар. Ол дезе, олор јаар бурылып, айтты:
– Иерусалимниҥ кыстары, Мен учун ыйлабагар. Оныҥ ордына бойыгар, бала-баркагар учун ыйлагар. «Бала таппастар, бала таппагандар, эмчегин эмиспегендер кежиктӱ!» деп айдар кӱндер једип келедири. Ол тушта кырларга: «Ӱстибиске аҥтарылыгар!» – деп, тӧҥ-кырлаҥдарга: «Бисти кӧмӱп салыгар!» – деп, айдып тургулаар. Јажарып турган агашла анайда эдип турганда, кургак агашла не болор?
Оныла кожо кыйнап ӧлтӱрерге эки тонокчыны апаргандар. Куу-Баш деген јерге келеле, Оны ла эки тонокчыны – бирӱзин оҥ, ӧскӧзин сол јанына керип койдылар.
Иисус дезе айтты:
– Ада! Олордыҥ јаманын таштап кой. Олор нени эдип тургандарын билбей јадылар.
Шыбага чачып, Оныҥ кийимин бойлоры ортодо ӱлежип алдылар. Улус кӧрӱп турган. Олорло кожо бийлер де шоодып, айдып тургандар:
– Ӧскӧ улусты аргадап јӱрген эди, Ол Христос, Кудайдыҥ талдап алганы болзо, Бойын Бойы аргадап алзын!
Јуучылдар Оны база шоодып, базып келеле, уксус берип,
– Сен иудейлердиҥ Кааны болзоҥ, Бойыҥды Бойыҥ аргадап ал! – дежип тургандар.
Оныҥ ӱсти орто «Бу – иудейлердиҥ Кааны» деп грек, рим ле еврей сӧстӧрлӱ бичик илдилер. Керидип койгон тонокчылардыҥ бирӱзи Оны јамандап, айдып турды:
– Сен Христос болзоҥ, Бойыҥды ла бисти аргадап ал!
Экинчизи оны токтодып,
– Сен, анайып ок јаргылаткан бойыҥ, Кудайдаҥ коркыбайдыҥ ба? Бисти чын јаргылаган, эткен керектериске турарын алып јадыбыс. Ол дезе бир де јаманды этпеген – дейле, Иисуска айтты: – Каандыгыҥа келзеҥ, мени эске ал, Кайракан!
Иисус ого айтты:
– Чынын айдадым сеге: бӱгӱн ле Мениле кожо райда болорыҥ.
Тал-тӱш кирезинде тӱштиҥ ӱч саадына јетире ончо јерге караҥуй тӱшкен: кӱн јоголо берген. Байзыҥдагы кӧжӧгӧ ортозыла эки јара јыртыла берген. Иисус тыҥ ӱнденип,
– Ада! Сениҥ колыҥа тынымды берип јадым! – дейле, тыны кыйыла берди.
Јӱс јуучылдыҥ јааны мыны кӧрӧлӧ, Кудайды алкап, айтты:
– Бу кижи чын ла акту болгон!
Мыны кӧрӧргӧ јуулган улус не болгонын кӧрӧлӧ, тӧштӧрине согунып, јангылап турды. Иисусты билген ончо улус ла Оны ээчий Галилейдеҥ келген ӱй улус ыраагынаҥ кӧрӱп тургандар.


Иудейдиҥ Аримафея калазынаҥ Иосиф деп кижи болгон. Ол Кудайдыҥ Каандыгын сакып јӱрген керсӱ ле ак-чек кижи болгон, оток-кӱрееге кирип те турган болзо, оныҥ јӧбин јаратпайтан. Је бат, Пилатка келеле, Иисустыҥ мӧҥкӱзин сурады. Сӧӧкти тӱжӱреле, кеден бӧскӧ ороп, јылым кайада ойгон сӧӧк салар јерге апарып, салып койды. Анда кемниҥ де сӧӧги салылгалак болгон.
Пятница кӱн болгон, суббот кӱн келип јаткан. Галилейдеҥ Иисусла кожо келген ӱй улус Иосифтиҥ кийнинеҥ барып, Оныҥ сӧӧги кайда, канайып салылганын кӧрӱп турдылар. Јанып келеле, јараш јытту май ла сӱркӱш белетеп, Кудайдыҥ јакылтазыла суббот кӱнде амырадылар.

Listen to Лука 23