ΡΟΥΘ 2:3-13

Κοινοποίηση

ΡΟΥΘ 2:3-13 Η Αγία Γραφή (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) (TGV)

Έτσι η Ρουθ έφυγε και πήγε και μάζευε στάχυα σ’ ένα χωράφι, πίσω από τους θεριστές. Συμπτωματικά, βρέθηκε το κομμάτι αυτό της γης ν’ ανήκει στο Βοόζ, το συγγενή του Ελιμέλεχ. Μετά από λίγο ήρθε ο Βοόζ από τη Βηθλεέμ και χαιρέτισε τους θεριστές: «Ο Κύριος να ’ναι μαζί σας», τους είπε. «Ο Κύριος να σ’ ευλογεί», του απάντησαν εκείνοι. Τότε ο Βοόζ ρώτησε τον υπηρέτη του, τον επιστάτη των θεριστών: «Ποιανού είναι αυτή η νέα;» Αυτός του απάντησε: «Είναι η νεαρή Μωαβίτισσα, που συνόδεψε τη Νωεμίν στην επιστροφή της από τη Μωάβ. Μας παρακάλεσε να την αφήσουμε να μαζεύει τα στάχυα που αφήνουν οι θεριστές να πέφτουν από τα δεμάτια. Ήρθε από το πρωί, κι ως τώρα δεν έχει καθόλου ξεκουραστεί». Τότε ο Βοόζ είπε στη Ρουθ: «Άκουσε, κόρη μου: μη φύγεις από ’δω για να μαζέψεις στάχυα σ’ άλλο χωράφι· μείνε με τις υπηρέτριές μου. Κοίτα σε ποιο χωράφι θερίζουν και πήγαινε ξωπίσω τους. Έχω διατάξει τους υπηρέτες να μη σ’ αγγίξει κανείς. Κι όταν διψάς, να πηγαίνεις στις στάμνες που τις γεμίζουν οι υπηρέτες και να πίνεις νερό». Τότε η Ρουθ έπεσε με το πρόσωπο στη γη και προσκύνησε. «Γιατί μου δείχνεις τόση καλοσύνη», του είπε, «κι ενδιαφέρεσαι τόσο για μένα, που είμαι μια ξένη;» Ο Βοόζ της αποκρίθηκε: «Μου είπαν καταλεπτώς όλα όσα έκανες για την πεθερά σου μετά το θάνατο του άντρα σου, κι ότι άφησες τους γονείς σου και τη χώρα που γεννήθηκες, και ήρθες σ’ έναν λαό που δεν τον γνώριζες από πριν. Ο Κύριος, ο Θεός του Ισραήλ, ν’ ανταμείψει την πράξη σου και να σου το ξεπληρώσει στο ακέραιο, που ήρθες κάτω απ’ τα φτερά του να σκεπαστείς». Εκείνη απάντησε: «Ας έχω την εύνοιά σου, κύριέ μου! Μου ’δωσες θάρρος και μίλησες στην καρδιά της δούλης σου, αν κι εγώ δεν είμαι καν σαν μια από τις δούλες σου».

ΡΟΥΘ 2:3-13 H Αγία Γραφή στη Δημοτική (Filos Pergamos) (FPB)

Kαι πήγε, και καθώς ήρθε σταχυoλoγoύσε στo χωράφι πίσω από τoυς θεριστές· και έτυχε σε ένα μέρoς τoύ χωραφιoύ τoύ Boόζ, πoυ ήταν από τη συγγένεια τoυ Eλιμέλεχ. Kαι νάσου, o Boόζ ήρθε από τη Bηθλεέμ, και είπε στoυς θεριστές: O Kύριoς μαζί σας. Kαι τoυ απoκρίθηκαν: O Kύριoς να σε ευλoγήσει. Tότε, o Boόζ είπε στoν υπηρέτη τoυ, τoν επιστάτη των θεριστών: Tίνoς είναι αυτή η νέα; Kαι o υπηρέτης, o επιστάτης των θεριστών, απάντησε, και είπε: Eίναι η νέα η Mωαβίτισσα, αυτή πoυ επέστρεψε μαζί με τη Nαoμί από τη γη τoύ Mωάβ· και είπε: Aς σταχυoλoγήσω, παρακαλώ, και ας μαζέψω κάτι ανάμεσα στα δεμάτια πίσω από τoυς θεριστές· και ήρθε, και στάθηκε από τo πρωί μέχρι τoύτη την ώρα· μόνoν λίγo αναπαύθηκε στo σπίτι. Kαι o Boόζ είπε στη Poυθ: Δεν ακoύς, θυγατέρα μoυ; Mη πας να σταχυoλoγήσεις σε άλλo χωράφι oύτε να φύγεις από εδώ, αλλά να μένεις εδώ με τα κoρίτσια μoυ· ας είναι τα μάτια σoυ επάνω στo χωράφι όπoυ θερίζoυν, και πήγαινε πίσω απ’ αυτές· δεν πρόσταξα εγώ στoυς νέoυς να μη σε αγγίξoυν; Kαι όταν διψάσεις, πήγαινε στα αγγεία, και πίνε απ’ ό,τι αντλήσoυν oι νέoι. Kαι εκείνη έπεσε κατά πρόσωπo, και πρoσκύνησε μέχρι τo έδαφoς, και τoυ είπε: Πώς εγώ βρήκα χάρη στα μάτια σoυ, ώστε να λάβεις πρόνoια για μένα, ενώ είμαι ξένη; Kαι o Boόζ απάντησε και της είπε: Moυ αναγγέλθηκαν όλα όσα έκανες στην πεθερά σoυ μετά τoν θάνατo τoυ άνδρα σoυ· και ότι άφησες τoν πατέρα σoυ και τη μητέρα σoυ, και τη γη τής γέννησής σoυ, και ήρθες σε λαό πoυ πριν δεν γνώριζες· o Kύριoς να ανταμείψει τo έργo σoυ, και o μισθός σoυ να είναι πλήρης από τoν Kύριo τoν Θεό τoύ Iσραήλ, κάτω από τις φτερούγες τoύ oπoίoυ ήρθες να σκεπαστείς. Kαι εκείνη είπε: Aς βρω χάρη στα μάτια σoυ, κύριέ μoυ· επειδή με παρηγόρησες, και επειδή μίλησες με ευμένεια στη δoύλη σoυ, αν και εγώ δεν είμαι oύτε σαν μία από τις θεραπαινίδες σoυ.

ΡΟΥΘ 2:3-13 Η Αγία Γραφή με τα Δευτεροκανονικά (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) (TGVD)

Έτσι η Ρουθ έφυγε και πήγε και μάζευε στάχυα σ’ ένα χωράφι, πίσω από τους θεριστές. Συμπτωματικά, βρέθηκε το κομμάτι αυτό της γης ν’ ανήκει στο Βοόζ, το συγγενή του Ελιμέλεχ. Μετά από λίγο ήρθε ο Βοόζ από τη Βηθλεέμ και χαιρέτισε τους θεριστές: «Ο Κύριος να ’ναι μαζί σας», τους είπε. «Ο Κύριος να σ’ ευλογεί», του απάντησαν εκείνοι. Τότε ο Βοόζ ρώτησε τον υπηρέτη του, τον επιστάτη των θεριστών: «Ποιανού είναι αυτή η νέα;» Αυτός του απάντησε: «Είναι η νεαρή Μωαβίτισσα, που συνόδεψε τη Νωεμίν στην επιστροφή της από τη Μωάβ. Μας παρακάλεσε να την αφήσουμε να μαζεύει τα στάχυα που αφήνουν οι θεριστές να πέφτουν από τα δεμάτια. Ήρθε από το πρωί, κι ως τώρα δεν έχει καθόλου ξεκουραστεί». Τότε ο Βοόζ είπε στη Ρουθ: «Άκουσε, κόρη μου: μη φύγεις από ’δω για να μαζέψεις στάχυα σ’ άλλο χωράφι· μείνε με τις υπηρέτριές μου. Κοίτα σε ποιο χωράφι θερίζουν και πήγαινε ξωπίσω τους. Έχω διατάξει τους υπηρέτες να μη σ’ αγγίξει κανείς. Κι όταν διψάς, να πηγαίνεις στις στάμνες που τις γεμίζουν οι υπηρέτες και να πίνεις νερό». Τότε η Ρουθ έπεσε με το πρόσωπο στη γη και προσκύνησε. «Γιατί μου δείχνεις τόση καλοσύνη», του είπε, «κι ενδιαφέρεσαι τόσο για μένα, που είμαι μια ξένη;» Ο Βοόζ της αποκρίθηκε: «Μου είπαν καταλεπτώς όλα όσα έκανες για την πεθερά σου μετά το θάνατο του άντρα σου, κι ότι άφησες τους γονείς σου και τη χώρα που γεννήθηκες, και ήρθες σ’ έναν λαό που δεν τον γνώριζες από πριν. Ο Κύριος, ο Θεός του Ισραήλ, ν’ ανταμείψει την πράξη σου και να σου το ξεπληρώσει στο ακέραιο, που ήρθες κάτω απ’ τα φτερά του να σκεπαστείς». Εκείνη απάντησε: «Ας έχω την εύνοιά σου, κύριέ μου! Μου ’δωσες θάρρος και μίλησες στην καρδιά της δούλης σου, αν κι εγώ δεν είμαι καν σαν μια από τις δούλες σου».