ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ 4:1-19
ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ 4:1-19 Η Αγία Γραφή (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) (TGV)
Παιδιά μου, τη διδαχή ακούστε ενός πατέρα και δώστε προσοχή, τη σοφία για να γνωρίσετε. Αυτό που σας διδάσκω είναι καλό· το νόμο μου μην τον εγκαταλείψετε. Γιατί κι εγώ ήμουν το καλό παιδί για τον πατέρα μου, στη μάνα μου πολύ αγαπητός. Αυτός τότε με δίδασκε και μου ’λεγε: «Να τα κρατάει τα λόγια μου η καρδιά σου· τις εντολές μου φύλαγε και θα ζήσεις. Απόκτησε σοφία, φρόνηση απόκτησε· μη λησμονείς τα λόγια μου και απ’ αυτά μην ξεστρατίζεις. Μην την εγκαταλείπεις τη σοφία κι αυτή θα σε φυλάει· αγάπα την και θα σε προστατεύει. Το πρώτο είναι η σοφία. Απόκτησέ την και πιότερο από καθετί απόκτησε τη φρόνηση. Αγάπησέ τηνε κι αυτή θα σε υψώσει· θα γίνει η δόξα σου όταν την αγκαλιάσεις. Θα βάλει στο κεφάλι σου της ομορφιάς στεφάνι, θα σου χαρίσει στέμμα ένδοξο». Άκου, γιε μου, με προσοχή και δέξου τα λόγια μου και θα πληθύνουνε τα χρόνια της ζωής σου. Το δρόμο της σοφίας σού διδάσκω, σε ίσια μονοπάτια σ’ οδηγώ. Δε θα δυσκολευτούν τα βήματά σου όταν βαδίζεις, κι αν τρέχεις πρόσκομμα δεν θα ’βρείς. Κράτα σφιχτά τη διδαχή, μην την αφήσεις· και φύλαγέ την γιατί αυτή είν’ η ζωή σου. Των ασεβών το δρόμο μην τον πάρεις, στην οδό μη βαδίσεις των κακών. Απόφυγέ την· από ’κει να μην πηγαίνεις. Απομακρύνσου απ’ αυτήν και διάβαινε απ’ αλλού. Γιατί αυτοί δεν ησυχάζουν αν το κακό δεν κάνουν· ο ύπνος δεν τους παίρνει αν δε βλάψουν κάποιον. Τρών’ την ασέβεια σαν ψωμί, και σαν κρασί την αδικία πίνουν. Η ζωή των δικαίων είναι σαν της αυγής το φως, που φέγγει όλο και πιότερο ώσπου να γίνει μέρα. Αλλά η ζωή των ασεβών είναι σαν το σκοτάδι· δεν ξέρουνε πού θα σκοντάψουν.
ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ 4:1-19 H Αγία Γραφή στη Δημοτική (Filos Pergamos) (FPB)
ΠAIΔIA, ακoύστε την πατρική παιδεία, και πρoσέχετε να μάθετε σύνεση. Για τον λόγο ότι, σας δίνω καλή διδασκαλία· μη εγκαταλείπετε τoν νόμo μoυ. Eπειδή, και εγώ στάθηκα γιoς τoύ πατέρα μoυ· αγαπητός και μoνoγενής μπρoστά στη μητέρα μoυ· και με δίδασκε και μoυ έλεγε: Aς κρατάει η καρδιά σoυ τα λόγια μoυ· φύλαγε τις εντoλές μoυ, και θα ζήσεις. Aπόκτησε σoφία, απόκτησε σύνεση· να μη τη λησμoνήσεις· oύτε να ξεκλίνεις από τα λόγια τoύ στόματός μoυ· μη την εγκαταλείπεις, και θα σε φυλάττει oλόγυρα· αγάπα την, και θα σε διατηρεί. H σoφία είναι τo πρώτιστo· απόκτησε σoφία· και περισσότερo από κάθε απόκτησή σoυ, απόκτησε σύνεση. Aνάλαβέ την, και θα σε υψώσει· θα σε δoξάσει, όταν την αγκαλιάσεις. Στεφάνι από χάρες θα βάλει επάνω στo κεφάλι σoυ· θα σoυ δώσει διάδημα δόξας. Γιε μoυ, άκου και δέξου τά λόγια μoυ· και τα χρόνια τής ζωής σoυ θα πληθύνουν. Σε διδάσκω τoν δρόμo τής σoφίας· σε βάζω μέσα σε ίσια μoνoπάτια. Όταν περπατάς, τα βήματά σoυ δεν θα είναι στενoχωρημένα· και όταν τρέχεις, δεν θα πρoσκόψεις. Πιάσε γερά την παιδεία, μη την αφήσεις· φύλαγέ την, επειδή είναι η ζωή σoυ. Mη μπεις μέσα στo μονοπάτι των ασεβών, και μη πας στoν δρόμo των πoνηρών. Aπόφευγέ τον, μη περάσεις μέσα απ’ αυτόν, ξέκλινε απ’ αυτόν, και προχώρα. Eπειδή, αυτoί δεν κoιμoύνται, αν δεν κακoπoιήσoυν· και o ύπνoς τoυς αφαιρείται, αν δεν υπoσκελίσoυν· για τον λόγο ότι, τρώνε ψωμί ασέβειας, και πίνoυν κρασί δυναστείας. O δρόμoς, όμως, των δικαίων είναι σαν τo λαμπρό φως πoυ φέγγει περισσότερo και περισσότερo, μέχρις ότoυ γίνει τέλεια ημέρα. O δρόμoς των ασεβών είναι σαν τo σκoτάδι· δεν ξέρoυν πoύ πρoσκόπτoυν.
ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ 4:1-19 Η Αγία Γραφή με τα Δευτεροκανονικά (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) (TGVD)
Παιδιά μου, τη διδαχή ακούστε ενός πατέρα και δώστε προσοχή, τη σοφία για να γνωρίσετε. Αυτό που σας διδάσκω είναι καλό· το νόμο μου μην τον εγκαταλείψετε. Γιατί κι εγώ ήμουν το καλό παιδί για τον πατέρα μου, στη μάνα μου πολύ αγαπητός. Αυτός τότε με δίδασκε και μου ’λεγε: «Να τα κρατάει τα λόγια μου η καρδιά σου· τις εντολές μου φύλαγε και θα ζήσεις. Απόκτησε σοφία, φρόνηση απόκτησε· μη λησμονείς τα λόγια μου και απ’ αυτά μην ξεστρατίζεις. Μην την εγκαταλείπεις τη σοφία κι αυτή θα σε φυλάει· αγάπα την και θα σε προστατεύει. Το πρώτο είναι η σοφία. Απόκτησέ την και πιότερο από καθετί απόκτησε τη φρόνηση. Αγάπησέ τηνε κι αυτή θα σε υψώσει· θα γίνει η δόξα σου όταν την αγκαλιάσεις. Θα βάλει στο κεφάλι σου της ομορφιάς στεφάνι, θα σου χαρίσει στέμμα ένδοξο». Άκου, γιε μου, με προσοχή και δέξου τα λόγια μου και θα πληθύνουνε τα χρόνια της ζωής σου. Το δρόμο της σοφίας σού διδάσκω, σε ίσια μονοπάτια σ’ οδηγώ. Δε θα δυσκολευτούν τα βήματά σου όταν βαδίζεις, κι αν τρέχεις πρόσκομμα δεν θα ’βρείς. Κράτα σφιχτά τη διδαχή, μην την αφήσεις· και φύλαγέ την γιατί αυτή είν’ η ζωή σου. Των ασεβών το δρόμο μην τον πάρεις, στην οδό μη βαδίσεις των κακών. Απόφυγέ την· από ’κει να μην πηγαίνεις. Απομακρύνσου απ’ αυτήν και διάβαινε απ’ αλλού. Γιατί αυτοί δεν ησυχάζουν αν το κακό δεν κάνουν· ο ύπνος δεν τους παίρνει αν δε βλάψουν κάποιον. Τρών’ την ασέβεια σαν ψωμί, και σαν κρασί την αδικία πίνουν. Η ζωή των δικαίων είναι σαν της αυγής το φως, που φέγγει όλο και πιότερο ώσπου να γίνει μέρα. Αλλά η ζωή των ασεβών είναι σαν το σκοτάδι· δεν ξέρουνε πού θα σκοντάψουν.
ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ 4:1-19 Η Αγία Γραφή (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) (TGV)
Παιδιά μου, τη διδαχή ακούστε ενός πατέρα και δώστε προσοχή, τη σοφία για να γνωρίσετε. Αυτό που σας διδάσκω είναι καλό· το νόμο μου μην τον εγκαταλείψετε. Γιατί κι εγώ ήμουν το καλό παιδί για τον πατέρα μου, στη μάνα μου πολύ αγαπητός. Αυτός τότε με δίδασκε και μου ’λεγε: «Να τα κρατάει τα λόγια μου η καρδιά σου· τις εντολές μου φύλαγε και θα ζήσεις. Απόκτησε σοφία, φρόνηση απόκτησε· μη λησμονείς τα λόγια μου και απ’ αυτά μην ξεστρατίζεις. Μην την εγκαταλείπεις τη σοφία κι αυτή θα σε φυλάει· αγάπα την και θα σε προστατεύει. Το πρώτο είναι η σοφία. Απόκτησέ την και πιότερο από καθετί απόκτησε τη φρόνηση. Αγάπησέ τηνε κι αυτή θα σε υψώσει· θα γίνει η δόξα σου όταν την αγκαλιάσεις. Θα βάλει στο κεφάλι σου της ομορφιάς στεφάνι, θα σου χαρίσει στέμμα ένδοξο». Άκου, γιε μου, με προσοχή και δέξου τα λόγια μου και θα πληθύνουνε τα χρόνια της ζωής σου. Το δρόμο της σοφίας σού διδάσκω, σε ίσια μονοπάτια σ’ οδηγώ. Δε θα δυσκολευτούν τα βήματά σου όταν βαδίζεις, κι αν τρέχεις πρόσκομμα δεν θα ’βρείς. Κράτα σφιχτά τη διδαχή, μην την αφήσεις· και φύλαγέ την γιατί αυτή είν’ η ζωή σου. Των ασεβών το δρόμο μην τον πάρεις, στην οδό μη βαδίσεις των κακών. Απόφυγέ την· από ’κει να μην πηγαίνεις. Απομακρύνσου απ’ αυτήν και διάβαινε απ’ αλλού. Γιατί αυτοί δεν ησυχάζουν αν το κακό δεν κάνουν· ο ύπνος δεν τους παίρνει αν δε βλάψουν κάποιον. Τρών’ την ασέβεια σαν ψωμί, και σαν κρασί την αδικία πίνουν. Η ζωή των δικαίων είναι σαν της αυγής το φως, που φέγγει όλο και πιότερο ώσπου να γίνει μέρα. Αλλά η ζωή των ασεβών είναι σαν το σκοτάδι· δεν ξέρουνε πού θα σκοντάψουν.