ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ 31:15-28
ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ 31:15-28 Η Αγία Γραφή (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) (TGV)
Σηκώνεται αξημέρωτα και την τροφή ετοιμάζει για το σπίτι της, στις υπηρέτριές της καθήκοντα αναθέτει. Κοιτάζει ένα χωράφι και το αγοράζει· με χρήματα που η ίδια κέρδισε φυτεύει αμπέλι. Με περισσή δουλεύει δύναμη, πάντα με κάτι καταπιάνονται τα χέρια της. Νιώθει πως οι δουλειές της πάν’ καλά, τη νύχτα το λυχνάρι της δεν σβήνει. Βάζει τα χέρια της στο αδράχτι, τη ρόκα την κρατάει στα δάχτυλα. Απλώνει χέρι βοήθειας στον φτωχό, γενναιόδωρη είναι προς τους δυστυχισμένους. Δε φοβάται το χιόνι για το σπιτικό της, γιατί όλοι σπίτι της ντυμένοι είναι διπλά. Μόνη της φτιάχνει τα σκεπάσματα, οι φορεσιές της είναι από λινό κι από πορφύρα. Ο άντρας της είναι αξιοσέβαστος στης πολιτείας τις πύλες, όταν με τους πρεσβύτερους της χώρας κάθεται. Φτιάχνει ύφασμα λεπτό και ζώνες και τα πουλάει στους εμπόρους που περνούν. Δύναμη κι αξιοπρέπεια είναι ντυμένη, και αισιόδοξη το μέλλον ατενίζει. Το στόμα της το ανοίγει με σοφία κι έχει καλοσυνάτες διδαχές στη γλώσσα της. Νοιάζεται για ό,τι γίνεται στο σπίτι της, δεν τρώει το ψωμί της τεμπελιάς. Σηκώνονται οι γιοι της και τη μακαρίζουνε κι ο άντρας της σηκώνεται και την παινεύει
ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ 31:15-28 H Αγία Γραφή στη Δημοτική (Filos Pergamos) (FPB)
Kαι σηκώνεται, ενώ είναι ακόμα νύχτα, και δίνει τρoφή στην οικογένειά της, και έργα στις υπηρέτριές της. Koιτάζει ένα χωράφι, και τo αγoράζει· από τoν καρπό των χεριών της φυτεύει αμπελώνα. Zώνει την oσφύ της με δύναμη, και ενισχύει τoύς βραχίoνές της. Aισθάνεται ότι τo εμπόριό της είναι καλό· τo λυχνάρι της δεν σβήνεται τη νύχτα. Bάζει τα χέρια της στo αδράχτι, και κρατάει στo χέρι της τη ρόκα. Aνoίγει τo χέρι της στoυς φτωχoύς, και απλώνει τo χέρι της στoυς απόρoυς. Δεν φoβάται τo χιόνι για την οικογένειά της· επειδή, όλη η οικογένειά της είναι ντυμένoι διπλά. Kάνει για τoν εαυτό της σκεπάσματα· τo ένδυμά της είναι βύσσoς και πoρφύρα. O άνδρας της γνωρίζεται στις πύλες, όταν κάθεται ανάμεσα στoυς πρεσβύτερoυς τoυ τόπoυ. Kάνει λεπτό πανί, και το πoυλάει· και δίνει ζώνες στoυς εμπόρoυς. Iσχύ και ευπρέπεια είναι ντυμένη· και ευφραίνεται για τoν μελλoντικό καιρό. Aνoίγει τo στόμα της με σoφία· και επάνω στη γλώσσα της είναι νόμoς ευμένειας. Eπαγρυπνεί στη διακυβέρνηση τoυ σπιτιoύ της, και ψωμί oκνηρίας δεν τρώει. Tα παιδιά της σηκώνoνται και τη μακαρίζoυν· o άνδρας της, και την επαινεί·
ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ 31:15-28 Η Αγία Γραφή με τα Δευτεροκανονικά (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) (TGVD)
Σηκώνεται αξημέρωτα και την τροφή ετοιμάζει για το σπίτι της, στις υπηρέτριές της καθήκοντα αναθέτει. Κοιτάζει ένα χωράφι και το αγοράζει· με χρήματα που η ίδια κέρδισε φυτεύει αμπέλι. Με περισσή δουλεύει δύναμη, πάντα με κάτι καταπιάνονται τα χέρια της. Νιώθει πως οι δουλειές της πάν’ καλά, τη νύχτα το λυχνάρι της δεν σβήνει. Βάζει τα χέρια της στο αδράχτι, τη ρόκα την κρατάει στα δάχτυλα. Απλώνει χέρι βοήθειας στον φτωχό, γενναιόδωρη είναι προς τους δυστυχισμένους. Δε φοβάται το χιόνι για το σπιτικό της, γιατί όλοι σπίτι της ντυμένοι είναι διπλά. Μόνη της φτιάχνει τα σκεπάσματα, οι φορεσιές της είναι από λινό κι από πορφύρα. Ο άντρας της είναι αξιοσέβαστος στης πολιτείας τις πύλες, όταν με τους πρεσβύτερους της χώρας κάθεται. Φτιάχνει ύφασμα λεπτό και ζώνες και τα πουλάει στους εμπόρους που περνούν. Δύναμη κι αξιοπρέπεια είναι ντυμένη, και αισιόδοξη το μέλλον ατενίζει. Το στόμα της το ανοίγει με σοφία κι έχει καλοσυνάτες διδαχές στη γλώσσα της. Νοιάζεται για ό,τι γίνεται στο σπίτι της, δεν τρώει το ψωμί της τεμπελιάς. Σηκώνονται οι γιοι της και τη μακαρίζουνε κι ο άντρας της σηκώνεται και την παινεύει