ΙΩΒ 40:6-24

Κοινοποίηση

ΙΩΒ 40:6-24 Η Αγία Γραφή (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) (TGV)

Τότε απάντησε ο Θεός στον Ιώβ μέσα από τον ανεμοστρόβιλο: Σαν άντρας τώρα σήκω απάνω· θα σε ρωτάω και εσύ θα μου αποκρίνεσαι. Θέλεις στ’ αλήθεια ν’ αποδείξεις πως είμαι άδικος, πως εγώ κάνω λάθος κι εσύ λες το σωστό; Είσαι το ίδιο σαν εμένα δυνατός; μπορεί η φωνή σου να βροντά σαν τη δική μου; Τότε στολίσου με λαμπρότητα κι υπεροχή, ντύσου με δόξα και μεγαλοπρέπεια. Άσε το φοβερό θυμό σου να ξεσπάσει· όλους τους αλαζόνες μ’ ένα σου βλέμμα ταπείνωσε. Με τη ματιά σου κάν’ τους να υποκύψουν, αν μπορείς, και σύντριψε τους ασεβείς εκεί που βρίσκονται. Όλους μέσα στο χώμα καταχώνιασέ τους κι αφάνισέ τους μες στη γη. Τότε πρώτος εγώ θα σε παινέψω γιατί θα ’χεις νικήσει με τη δική σου δύναμη. Κοίτα τον ιπποπόταμο. Είναι κι αυτός καθώς εσύ, το δημιούργημά μου· κι αυτός όπως το βόδι με το χορτάρι τρέφεται. Αλλά δες πόση δύναμη έχει η μέση του, πόσο γεροί είναι οι μυώνες της κοιλιάς του! Ορθώνεται η ουρά του καθώς του κέδρου ο κορμός, είναι γεροί σαν παλαμάρια των μηρών του οι τένοντες. Είναι τα κόκαλά του δυνατά καθώς σωλήνες ορειχάλκινοι, σαν βέργες σιδερένιες τα πλευρά του. Είν’ ένα αριστούργημα μες στη δημιουργία μου· μονάχα ο πλάστης του μπορεί να τον δαμάσει. Στα όρη πάνω βρίσκει τη βοσκή του εκεί που παίζουν όλα τα ζώα τ’ άγρια. Κάτω από τους λωτούς πλαγιάζει, κρύβεται ανάμεσα στων βάλτων τις καλαμιές. Με τη σκιά τους τον σκεπάζουν οι λωτοί και βρίσκει καταφύγιο στις λεύκες του χειμάρρου. Ακόμα κι όταν ανεβαίνουν τα νερά αυτός την ηρεμία του δεν την χάνει. Κι αν το ποτάμι με ορμή μπαίνει στο στόμα του, ο ιπποπόταμος δεν τρέχει να σωθεί. Ωστόσο μπορεί κάποιος να του αντιταχθεί και να τον πιάσει; να του τρυπήσει τα ρουθούνια και να τον δέσει με σκοινιά

ΙΩΒ 40:6-24 H Αγία Γραφή στη Δημοτική (Filos Pergamos) (FPB)

TOTE, o Kύριoς απάντησε στoν Iώβ, από τoν ανεμoστρόβιλo, και είπε: Zώσε, τώρα,31 την oσφύ σoυ σαν άνδρας· εγώ θα σε ρωτήσω, και πες μoυ:32 Θα αναιρέσεις, άραγε, την κρίση μoυ; Θα με καταδικάσεις, για να δικαιωθείς; Έχεις βραχίoνα όπως o Θεός; Ή, μπoρείς να βρoντάς με φωνή όπως αυτός; Tώρα, στoλίσoυ μεγαλoπρέπεια και υπερoχή· και ντύσoυ δόξα και ωραιότητα. Ξέχυσε τις φλόγες τής oργής σoυ· και βλέπε κάθε υπερήφανo, και ταπείνωνέ τον. Bλέπε κάθε υπερήφανo· γκρέμιζέ τον· και καταπάτα τoύς ασεβείς στoν τόπo τoυς. Kρύψ' τoυς μαζί στo χώμα· σκέπασε τα πρόσωπά τoυς με αφάνεια. Tότε, και εγώ θα oμoλoγήσω σε σένα, ότι τo δεξί σoυ χέρι μπoρεί να σε σώσει. Δες, τώρα, o Bεεμώθ, πoυ έκανα μαζί με σένα, τρώει χoρτάρι όπως τo βόδι. Πρόσεξε, τώρα, η δύναμή τoυ είναι στα νεφρά τoυ, και η ισχύς τoυ στoν αφαλό τής κoιλιάς τoυ. Σηκώνει την oυρά τoυ σαν κέδρος· τα νεύρα των μηρών τoυ είναι συμπλεγμένα. Tα κόκαλά τoυ είναι χάλκινoι σωλήνες, τα κόκαλά τoυ σαν μoχλoί από σίδερo. Aυτό είναι τo αριστoύργημα τoυ Θεoύ· αυτός πoυ τoν δημιoύργησε μπoρεί να πλησιάσει σ’ αυτόν τη ρoμφαία τoυ. Eπειδή, τα βoυνά τoύ πρoμηθεύoυν την τρoφή, όπoυ παίζoυν όλα τα θηρία τoύ χωραφιoύ. Πλαγιάζει κάτω από τα σκιερά δέντρα, κάτω από τη σκέπη των καλαμιών, και μέσα στoυς βάλτoυς. Tα σκιερά δέντρα τoν σκεπάζoυν με τη σκιά τoυς· oι ιτιές των ρυακιών τoν περισκεπάζoυν. Δες, αν ένας πoταμός πλημμυρίσει, δεν σπεύδει να φύγει· έχει θάρρoς, και αν ακόμα o Ioρδάνης ξεσπάσει μπρoς στo στόμα τoυ. Mπoρεί κάποιος να τoν συλλάβει φανερά; Ή, με παγίδες να τρυπήσει τη μύτη τoυ;33

ΙΩΒ 40:6-24 Η Αγία Γραφή με τα Δευτεροκανονικά (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) (TGVD)

Τότε απάντησε ο Θεός στον Ιώβ μέσα από τον ανεμοστρόβιλο: Σαν άντρας τώρα σήκω απάνω· θα σε ρωτάω και εσύ θα μου αποκρίνεσαι. Θέλεις στ’ αλήθεια ν’ αποδείξεις πως είμαι άδικος, πως εγώ κάνω λάθος κι εσύ λες το σωστό; Είσαι το ίδιο σαν εμένα δυνατός; μπορεί η φωνή σου να βροντά σαν τη δική μου; Τότε στολίσου με λαμπρότητα κι υπεροχή, ντύσου με δόξα και μεγαλοπρέπεια. Άσε το φοβερό θυμό σου να ξεσπάσει· όλους τους αλαζόνες μ’ ένα σου βλέμμα ταπείνωσε. Με τη ματιά σου κάν’ τους να υποκύψουν, αν μπορείς, και σύντριψε τους ασεβείς εκεί που βρίσκονται. Όλους μέσα στο χώμα καταχώνιασέ τους κι αφάνισέ τους μες στη γη. Τότε πρώτος εγώ θα σε παινέψω γιατί θα ’χεις νικήσει με τη δική σου δύναμη. Κοίτα τον ιπποπόταμο. Είναι κι αυτός καθώς εσύ, το δημιούργημά μου· κι αυτός όπως το βόδι με το χορτάρι τρέφεται. Αλλά δες πόση δύναμη έχει η μέση του, πόσο γεροί είναι οι μυώνες της κοιλιάς του! Ορθώνεται η ουρά του καθώς του κέδρου ο κορμός, είναι γεροί σαν παλαμάρια των μηρών του οι τένοντες. Είναι τα κόκαλά του δυνατά καθώς σωλήνες ορειχάλκινοι, σαν βέργες σιδερένιες τα πλευρά του. Είν’ ένα αριστούργημα μες στη δημιουργία μου· μονάχα ο πλάστης του μπορεί να τον δαμάσει. Στα όρη πάνω βρίσκει τη βοσκή του εκεί που παίζουν όλα τα ζώα τ’ άγρια. Κάτω από τους λωτούς πλαγιάζει, κρύβεται ανάμεσα στων βάλτων τις καλαμιές. Με τη σκιά τους τον σκεπάζουν οι λωτοί και βρίσκει καταφύγιο στις λεύκες του χειμάρρου. Ακόμα κι όταν ανεβαίνουν τα νερά αυτός την ηρεμία του δεν την χάνει. Κι αν το ποτάμι με ορμή μπαίνει στο στόμα του, ο ιπποπόταμος δεν τρέχει να σωθεί. Ωστόσο μπορεί κάποιος να του αντιταχθεί και να τον πιάσει; να του τρυπήσει τα ρουθούνια και να τον δέσει με σκοινιά

ΙΩΒ 40:6-24 Η Αγία Γραφή (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) (TGV)

Τότε απάντησε ο Θεός στον Ιώβ μέσα από τον ανεμοστρόβιλο: Σαν άντρας τώρα σήκω απάνω· θα σε ρωτάω και εσύ θα μου αποκρίνεσαι. Θέλεις στ’ αλήθεια ν’ αποδείξεις πως είμαι άδικος, πως εγώ κάνω λάθος κι εσύ λες το σωστό; Είσαι το ίδιο σαν εμένα δυνατός; μπορεί η φωνή σου να βροντά σαν τη δική μου; Τότε στολίσου με λαμπρότητα κι υπεροχή, ντύσου με δόξα και μεγαλοπρέπεια. Άσε το φοβερό θυμό σου να ξεσπάσει· όλους τους αλαζόνες μ’ ένα σου βλέμμα ταπείνωσε. Με τη ματιά σου κάν’ τους να υποκύψουν, αν μπορείς, και σύντριψε τους ασεβείς εκεί που βρίσκονται. Όλους μέσα στο χώμα καταχώνιασέ τους κι αφάνισέ τους μες στη γη. Τότε πρώτος εγώ θα σε παινέψω γιατί θα ’χεις νικήσει με τη δική σου δύναμη. Κοίτα τον ιπποπόταμο. Είναι κι αυτός καθώς εσύ, το δημιούργημά μου· κι αυτός όπως το βόδι με το χορτάρι τρέφεται. Αλλά δες πόση δύναμη έχει η μέση του, πόσο γεροί είναι οι μυώνες της κοιλιάς του! Ορθώνεται η ουρά του καθώς του κέδρου ο κορμός, είναι γεροί σαν παλαμάρια των μηρών του οι τένοντες. Είναι τα κόκαλά του δυνατά καθώς σωλήνες ορειχάλκινοι, σαν βέργες σιδερένιες τα πλευρά του. Είν’ ένα αριστούργημα μες στη δημιουργία μου· μονάχα ο πλάστης του μπορεί να τον δαμάσει. Στα όρη πάνω βρίσκει τη βοσκή του εκεί που παίζουν όλα τα ζώα τ’ άγρια. Κάτω από τους λωτούς πλαγιάζει, κρύβεται ανάμεσα στων βάλτων τις καλαμιές. Με τη σκιά τους τον σκεπάζουν οι λωτοί και βρίσκει καταφύγιο στις λεύκες του χειμάρρου. Ακόμα κι όταν ανεβαίνουν τα νερά αυτός την ηρεμία του δεν την χάνει. Κι αν το ποτάμι με ορμή μπαίνει στο στόμα του, ο ιπποπόταμος δεν τρέχει να σωθεί. Ωστόσο μπορεί κάποιος να του αντιταχθεί και να τον πιάσει; να του τρυπήσει τα ρουθούνια και να τον δέσει με σκοινιά