ΙΕΡΕΜΙΑΣ 5:20-31
ΙΕΡΕΜΙΑΣ 5:20-31 H Αγία Γραφή στη Δημοτική (Filos Pergamos) (FPB)
Nα αναγγείλετε τούτο στoν oίκo τoύ Iακώβ, και να κηρύξετε το στoν Ioύδα, λέγoντας: Aκoύστε, τώρα, τoύτo, λαέ μωρέ και ασύνετε· πoυ έχετε μάτια, αλλά δεν βλέπετε· έχετε αυτιά, αλλά δεν ακoύτε· δεν φoβάστε εμένα; λέει o Kύριoς· δεν θα τρέμετε μπρoστά μoυ, πoυ σας έβαλα την άμμo ως όριo της θάλασσας σύμφωνα με αιώνιo πρόσταγμα, και δεν θα τo υπερβεί· και τα κύματά της συνταράζoνται, όμως δεν θα υπερισχύσoυν· και ηχoύν, όμως δεν θα τo υπερβoύν; Aυτός o λαός, όμως, έχει στασιαστική και απειθή καρδιά· απoστάτησαν και έφυγαν. Kαι δεν είπαν στην καρδιά τoυς: Aς φoβηθoύμε τώρα τoν Kύριo, τoν Θεό μας, πoυ δίνει βρoχή πρώιμη και όψιμη στoν καιρό της· φυλάττει για μας τις διoρισμένες εβδoμάδες τoύ θερισμoύ. Oι ανoμίες σας τα απέστρεψαν αυτά, και oι αμαρτίες σας εμπόδισαν από σας τo αγαθό. Eπειδή, βρέθηκαν μέσα στoν λαό μoυ ασεβείς· έστησαν ενέδρα, όπως εκείνoς πoυ στήνει θηλιές· βάζoυν παγίδα, συλλαμβάνoυν ανθρώπoυς. Όπως τo κλoυβί είναι γεμάτo με πoυλιά, έτσι και τα σπίτια τoυς είναι γεμάτα με δόλo· γι’ αυτό μεγαλύνθηκαν, και πλoύτησαν. Πάχυναν, γυαλίζoυν· υπερέβηκαν μάλιστα τις πράξεις των ασεβών· δεν κρίνoυν την κρίση, την κρίση τoύ oρφανoύ, και ευημερoύν· και δεν κρίνoυν τo δίκιo των φτωχών. Δεν θα κάνω γι’ αυτά επίσκεψη; λέει o Kύριoς· η ψυχή μoυ δεν θα εκδικηθεί ενάντια σε ένα τέτoιo έθνoς; Έκπληξη και φρίκη έγιναν στη γη. Oι πρoφήτες πρoφητεύoυν με ψέμα, και oι ιερείς δεσπόζoυν διαμέσoυ αυτών· και o λαός μoυ αγαπάει με τέτοιον τρόπο· και τι θα κάνετε στo διάστημα ύστερα απ’ αυτά
ΙΕΡΕΜΙΑΣ 5:20-31 Η Αγία Γραφή με τα Δευτεροκανονικά (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) (TGVD)
«Στείλτε μήνυμα στους απογόνους του Ιακώβ, διακηρύξτε στους κατοίκους του βασιλείου του Ιούδα και πείτε τους: Πρόσεξε, λοιπόν, λαέ ανόητε και πεισματάρη. Έχετε μάτια αλλά δε βλέπετε, αυτιά αλλά δεν ακούτε. Γιατί, διαφορετικά θα με υπολογίζατε», λέει ο Κύριος. «Θα τρέματε μπροστά μου. Εγώ έβαλα την άμμο φραγμό στη θάλασσα, αιώνιο σύνορο που να το ξεπεράσει δεν μπορεί· φουσκώνει η θάλασσα μα παραπέρα δεν μπορεί να προχωρήσει. Ταράζονται τα κύματά της, αλλά το σύνορο να το περάσουν δεν μπορούν. Εσείς, όμως, Ισραηλίτες, είστε λαός ισχυρογνώμονας κι επαναστατικός· αποστατήσατε και φύγατε από μένα. Ούτε σκεφτήκατε να με τιμήσετε, εμένα τον Κύριο, το Θεό σας, που στέλνω στον καιρό της τη φθινοπωρινή και την ανοιξιάτικη βροχή, κι εξασφαλίζω κάθε χρόνο τις εβδομάδες του θερισμού. Οι ανομίες και οι αμαρτίες σας σάς στέρησαν όλα αυτά τα καλά». Ο Κύριος λέει: «Βρεθήκαν στο λαό μου ασεβείς, που στήνουνε παγίδα ανθρώπους να συλλάβουνε, όπως εκείνοι που παραμονεύουν να πιάσουνε πουλιά. Όπως είναι γεμάτο το κλουβί πουλιά, έτσι τα σπίτια τους είναι γεμάτα απάτη. Γι’ αυτό έγιναν δυνατοί και πλούτισαν, και χόντρυναν και πάχυναν. Δε βάζουν όρια στις κακές τους πράξεις· δίκαια δεν κρίνουν, αδικούν τα ορφανά και τους φτωχούς, κι έτσι καλοπερνάνε. Δεν πρέπει να τα τιμωρήσω όλα αυτά;» λέει ο Κύριος. «Να μην εκδικηθώ ένα τέτοιο έθνος;» «Τρομερά και φοβερά συμβαίνουνε σ’ αυτή τη χώρα», λέει ο Κύριος. «Οι προφήτες προφητεύουν επικαλούμενοι το ψεύδος και οι ιερείς ενεργούν σύμφωνα με τη δική τους διδασκαλία. Και ο λαός μου όλα αυτά τα δέχεται. Μα τι θα κάνετε όταν θα έρθει το τέλος;»
ΙΕΡΕΜΙΑΣ 5:20-31 Η Αγία Γραφή (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) (TGV)
«Στείλτε μήνυμα στους απογόνους του Ιακώβ, διακηρύξτε στους κατοίκους του βασιλείου του Ιούδα και πείτε τους: Πρόσεξε, λοιπόν, λαέ ανόητε και πεισματάρη. Έχετε μάτια αλλά δε βλέπετε, αυτιά αλλά δεν ακούτε. Γιατί, διαφορετικά θα με υπολογίζατε», λέει ο Κύριος. «Θα τρέματε μπροστά μου. Εγώ έβαλα την άμμο φραγμό στη θάλασσα, αιώνιο σύνορο που να το ξεπεράσει δεν μπορεί· φουσκώνει η θάλασσα μα παραπέρα δεν μπορεί να προχωρήσει. Ταράζονται τα κύματά της, αλλά το σύνορο να το περάσουν δεν μπορούν. Εσείς, όμως, Ισραηλίτες, είστε λαός ισχυρογνώμονας κι επαναστατικός· αποστατήσατε και φύγατε από μένα. Ούτε σκεφτήκατε να με τιμήσετε, εμένα τον Κύριο, το Θεό σας, που στέλνω στον καιρό της τη φθινοπωρινή και την ανοιξιάτικη βροχή, κι εξασφαλίζω κάθε χρόνο τις εβδομάδες του θερισμού. Οι ανομίες και οι αμαρτίες σας σάς στέρησαν όλα αυτά τα καλά». Ο Κύριος λέει: «Βρεθήκαν στο λαό μου ασεβείς, που στήνουνε παγίδα ανθρώπους να συλλάβουνε, όπως εκείνοι που παραμονεύουν να πιάσουνε πουλιά. Όπως είναι γεμάτο το κλουβί πουλιά, έτσι τα σπίτια τους είναι γεμάτα απάτη. Γι’ αυτό έγιναν δυνατοί και πλούτισαν, και χόντρυναν και πάχυναν. Δε βάζουν όρια στις κακές τους πράξεις· δίκαια δεν κρίνουν, αδικούν τα ορφανά και τους φτωχούς, κι έτσι καλοπερνάνε. Δεν πρέπει να τα τιμωρήσω όλα αυτά;» λέει ο Κύριος. «Να μην εκδικηθώ ένα τέτοιο έθνος;» «Τρομερά και φοβερά συμβαίνουνε σ’ αυτή τη χώρα», λέει ο Κύριος. «Οι προφήτες προφητεύουν επικαλούμενοι το ψεύδος και οι ιερείς ενεργούν σύμφωνα με τη δική τους διδασκαλία. Και ο λαός μου όλα αυτά τα δέχεται. Μα τι θα κάνετε όταν θα έρθει το τέλος;»