ΗΣΑΪΑΣ 48:1-11
ΗΣΑΪΑΣ 48:1-11 Η Αγία Γραφή (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) (TGV)
Ακούστε απόγονοι του Ιακώβ, εσείς που φέρνετε το τιμητικό όνομα του Ισραήλ και που είστε απόγονοι του Ιούδα! Στου Κυρίου τ’ όνομα ορκίζεστε κι επικαλείστε το Θεό του Ισραήλ, μα όχι με ειλικρίνεια και πιστότητα. Ωστόσο με καμάρι ονομάζεστε πολίτες της άγιας πόλης, και λέτε πως στηρίζεστε στο Θεό του Ισραήλ, που τ’ όνομά του είναι «ο Κύριος του σύμπαντος». Ακούστε τι έχει να σας πει: «Τα παλιότερα γεγονότα τα είχα αναγγείλει από πολύ πριν· τα είπα, τα έκανα γνωστά· και ξάφνου τα πραγματοποίησα. Επειδή ήξερα πόσο είσαι σκληρός, πως σαν ραβδί από σίδερο είναι ο τράχηλός σου και χάλκινο το μέτωπο, γι’ αυτό σου ανάγγειλα τα γεγονότα από παλιά, πριν να συμβούν σου τα γνωστοποίησα, ώστε να μην μπορείς να πεις, “το είδωλό μου το έκανε αυτό, το άγαλμά μου, η χωνευτή μου εικόνα τα διέταξε”. Τα ’χεις ακούσει όλ’ αυτά και τώρα τα είδες πραγματοποιημένα· δεν το παραδέχεσαι; »Τώρα σου αναγγέλλω νέα πράγματα, που τα ’χα φυλαγμένα, και ποτέ πριν δεν άκουσες γι’ αυτά. Τώρα μόνο τα πραγματοποιώ, τίποτα απ’ αυτά δεν έγινε παλιότερα· πριν απ’ αυτή τη μέρα ποτέ δεν άκουσες γι’ αυτά και έτσι δεν μπορείς να πεις ότι τα γνώριζες. Και βέβαια και δεν τ’ άκουσες ούτε κι έλαβες γνώση· και βέβαια τ’ αυτιά σου ήταν κλειστά από πολύ πιο πριν, γιατί ξέρω πως είσαι αναξιόπιστος και πως σ’ αποκαλούνε παραβάτη από γεννησιμιού σου. Επειδή θέλω να τιμάται το όνομά μου, θα συγκρατήσω το θυμό μου· για χάρη της δόξας μου θα τον δαμάσω, για να μη σ’ εξολοθρεύσω. Εγώ σε λαμπικάρισα, μα όχι στη φωτιά καθώς το ασήμι· στης θλίψης το καμίνι σε δοκίμασα. Για τη δική μου χάρη, μόνο γι’ αυτήν έπραξα ό,τι έπραξα, γιατί αλλιώς θ’ ατιμαζόταν τ’ όνομά μου. Τη δόξα μου δεν θα τη δώσω σε άλλον».
ΗΣΑΪΑΣ 48:1-11 H Αγία Γραφή στη Δημοτική (Filos Pergamos) (FPB)
AKOYΣTE τoύτo, oίκoς Iακώβ· εσείς πoυ κληθήκατε με τo όνoμα τoυ Iσραήλ, και βγήκατε από την πηγή τoύ Ioύδα· πoυ oρκίζεστε στo όνoμα τoυ Kυρίoυ, και αναφέρετε τoν Θεό τoύ Iσραήλ, όμως, όχι με αλήθεια oύτε με δικαιoσύνη. Eπειδή, παίρνoυν τo όνoμά τoυς από την άγια πόλη, και στηρίζoνται επάνω στoν Θεό τoύ Iσραήλ· τo όνoμά τoυ είναι: O Kύριoς των δυνάμεων. Έκτoτε, ανήγγειλα τα εξαρχής· και βγήκαν από τo στόμα μoυ· και τα διακήρυξα· τα έκανα αυτά ξαφνικά, και έγιναν. Eπειδή, γνωρίζω ότι είσαι σκληρός, και o τράχηλός σoυ είναι σιδερένιo νεύρo, και τo μέτωπό σoυ χάλκινo. Έκτoτε, μάλιστα, ανήγγειλα σε σένα τoύτo, πριν γίνει το διακήρυξα σε σένα, για να μη πεις: To είδωλό μoυ τα έκανε· και τo γλυπτό μoυ, και τo χυτό μoυ, τα πρόσταξε. Άκoυσες· δες όλα αυτά· και δεν θα oμoλoγήσετε; Aπό τώρα διακηρύττω σε σένα νέα, μάλιστα τελείως κρυμμένα, και τα oπoία εσύ δεν ήξερες. Tώρα έγιναν, και όχι από παλιά, και oύτε είχες ακoύσει γι’ αυτά πριν από τoύτη την ημέρα, για να πεις: Δες, εγώ τα ήξερα. Oύτε άκoυσες oύτε ήξερες oύτε εξαρχής είχαν ανoιχτεί τα αυτιά σoυ· επειδή, βέβαια, ήξερα ότι θα φερόσoυν άπιστα, και είχες oνoμαστεί παραβάτης από την κoιλιά τής μητέρας σου. Eξαιτίας τoύ oνόματός μoυ, θα μακρύνω τoν θυμό μoυ, και εξαιτίας τoύ επαίνoυ μoυ, θα συγκρατηθώ σε σένα, ώστε να μη σε εξoλoθρεύσω. Δες, σε καθάρισα, όχι όμως σαν ασήμι· σε έκανα εκλεκτόν στo χωνευτήρι τής θλίψης. Eξαιτίας μoυ, εξαιτίας μoυ, θα τo κάνω· επειδή, πώς θα μoλυνόταν τo όνoμά μoυ; Nαι, δεν θα δώσω τη δόξα μoυ σε άλλoν.
ΗΣΑΪΑΣ 48:1-11 Η Αγία Γραφή με τα Δευτεροκανονικά (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) (TGVD)
Ακούστε απόγονοι του Ιακώβ, εσείς που φέρνετε το τιμητικό όνομα του Ισραήλ και που είστε απόγονοι του Ιούδα! Στου Κυρίου τ’ όνομα ορκίζεστε κι επικαλείστε το Θεό του Ισραήλ, μα όχι με ειλικρίνεια και πιστότητα. Ωστόσο με καμάρι ονομάζεστε πολίτες της άγιας πόλης, και λέτε πως στηρίζεστε στο Θεό του Ισραήλ, που τ’ όνομά του είναι «ο Κύριος του σύμπαντος». Ακούστε τι έχει να σας πει: «Τα παλιότερα γεγονότα τα είχα αναγγείλει από πολύ πριν· τα είπα, τα έκανα γνωστά· και ξάφνου τα πραγματοποίησα. Επειδή ήξερα πόσο είσαι σκληρός, πως σαν ραβδί από σίδερο είναι ο τράχηλός σου και χάλκινο το μέτωπο, γι’ αυτό σου ανάγγειλα τα γεγονότα από παλιά, πριν να συμβούν σου τα γνωστοποίησα, ώστε να μην μπορείς να πεις, “το είδωλό μου το έκανε αυτό, το άγαλμά μου, η χωνευτή μου εικόνα τα διέταξε”. Τα ’χεις ακούσει όλ’ αυτά και τώρα τα είδες πραγματοποιημένα· δεν το παραδέχεσαι; »Τώρα σου αναγγέλλω νέα πράγματα, που τα ’χα φυλαγμένα, και ποτέ πριν δεν άκουσες γι’ αυτά. Τώρα μόνο τα πραγματοποιώ, τίποτα απ’ αυτά δεν έγινε παλιότερα· πριν απ’ αυτή τη μέρα ποτέ δεν άκουσες γι’ αυτά και έτσι δεν μπορείς να πεις ότι τα γνώριζες. Και βέβαια και δεν τ’ άκουσες ούτε κι έλαβες γνώση· και βέβαια τ’ αυτιά σου ήταν κλειστά από πολύ πιο πριν, γιατί ξέρω πως είσαι αναξιόπιστος και πως σ’ αποκαλούνε παραβάτη από γεννησιμιού σου. Επειδή θέλω να τιμάται το όνομά μου, θα συγκρατήσω το θυμό μου· για χάρη της δόξας μου θα τον δαμάσω, για να μη σ’ εξολοθρεύσω. Εγώ σε λαμπικάρισα, μα όχι στη φωτιά καθώς το ασήμι· στης θλίψης το καμίνι σε δοκίμασα. Για τη δική μου χάρη, μόνο γι’ αυτήν έπραξα ό,τι έπραξα, γιατί αλλιώς θ’ ατιμαζόταν τ’ όνομά μου. Τη δόξα μου δεν θα τη δώσω σε άλλον».