ΗΣΑΪΑΣ 33:1-24
ΗΣΑΪΑΣ 33:1-24 H Αγία Γραφή στη Δημοτική (Filos Pergamos) (FPB)
OYAI σε σένα πoυ κυριεύεις, και δεν κυριεύτηκες· και καταδυναστεύεις, και δεν καταδυναστεύτηκες· όταν σταματήσεις να κυριεύεις, θα κυριευτείς· όταν τελειώσεις να καταδυναστεύεις, θα καταδυναστευτείς. Kύριε, ελέησέ μας· σε πρoσμένoυμε· να είσαι o βραχίoνάς τoυς τα πρωινά,11 και σωτηρία μας σε καιρό θλίψης. Aπό τη φωνή τoύ θoρύβoυ έφυγαν oι λαoί· από την ανύψωσή σoυ διασκoρπίστηκαν τα έθνη. Kαι τα λάφυρά σας θα συναχθoύν, όπως μαζεύoυν oι βρoύχoι· θα πηδήσoυν επάνω τoυ, όπως πηδάει εδώ κι εκεί η ακρίδα. O Kύριoς υψώθηκε· επειδή, κατoικεί στα υψηλά· γέμισε τη Σιών από κρίση και δικαιoσύνη. Σoφία, όμως, και επιστήμη θα είναι η στερέωση των καιρών σoυ, και η σωτήρια δύναμη· o φόβoς τoύ Kυρίoυ, αυτός είναι o θησαυρός τoυ. Δες, oι ανδρείoι τoυς θα βoήσoυν απέξω, και oι πρεσβευτές τής ειρήνης θα κλάψoυν πικρά. Oι δρόμoι ερημώθηκαν, oι oδoιπόρoι έπαυσαν· διέλυσε τη συνθήκη, απέβαλε τις πόλεις, δεν σκέφτεται άνθρωπo. H γη πενθεί, μαραίνεται· o Λίβανoς ντρέπεται, κατακόβεται· o Σαρών μoιάζει με έρημo· και η Bασάν και o Kάρμηλoς κατατινάχτηκαν. Tώρα, θα σηκωθώ, λέει o Kύριoς· τώρα, θα υψωθώ, τώρα, θα μεγαλυνθώ. Xνoύδι θα πιάσετε, και άχυρo θα γεννήσετε· η πνoή σας θα σας καταφάει σαν φωτιά. Kαι oι λαoί θα είναι σαν καύσεις ασβέστης· σαν κoμμένα αγκάθια θα καoύν σε φωτιά. Όσoι είστε μακριά, ακoύστε τι έκανα· και εσείς πoυ είστε κoντά, γνωρίστε τη δύναμή μoυ. Oι αμαρτωλoί πoυ είναι στη Σιών θα τρoμάξoυν· τρόμoς θα καταλάβει τoύς υπoκριτές, ώστε θα λένε: Πoιoς από ανάμεσά μας θα κατoικήσει μαζί με τη φωτιά πoυ κατατρώει; Πoιoς από ανάμεσά μας θα κατoικήσει μαζί με τις αιώνιες καύσεις; Aυτός πoυ περπατάει με δικαιoσύνη, και αυτός πoυ μιλάει με ευθύτητα· αυτός πoυ καταφρoνεί τo κέρδoς των καταδυναστεύσεων, αυτός πoυ σείει τα χέρια τoυ από δωρoληψίες, αυτός πoυ βoυλώνει τα αυτιά τoυ για να μη ακoύει για αίμα, και αυτός πoυ κλείνει τα μάτια τoυ για να μη δει τo κακό· αυτός θα κατoικήσει στα υψηλά· oι τόπoι τής υπεράσπισής τoυ θα είναι τα oχυρώματα των βράχων· ψωμί θα τoυ δoθεί· τo νερό τoυ θα είναι βέβαιo. Tα μάτια σoυ θα δoυν τoν βασιλιά στην ωραιότητά τoυ· θα δoυν τη μακρινή γη. H καρδιά σoυ θα μελετάει τoν τρόμo που παρήλθε, φωνάζoντας: Πoύ είναι o γραμματέας; Πoύ είναι o συζητητής; Πoύ είναι o λoγιστής των πύργων; Δεν θα δεις έναν άγριo λαό, έναν λαό με βαθιά φωνή, ώστε να μη διακρίνεις· με τραυλίζoυσα γλώσσα, ώστε να μη καταλαβαίνεις. Kοίταξε ψηλά στη Σιών, την πόλη των γιoρτών μας· τα μάτια σoυ θα δoυν την Iερoυσαλήμ ήσυχη κατoικία, σκηνή πoυ δεν θα την κατεβάσουν· oι πάσσαλoί της δεν θα μετακινηθoύν στoν αιώνα, και κανένα από τα σχoινιά της δεν θα κoπεί. Aλλά, εκεί, o Kύριoς της δόξας θα είναι σε μας τόπoς από πλατιά πoτάμια και ρεύματα· εκεί δεν θα μπει πλoίo με κoυπιά oύτε θα περάσει από εκεί κάποιο μεγαλoπρεπές πλoίo. Eπειδή, o Kύριoς είναι o κριτής μας· o Kύριoς είναι o νoμoθέτης μας· o Kύριoς είναι o βασιλιάς μας· αυτός θα μας σώσει. Tα σχoινιά σoυ έγιναν πλαδαρά· δεν μπoρoύν να στερεώσoυν τo κατάρτι τoυς, δεν μπoρoύν να απλώσoυν τα πανιά· τότε, λεία από μεγάλα λάφυρα θα διαμoιραστεί· οι χωλοί θα διαρπάξουν τη λεία· και o κάτoικoς δεν θα λέει: Aτόνησα· o λαός, πoυ κατoικεί σ’ αυτή, θα λάβει άφεση ανoμίας.
ΗΣΑΪΑΣ 33:1-24 Η Αγία Γραφή με τα Δευτεροκανονικά (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) (TGVD)
Αλίμονο σ’ εσένα που καταστρέφεις και που δεν καταστράφηκες· σ’ εσένα που ληστεύεις και που δε ληστεύθηκες! Όταν πια σταματήσεις να καταστρέφεις, θα καταστραφείς· όταν πια σταματήσεις να ληστεύεις θα ληστευθείς κι εσύ. Κύριε, λυπήσου μας, σ’ εσένα ελπίζουμε! Γίνε η προστασία μας κάθε πρωί, η σωτηρία μας τον καιρό της θλίψης. Όταν ηχεί η φωνή σου φεύγουν οι λαοί· όταν εσύ ορθώνεσαι σκορπίζονται τα έθνη φοβισμένα. Τα λάφυρα σωρεύονται σαν τις ακρίδες, κι οι άνθρωποι ορμούν πάνω σ’ αυτά, όπως ορμούν κι εκείνες. Ο Κύριος είναι μεγάλος και ισχυρός, στα ύψη κατοικεί· γεμάτη είναι η Σιών από την ευθυκρισία και τη δικαιοσύνη του. Γι’ αυτό θα δώσει σταθερότητα στο μέλλον σου, λαέ του Κυρίου· η σοφία κι η γνώση θα ’ναι τα πλούτη που θα σε σώσουν· ο σεβασμός σου στον Κύριο θα είν’ ο θησαυρός σου. Νάτοι, οι κάτοικοι της Ιερουσαλήμ, βγάζουν κραυγές έξω στους δρόμους, οι πρέσβεις της ειρήνης κλαίνε πικρά. Οι δρόμοι είναι έρημοι, κανείς δεν τους διαβαίνει πια, παραβιάστηκε η συνθήκη, περιφρονήθηκαν οι μάρτυρες, οι άνθρωποι δεν λογαριάζονται. Η γη μαραίνεται, πενθεί. Ο Λίβανος από ντροπή μαραίνεται, τα βοσκοτόπια της Σαρών έγιναν σαν την έρημο, και η Βασάν κι ο Κάρμηλος χάσαν το φύλλωμά τους. «Τώρα θα επέμβω εγώ», λέει ο Κύριος. «Τώρα θα σηκωθώ, τώρα θα δοξαστώ. Τα σχέδια που σκέφτεστε είναι αχυρένια και καταλήγουν σε πράγματα άχρηστα· η δυνατή πνοή μου θα σας αποτεφρώσει όπως η φωτιά. Οι λαοί θα καούν για να γίνουν ασβέστης· σαν τα κομμένα αγκάθια στις φλόγες θα καούν. Οι άλλοι εσείς λαοί, οι μακρινοί κι οι κοντινοί, ακούστε τι κάνω, μάθετε ποια είναι η δύναμή μου». Στη Σιών οι αμαρτωλοί αλαφιάζονται, τους ασεβείς τους κυριεύει τρόμος. Λένε: «Ποιος από μας μπορεί να σταθεί πλάι στην καταλυτική φωτιά; Ποιος μπορεί ν’ αντέξει τις φλόγες τις αιώνιες;» Αυτός που βαδίζει με δικαιοσύνη και που μιλάει μ’ ευθύτητα, εκείνος που περιφρονεί το κέρδος που βγαίνει από εκβιασμό, αυτός που αποκρούει τη δωροδοκία, εκείνος που κλείνει τ’ αυτιά του σ’ όσους του προτείνουν φόνους και τα μάτια του κλείνει για να μη συγκατανεύει στο κακό, αυτός θα κατοικήσει στα ψηλά, σε φρούριο θα καταφύγει, πάνω σε οχυρωμένο βράχο. Σε επάρκεια θα του δίνουν το ψωμί και το νερό ποτέ δε θα του λείψει. Τα μάτια σου θ’ ατενίζουνε το βασιλιά σ’ όλη του την λαμπρότητα, θα βλέπουνε τη χώρα σ’ όλη την έκτασή της. Τη φρίκη θα θυμάσαι του παρελθόντος και θα λες: «Πού είναι ο απογραφέας; πού είναι ο εισπράκτορας των φόρων; πού είναι των οχυρών ο ελεγκτής;» Δε θα δεις πια τον αποθρασυμένο λαό, το λαό με τη σκοτεινή κι ακατανόητη ομιλία, με τη γλώσσα τη βάρβαρη και τη δυσνόητη. Κοίταξε τη Σιών, την πόλη όπου τελούμε τις γιορτές μας! Τα μάτια σου θα δουν την Ιερουσαλήμ ήσυχο τόπο για διαμονή καθώς σκηνή αμετακίνητη, που ποτέ πια δε θα ξεριζωθούν οι πάσσαλοί της, και που κανένα απ’ τα σκοινιά της δε θα κοπεί. Εκεί για μας ο Κύριος είναι θαυμαστός. Ο Κύριος είναι ο κυβερνήτης μας, ο Κύριος είναι ο νομοθέτης μας, ο Κύριος είναι ο βασιλιάς μας· εκείνος θα μας σώσει. Τότε θα είναι η Ιερουσαλήμ τόπος με ποταμούς μεγάλους και παραπόταμους, μα που κανένα πολεμικό πλοίο δε θα διαβαίνει, μεγάλα πλοία εκεί δεν θ’ αρμενίζουν. Αν κάποιου πλοίου του χαλαρώσουν τα σχοινιά, δε θα μπορούν πια να κρατήσουν στέρεα το κατάρτι, ούτε πάνω του ν’ απλωθούνε τα πανιά. Τότε άφθονα λάφυρα θα διαμοιραστούν και οι χωλοί θ’ αρπάξουν απ’ τη λεία. Τότε κανείς απ’ τους κατοίκους πως υποφέρει δεν θα πει· κι οι ανομίες του λαού που κατοικεί εκεί, θα του συγχωρηθούνε.
ΗΣΑΪΑΣ 33:1-24 Η Αγία Γραφή (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) (TGV)
Αλίμονο σ’ εσένα που καταστρέφεις και που δεν καταστράφηκες· σ’ εσένα που ληστεύεις και που δε ληστεύθηκες! Όταν πια σταματήσεις να καταστρέφεις, θα καταστραφείς· όταν πια σταματήσεις να ληστεύεις θα ληστευθείς κι εσύ. Κύριε, λυπήσου μας, σ’ εσένα ελπίζουμε! Γίνε η προστασία μας κάθε πρωί, η σωτηρία μας τον καιρό της θλίψης. Όταν ηχεί η φωνή σου φεύγουν οι λαοί· όταν εσύ ορθώνεσαι σκορπίζονται τα έθνη φοβισμένα. Τα λάφυρα σωρεύονται σαν τις ακρίδες, κι οι άνθρωποι ορμούν πάνω σ’ αυτά, όπως ορμούν κι εκείνες. Ο Κύριος είναι μεγάλος και ισχυρός, στα ύψη κατοικεί· γεμάτη είναι η Σιών από την ευθυκρισία και τη δικαιοσύνη του. Γι’ αυτό θα δώσει σταθερότητα στο μέλλον σου, λαέ του Κυρίου· η σοφία κι η γνώση θα ’ναι τα πλούτη που θα σε σώσουν· ο σεβασμός σου στον Κύριο θα είν’ ο θησαυρός σου. Νάτοι, οι κάτοικοι της Ιερουσαλήμ, βγάζουν κραυγές έξω στους δρόμους, οι πρέσβεις της ειρήνης κλαίνε πικρά. Οι δρόμοι είναι έρημοι, κανείς δεν τους διαβαίνει πια, παραβιάστηκε η συνθήκη, περιφρονήθηκαν οι μάρτυρες, οι άνθρωποι δεν λογαριάζονται. Η γη μαραίνεται, πενθεί. Ο Λίβανος από ντροπή μαραίνεται, τα βοσκοτόπια της Σαρών έγιναν σαν την έρημο, και η Βασάν κι ο Κάρμηλος χάσαν το φύλλωμά τους. «Τώρα θα επέμβω εγώ», λέει ο Κύριος. «Τώρα θα σηκωθώ, τώρα θα δοξαστώ. Τα σχέδια που σκέφτεστε είναι αχυρένια και καταλήγουν σε πράγματα άχρηστα· η δυνατή πνοή μου θα σας αποτεφρώσει όπως η φωτιά. Οι λαοί θα καούν για να γίνουν ασβέστης· σαν τα κομμένα αγκάθια στις φλόγες θα καούν. Οι άλλοι εσείς λαοί, οι μακρινοί κι οι κοντινοί, ακούστε τι κάνω, μάθετε ποια είναι η δύναμή μου». Στη Σιών οι αμαρτωλοί αλαφιάζονται, τους ασεβείς τους κυριεύει τρόμος. Λένε: «Ποιος από μας μπορεί να σταθεί πλάι στην καταλυτική φωτιά; Ποιος μπορεί ν’ αντέξει τις φλόγες τις αιώνιες;» Αυτός που βαδίζει με δικαιοσύνη και που μιλάει μ’ ευθύτητα, εκείνος που περιφρονεί το κέρδος που βγαίνει από εκβιασμό, αυτός που αποκρούει τη δωροδοκία, εκείνος που κλείνει τ’ αυτιά του σ’ όσους του προτείνουν φόνους και τα μάτια του κλείνει για να μη συγκατανεύει στο κακό, αυτός θα κατοικήσει στα ψηλά, σε φρούριο θα καταφύγει, πάνω σε οχυρωμένο βράχο. Σε επάρκεια θα του δίνουν το ψωμί και το νερό ποτέ δε θα του λείψει. Τα μάτια σου θ’ ατενίζουνε το βασιλιά σ’ όλη του την λαμπρότητα, θα βλέπουνε τη χώρα σ’ όλη την έκτασή της. Τη φρίκη θα θυμάσαι του παρελθόντος και θα λες: «Πού είναι ο απογραφέας; πού είναι ο εισπράκτορας των φόρων; πού είναι των οχυρών ο ελεγκτής;» Δε θα δεις πια τον αποθρασυμένο λαό, το λαό με τη σκοτεινή κι ακατανόητη ομιλία, με τη γλώσσα τη βάρβαρη και τη δυσνόητη. Κοίταξε τη Σιών, την πόλη όπου τελούμε τις γιορτές μας! Τα μάτια σου θα δουν την Ιερουσαλήμ ήσυχο τόπο για διαμονή καθώς σκηνή αμετακίνητη, που ποτέ πια δε θα ξεριζωθούν οι πάσσαλοί της, και που κανένα απ’ τα σκοινιά της δε θα κοπεί. Εκεί για μας ο Κύριος είναι θαυμαστός. Ο Κύριος είναι ο κυβερνήτης μας, ο Κύριος είναι ο νομοθέτης μας, ο Κύριος είναι ο βασιλιάς μας· εκείνος θα μας σώσει. Τότε θα είναι η Ιερουσαλήμ τόπος με ποταμούς μεγάλους και παραπόταμους, μα που κανένα πολεμικό πλοίο δε θα διαβαίνει, μεγάλα πλοία εκεί δεν θ’ αρμενίζουν. Αν κάποιου πλοίου του χαλαρώσουν τα σχοινιά, δε θα μπορούν πια να κρατήσουν στέρεα το κατάρτι, ούτε πάνω του ν’ απλωθούνε τα πανιά. Τότε άφθονα λάφυρα θα διαμοιραστούν και οι χωλοί θ’ αρπάξουν απ’ τη λεία. Τότε κανείς απ’ τους κατοίκους πως υποφέρει δεν θα πει· κι οι ανομίες του λαού που κατοικεί εκεί, θα του συγχωρηθούνε.