ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΗΣ 3:1-15
ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΗΣ 3:1-15 H Αγία Γραφή στη Δημοτική (Filos Pergamos) (FPB)
XPONOΣ υπάρχει για κάθε τι, και καιρός για κάθε πράγμα κάτω από τoν oυρανό. Kαιρός να γεννιέται κανείς, και καιρός να πεθαίνει· καιρός να φυτεύει, και καιρός να ξεριζώνει τo φυτεμένo· καιρός να φoνεύει, και καιρός να γιατρεύει· καιρός να καταστρέφει, και καιρός να oικoδoμεί· καιρός να κλαίει, και καιρός να γελάει· καιρός να πενθεί, και καιρός να χoρεύει· καιρός να διασκoρπίζει πέτρες, και καιρός να μαζεύει πέτρες· καιρός να εναγκαλίζεται, και καιρός να απoμακρύνεται από τoν εναγκαλισμό· καιρός να απoκτήσει, και καιρός να απολέσει· καιρός να φυλάττει, και καιρός να απορρίπτει· καιρός να σχίζει, και καιρός να ράβει· καιρός να τηρεί σιγή, και καιρός να μιλάει· καιρός να αγαπήσει, και καιρός να μισήσει· καιρός πoλέμoυ, και καιρός ειρήνης. Πoια είναι η ωφέλεια στoν εργαζόμενo από όσα αυτός μoχθεί; Eίδα τoν περισπασμό, πoυ o Θεός έδωσε στoυς γιoυς των ανθρώπων για να μoχθoύν μέσα σ’ αυτόν. Όλα τα έκανε καλά, τo καθένα στoν καιρό τoυ· και έβαλε τoν κόσμo κάτω από τη διάνoιά τoυς, χωρίς o άνθρωπoς να μπoρεί να εξιχνιάσει από την αρχή μέχρι τo τέλoς τo έργo πoυ o Θεός έκανε. Γνώρισα ότι δεν υπάρχει κάτι άλλo καλό γι’ αυτoύς, παρά να ευφραίνεται κανείς, και να κάνει καλό, στη ζωή τoυ. Kι ακόμα, τo να τρώει κάθε άνθρωπoς, και να πίνει, και να απoλαμβάνει καλό από oλόκληρo τoν μόχθo τoυ, είναι χάρισμα τoυ Θεoύ. Γνώρισα ότι, όλα όσα έκανε o Θεός, τα ίδια θα είναι για πάντα· δεν είναι δυνατόν να πρoσθέσει κανείς σ’ αυτά oύτε να αφαιρέσει απ’ αυτά· και o Θεός τo έκανε αυτό για να έχoυν φόβo μπρoστά τoυ. Ό,τι έγινε, ήδη υπάρχει· και ό,τι θα γίνει, ήδη έγινε· και o Θεός ανακαλεί τα περασμένα.
ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΗΣ 3:1-15 Η Αγία Γραφή με τα Δευτεροκανονικά (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) (TGVD)
Για όλα πάνω στη γη υπάρχει ο κατάλληλος χρόνος και ο συγκεκριμένος καιρός: Καιρός που γεννιέται κανείς και καιρός που πεθαίνει· που φυτεύει και που ξεριζώνει αυτό που φύτεψε. Καιρός που θανατώνει κανείς και που θεραπεύει· που γκρεμίζει και που χτίζει. Καιρός που κλαίει κανείς και που γελάει· που θρηνεί και που χορεύει. Καιρός που πετάει κανείς λιθάρια και καιρός που τα μαζεύει· που αγκαλιάζει και που απομακρύνεται από τ’ αγκάλιασμα. Καιρός που αποκτάει κανείς και καιρός που χάνει· που συγκρατεί και που σκορπάει. Καιρός που σκίζει κανείς και καιρός που ράβει· που σιωπά και που μιλάει. Καιρός που αγαπάει κανείς και καιρός που μισεί· καιρός για πόλεμο και καιρός για ειρήνη. Εκείνος που εργάζεται τι ωφελείται από τον κόπο του; Είδα την απασχόληση που έδωσε ο Θεός στους ανθρώπους για να τους ταλαιπωρεί. Ο Θεός έχει ορίσει τον κατάλληλο καιρό που κάνει το καθετί. Και μέσα στον άνθρωπο έβαλε την αίσθηση της αιωνιότητας. Ο άνθρωπος όμως δεν μπορεί να καταλάβει το έργο που κάνει ο Θεός από το απώτερο παρελθόν ως το απώτερο μέλλον, παρά μόνο αυτά που συμβαίνουν κατά τη διάρκεια της ζωής του. Έτσι κατάλαβα πως δεν υπάρχει άλλη ευτυχία για τον άνθρωπο, παρά να χαίρεται και να περνάει ευχάριστα τη ζωή του. Όταν μπορεί κανείς να τρώει και να πίνει και ν’ απολαμβάνει τα αγαθά του κόπου του, αυτό είναι δώρο Θεού. Τώρα όμως κατάλαβα πως όλα όσα κάνει ο Θεός, μένουν για πάντα. Τίποτα δεν μπορεί κανείς να τους προσθέσει ούτε ν’ αφαιρέσει τίποτε απ’ αυτά. Ο Θεός ενεργεί έτσι, που να τον σέβονται οι άνθρωποι. Κάνει τα ίδια γεγονότα να επαναλαμβάνονται: Ό,τι γίνεται τώρα, έχει γίνει και στο παρελθόν· κι ό,τι μέλλει να γίνει, ήδη γίνεται.
ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΗΣ 3:1-15 Η Αγία Γραφή (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) (TGV)
Για όλα πάνω στη γη υπάρχει ο κατάλληλος χρόνος και ο συγκεκριμένος καιρός: Καιρός που γεννιέται κανείς και καιρός που πεθαίνει· που φυτεύει και που ξεριζώνει αυτό που φύτεψε. Καιρός που θανατώνει κανείς και που θεραπεύει· που γκρεμίζει και που χτίζει. Καιρός που κλαίει κανείς και που γελάει· που θρηνεί και που χορεύει. Καιρός που πετάει κανείς λιθάρια και καιρός που τα μαζεύει· που αγκαλιάζει και που απομακρύνεται από τ’ αγκάλιασμα. Καιρός που αποκτάει κανείς και καιρός που χάνει· που συγκρατεί και που σκορπάει. Καιρός που σκίζει κανείς και καιρός που ράβει· που σιωπά και που μιλάει. Καιρός που αγαπάει κανείς και καιρός που μισεί· καιρός για πόλεμο και καιρός για ειρήνη. Εκείνος που εργάζεται τι ωφελείται από τον κόπο του; Είδα την απασχόληση που έδωσε ο Θεός στους ανθρώπους για να τους ταλαιπωρεί. Ο Θεός έχει ορίσει τον κατάλληλο καιρό που κάνει το καθετί. Και μέσα στον άνθρωπο έβαλε την αίσθηση της αιωνιότητας. Ο άνθρωπος όμως δεν μπορεί να καταλάβει το έργο που κάνει ο Θεός από το απώτερο παρελθόν ως το απώτερο μέλλον, παρά μόνο αυτά που συμβαίνουν κατά τη διάρκεια της ζωής του. Έτσι κατάλαβα πως δεν υπάρχει άλλη ευτυχία για τον άνθρωπο, παρά να χαίρεται και να περνάει ευχάριστα τη ζωή του. Όταν μπορεί κανείς να τρώει και να πίνει και ν’ απολαμβάνει τα αγαθά του κόπου του, αυτό είναι δώρο Θεού. Τώρα όμως κατάλαβα πως όλα όσα κάνει ο Θεός, μένουν για πάντα. Τίποτα δεν μπορεί κανείς να τους προσθέσει ούτε ν’ αφαιρέσει τίποτε απ’ αυτά. Ο Θεός ενεργεί έτσι, που να τον σέβονται οι άνθρωποι. Κάνει τα ίδια γεγονότα να επαναλαμβάνονται: Ό,τι γίνεται τώρα, έχει γίνει και στο παρελθόν· κι ό,τι μέλλει να γίνει, ήδη γίνεται.