Β΄ ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΝ 1:1-6
Β΄ ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΝ 1:1-6 H Αγία Γραφή στη Δημοτική (Filos Pergamos) (FPB)
O ΠAYΛOΣ, απόστολος του Iησού Xριστού με το θέλημα του Θεού, σύμφωνα με την υπόσχεση της ζωής, που υπάρχει στον Iησού Xριστό, προς τον Tιμόθεο, το αγαπητό μου παιδί, είθε να είναι χάρη, έλεος, ειρήνη από τον Πατέρα μας Θεό, και τον Iησού Xριστό τον Kύριό μας. Eυχαριστώ τον Θεό, τον οποίο λατρεύω από προγόνων με καθαρή συνείδηση, ότι αδιάκοπα σε θυμάμαι στις δεήσεις μου νύχτα και ημέρα, επιποθώντας να σε δω, καθώς θυμάμαι τα δάκρυά σου, για να γεμίσω από χαρά· ανακαλώντας στη μνήμη μου την ανυπόκριτη πίστη, που είναι μέσα σου, η οποία πρώτα κατοίκησε στη γιαγιά σου Λωίδα, και στη μητέρα σου Eυνίκη· είμαι δε πεπεισμένος ότι και μέσα σε σένα. Για την οποία αιτία σού υπενθυμίζω να αναζωπυρώνεις το χάρισμα του Θεού, που είναι μέσα σου με επίθεση των χεριών μου.
Β΄ ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΝ 1:1-6 Η Αγία Γραφή με τα Δευτεροκανονικά (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) (TGVD)
Ο Παύλος, που ο Θεός θέλησε να γίνω απόστολος του Ιησού Χριστού, για να κηρύξω τη ζωή που υποσχέθηκε ο Ιησούς Χριστός. Προς τον Τιμόθεο, το αγαπητό μου παιδί. Εύχομαι ο Θεός Πατέρας και ο Ιησούς Χριστός, ο Κύριός μας, να σου δίνουν τη χάρη, το έλεος και την ειρήνη. Ευχαριστώ το Θεό, τον οποίο λατρεύω με καθαρή συνείδηση, όπως και οι πρόγονοί μου, καθώς σε θυμάμαι αδιάκοπα στις προσευχές μου νύχτα και μέρα. Θυμάμαι τα δάκρυά σου όταν χωριστήκαμε και ποθώ πολύ να σε δω για να γεμίσω χαρά. Θυμάμαι την ανυπόκριτη πίστη που έχεις, την ίδια πίστη που είχε πριν από σένα η γιαγιά σου η Λωίδα κι η μητέρα σου η Ευνίκη, κι είμαι βέβαιος ότι την έχεις κι εσύ. Γι’ αυτό σου υπενθυμίζω να αναζωπυρώνεις το χάρισμα του Θεού, που το έλαβες όταν έθεσα τα χέρια μου στο κεφάλι σου.
Β΄ ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΝ 1:1-6 Η Αγία Γραφή (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) (TGV)
Ο Παύλος, που ο Θεός θέλησε να γίνω απόστολος του Ιησού Χριστού, για να κηρύξω τη ζωή που υποσχέθηκε ο Ιησούς Χριστός. Προς τον Τιμόθεο, το αγαπητό μου παιδί. Εύχομαι ο Θεός Πατέρας και ο Ιησούς Χριστός, ο Κύριός μας, να σου δίνουν τη χάρη, το έλεος και την ειρήνη. Ευχαριστώ το Θεό, τον οποίο λατρεύω με καθαρή συνείδηση, όπως και οι πρόγονοί μου, καθώς σε θυμάμαι αδιάκοπα στις προσευχές μου νύχτα και μέρα. Θυμάμαι τα δάκρυά σου όταν χωριστήκαμε και ποθώ πολύ να σε δω για να γεμίσω χαρά. Θυμάμαι την ανυπόκριτη πίστη που έχεις, την ίδια πίστη που είχε πριν από σένα η γιαγιά σου η Λωίδα κι η μητέρα σου η Ευνίκη, κι είμαι βέβαιος ότι την έχεις κι εσύ. Γι’ αυτό σου υπενθυμίζω να αναζωπυρώνεις το χάρισμα του Θεού, που το έλαβες όταν έθεσα τα χέρια μου στο κεφάλι σου.